20 ก.ค. เวลา 23:01 • ปรัชญา

[ซุนหงอคงยืนเงียบสงบต่อหน้าเจ้าแม่กวนอิม แสงจากท้องฟ้าเลื่อนลอยมาสาดส่องรอบตัวเขา]

เจ้าแม่กวนอิม: (เอ่ยด้วยเสียงอ่อนโยน) "เจ้ามองเห็นอะไร ซุนหงอคง?"
ซุนหงอคง: (ตอบอย่างครุ่นคิด) "ข้าเห็นตัวข้าเอง แต่กลับไม่เห็นตัวตนของข้า"
เจ้าแม่กวนอิม: (ถามต่อด้วยเสียงสงบ) "หากเจ้าเกิดมาแล้วไม่ตาย เจ้าคิดว่าเจ้าเกิดมาเพื่ออะไร?"
[ซุนหงอคงเงียบไป แววตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยและเสียใจ]
เจ้าแม่กวนอิม: (พูดด้วยเสียงเรียบ) "เจ้าทำผิดมาครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้าคิดว่าเจ้ามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร?"
[ซุนหงอคงยังคงนิ่งเงียบ ครุ่นคิดในใจ]
เจ้าแม่กวนอิม: (กล่าวด้วยความเมตตา) "ทุกสรรพสิ่งในสามโลกล้วนมีเกิดและมีดับ หากมีชีวิตก็ย่อมมีความตาย หมุนเวียนต่อเนื่อง นี่เป็นวัฏจักรของสรรพสิ่ง"
[ทันใดนั้น ภาพอดีตปรากฏขึ้นเบื้องหน้า พวกเขามองเห็นผีเสื้อตัวหนึ่งที่ตายและเกิดใหม่ หมุนเวียนไม่สิ้นสุด]
ซุนหงอคง: (มองภาพด้วยความรู้สึกเศร้าและเข้าใจ) "ข้าเข้าใจแล้ว... ข้าควรเรียนรู้จากความผิดพลาดและก้าวไปข้างหน้า"
เจ้าแม่กวนอิม: (ยิ้มอ่อนโยน) "เจ้าพึ่งเริ่มเข้าใจความหมายของการเกิดและการตาย จงใช้ชีวิตให้มีความหมาย และทำความดีเพื่อผู้อื่น"
[ซุนหงอคงก้มหน้าลงด้วยความสำนึกในคำสอนของเจ้าแม่กวนอิม]
ซุนหงอคง: (พูดเบาๆ) "ข้าจะพยายามให้ดีที่สุด เจ้าแม่ ข้าจะไม่ทำผิดอีกแล้ว"
เจ้าแม่กวนอิม: (พยักหน้าด้วยความเมตตา) "ดีแล้ว เจ้าลิงน้อย จงใช้ชีวิตในทางที่ถูกต้อง และเจ้าอาจจะพบความสุขที่แท้จริง"
[ซุนหงอคงก้มศีรษะลงน้อมคารวะ ด้วยความตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง]
โฆษณา