21 ก.ค. เวลา 23:30 • ปรัชญา

#ทุกอย่างมีเหตุมีปัจจัยมีวาระ

อยู่ในความไม่ประมาทนะ
เราก็ดูต่างๆ จัดการที่เราทำได้
ให้เรียบร้อยนะ
#ไม่ประมาท #เอาใจใส่ดูแล
#แล้วก็การวางใจ
ก็เมื่อเราอยู่ในความไม่ประมาท
ดูแลเอาใจใส่แล้ว
.. สุดท้ายก็ยอมรับว่า
#ทุกอย่างมันก็เป็นไปตามเหตุปัจจัย
#วาระของธรรมชาติ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดในชีวิตเนี่ย
ไม่มีอะไรบังเอิญหรอกโยม
มันมีเหตุปัจจัยของมันอยู่
ถ้ามันมีเหตุจะเกิดนะ
ต่อให้เราระวังป้องกันดีแค่ไหน
มันก็เกิด
เพราะว่า.. มันมีเหตุต้องเกิด
มันก็เกิด
#แต่ความทุกข์มันเกิดขึ้น
#จากการที่เราไม่ยอมรับนั่นเอง
พอจิตไม่ยอมรับ
จิตมันจะดิ้น กังวลทุรนทุราย
แต่ถ้าเข้าใจยอมรับได้ ก็คือ
#เคารพวาระของธรรมชาตินั่นเอง
#มันมีเหตุให้ต้องเกิด #มันก็ต้องเกิด
บางคนนอนอยู่บ้านดี ๆ
อะไรตกมานี่เสียหายหมดก็มี
เพราะฉะนั้น..​ ทุกอย่างมันมีวาระ
#มีเหตุมีปัจจัย
อย่างบางคนนี่เขานั่งทางใน
เขารู้เลยว่า
เขาจะมีวาระต้องโดนสิ่งนี้ เจออุบัติเหตุ
ต่อให้เขารู้ก่อนด้วยนะ
แต่ป้องกันยังไง
สุดท้ายถึงวาระมันต้องโดน
มันก็ต้องโดน
แต่สิ่งสำคัญคือการที่เรา
#มีมุมมองต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่างหาก
#ถ้าเราไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น
#ใจเราก็ทุกข์
.. มันดิ้น
.. มันดิ้นนี่ มันทุกข์
.. มันทุกข์ตั้งแต่ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ
กังวลต่าง ๆ นานา
แต่ถ้าเรายอมรับได้ว่า..
#ทุกอย่างมันก็มีเหตุปัจจัย
#ถ้ามันมีเหตุให้เกิดมันก็เกิด
แต่เราก็ตั้งอยู่ในความไม่ประมาท
แล้วก็เอาใจใส่ดูแลป้องกันเท่าที่เราทำได้
จากนั้นก็ "วางใจ"ว่า..
มันก็แล้วแต่วาระธรรมชาติ
#ถ้ามันมีเหตุให้เกิด
#ก็ยอมรับว่ามันเป็นวาระที่ต้องชดใช้กันไป
มันเกิดมันก็เป็นเหตุปัจจัยของมัน
ก็ให้เรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้น
เรียกว่า "เคารพวาระของธรรมชาติ" นั่นเอง
#เมื่อใจเรายอมรับ สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น
#ใจจะไม่ทุกข์
แม้มันมีเหตุเกิดขึ้นจริง ๆ
มันก็ไม่ทุกข์นะ
.
ธรรมบรรยาย โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร
บ่ายหลังฝึกวันที่ 6 ธันวาคม 2566
โฆษณา