การย้อนกลับ....
การย้อนกลับไปคิดถึงใครบางคน
หรือการมีใครบางคนเข้ามาอยู่ในความฝันไม่เลิก
แม้เหมือนจะลืมไปแล้วเป็นเดือนเป็นปี
ดูเผินๆเหมือนไม่ใช่เรื่องที่เป็นธรรมชาตินัก
แต่ความจริงก็คือ
สิ่งใดมีเหตุมีผล
สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นธรรมชาติทั้งสิ้น
การอุบัติทั้งปวงภายในโลกนี้จักรวาลนี้
ไม่มีสิ่งใดเลยที่ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ
บางสิ่งที่ดูฝืนธรรมชาติสำหรับเรา
ก็เพราะเราไม่รู้
เราไม่เข้าใจเหตุผลที่อยู่พ้นหูพ้นตาเท่านั้น
ชั่วชีวิตหนึ่งๆ
คุณจะมีความผูกพันกับใครบางคนเป็นพิเศษเสมอ
และบางครั้งก็ดูฝืนธรรมชาติเกินไป
เช่น พบกันไม่นาน
แต่กลับจำรายละเอียดได้มาก
ราวกับอยู่ในความทรงจำอันยาวนานมาก่อนแล้ว
หรือบางครั้งอยู่ห่าง
แต่กลับเหมือนจับต้องได้
หรือเหมือนใกล้ตัวยิ่งกว่าคนที่พบหน้าพบตาจริงๆเสียอีก
ในทางพุทธ
ความผูกพันที่แน่นเหนียวเกินธรรมดา
จัดเป็นธรรมชาติธรรมดาชนิดหนึ่ง
บางครั้งเป็นแรงผลักดันให้ทำบุญ
แต่หลายครั้งก็มีแรงดึงดูดให้ก่อบาป
พระธรรมชี้ให้เห็นว่า
เราตัดใจให้ลืมไม่ได้
แต่ห้ามใจไม่ให้ต้องเผลอทำผิดได้
จะเหตุปัจจัยจากชาติก่อนหรือชาตินี้
มาปรุงแต่งจิตให้เป็นไปอย่างไรก็ตาม
พุทธเราให้ระลึกว่า
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน
เมื่อถอนสิ่งใดออกจากใจไม่ได้
ก็แปลว่ามีอุปาทานยึดมั่นอยู่กับสิ่งนั้น
สำคัญที่ว่า
สิ่งนั้นคือความพิศวาสที่ควรห้ามใจ
หรือ เป็นความอาฆาตแค้นที่ควรอภัยซ้ำๆชั่วชีวิต
ทุกครั้งที่มีเหตุกระตุ้นเตือนให้ระลึกถึง!
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
