๐ฉันเดินทาง ผ่านดินแดน ที่ว่างเปล่า
รู้จักเท่า ทุกถนน หนทางเหมือน
มันเป็นดั่ง หลังมือฉัน ไม่ลืมเลือน
รู้สึกเตือน ถึงพื้นโลก ใต้ฝ่าเท้า
๐นั่งลงริม ฝั่งแม่น้ำ เติมเต็มฉัน
คำถามมัน ง่ายว่าเธอ ไปไหนเล่า
ฉันเหนื่อยล้า และหาคน วางใจเท่า
จะให้เฝ้า อยู่ต่อไป ใจผวา
๐ฉันก้าวข้าม ต้นไม้ที่ ล้มลงตึง
รู้สึกถึง กิ่งก้านของมัน จ้องมองหา
นี่ละหรือ คือที่เรา เคยรักมา
ที่เคยมา ให้เราฝัน อย่างมีสุข
เอย