22 ก.ค. เวลา 04:24 • ความคิดเห็น

สมหวัง สมนึก สมชาย

เรื่องสั้นๆ เบสิกที่อ่านจากน้องตาลผู้เก็บมาเล่าจากเพจ pick and choose อีกที อ่านแล้วไม่สั้นอย่างที่คิดเลยครับ เรื่องมีอยู่แค่ว่า..
“สมหวัง ไม่ชอบกินไข่ ทุกครั้งที่ได้ไข่มา ก็ให้ สมนึก กิน แรกๆ สมนึก ก็รู้สึก ขอบคุณสมหวัง แต่นานๆเข้า สมนึก ก็เคยชิน
เมื่อเกิดความเคยชิน ก็เหมือนกับเป็นหน้าที่ที่ สมหวัง ต้องทำ จนมาวันหนึ่ง สมหวัง เอาไข่ให้ สมชาย สมนึก ก็อารมณ์เสีย โดยลืมไปว่าไข่นี้เป็นของ สมหวัง สมหวังจะให้ใครก็ได้ สมนึก จึงทะเลาะกับ สมหวัง เพราะเรื่องนี้
แล้วก็เลิกคบกัน “
ผมเพิ่งดูซีรีส์เรื่อง the boys ซึ่งเป็นเรื่องดาร์คๆเกี่ยวกับพวกฮีโร่ที่มีพลังวิเศษเรียกว่า supe แต่ใช้กันเละเทะแบบมนุษย์มาก มี supe อยู่หนึ่งคนที่มีความสามารถเป็น shapeshifter คือสามารถปลอมตัวเป็นใครก็ได้แค่แตะตัวและสามารถเข้าถึงความทรงจำทั้งหมดของคนๆ นั้นได้ด้วย
shapeshifter บอกว่า เคยเข้าไปเปลี่ยนร่างคน สิงความทรงจำมาเยอะมาก แต่ละคนมีเรื่องไม่ดี เรื่องชั่วร้าย ทำเรื่องผิดๆ กันเยอะเหลือเกิน แต่ไม่มีใครเลยที่รู้สึกผิดเท่าไหร่ มีแต่คนที่เชื่อว่ามีเหตุผลที่ดืในการทำสิ่งไม่ดืและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นแบบเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น
Everybody is hero in their own story คุณ shapeshifter สรุปไว้แบบนั้น
อ่านเรื่อง สมหวัง สมนึก สมชาย เร็วๆ ทุกคนก็จะคิดว่าสมนึกนี่ใช้ไม่ได้ แต่ไม่ได้นึกว่าสมนึกคือตัวเราเองทั้งนั้น เราจะคิดว่าเราคือสมหวัง… ผมเองก็เช่นกัน
แต่ในความเป็นจริงแล้ว เราทุกคนน่าจะเคยเป็นกันทั้งสามตัวละครนี้ แค่ความ bias ของมนุษย์ที่คิดว่าเป็นฮีโร่ของเรื่องตัวเองจะทำให้คิดแต่มุมสมหวังเดอะฮีโร่ การอ่านเรื่องนี้ถ้าให้ได้คุณค่าอะไรบางอย่างก็น่าจะพยายามนึกว่า ถ้าเราเองเป็นสมหวัง เราจะให้ไข่สมนึกอย่างไรที่พอหยุดให้แล้วก็ไม่ต้องทะเลาะกัน
ถ้าเราเป็นสมนึกอยู่หรือเคยเป็น มีอะไรที่มันไม่เคยเป็นของเราตั้งแต่แรกบ้าง พอได้มาจนคุ้นชินก็ต้องซ้อมทำใจล่วงหน้าว่าวันหนึ่งก็จะเสียมันไป และเมื่อเสียมันไป เราจะรู้สึกขอบคุณสมหวังและไม่โกรธ ไม่ทะเลาะกับเขาได้อย่างไรมากกว่า และถ้าเราเพิ่งได้ไข่มาเป็นสมชาย เราจะพยายามจำวันแรกๆที่ได้โอกาส ได้ของที่ไม่ใช่ของเรามาไปตลอดและไม่เป็นสมนึกได้อย่างไร
ตอนอ่านแรกๆ ผมคิดในมุมสมหวังเลยในทันที นึกถึงคนที่เคยช่วย พอหยุดช่วยก็โกรธเรา คนที่เราเคยหางานให้ พอเขาถูกออกจากงานก็โกรธเรา เรานี่ทำดีก็ไม่ใช่จะได้ดีทุกครั้ง คิดแต่มุมตัวเองเป็นฮีโร่ช่วยคนทั้งนั้น
แต่ผมก็เลยมานั่งคิดถึงเรื่องเร็วๆนี้ว่าผมนี่ก็สมนึกเหมือนกัน ผมเป็นกรรมการอยู่กลุ่มบริษัทใหญ่บริษัทหนึ่งและถูกเปลี่ยนออกพร้อมๆกับกรรมการอีกหลายคนในกลุ่มนั้น ผมก็รู้สึกหงุดหงิดเพราะถูกเปลี่ยนแบบไม่ทราบสาเหตุมาก่อน และรู้สึกว่าไม่แฟร์
แต่พออ่านเรื่องนี้ก็รู้เลยว่าเรานี่สมนึกมากๆ เดิมเราไม่ได้เป็นกรรมการอยู่แล้ว เขาตั้งให้เกียรติตั้งเรามา พอจะเปลี่ยนก็เป็นสิทธิของเขานี่นา เรื่องแบบนี้พบเห็นได้ทั่วไป กรรมการที่นั่งรากงอกมาจนแก่เกินแกง เจ้าของอยากจะเปลี่ยนเอาคนใหม่ๆมาก็ไม่กล้าเพราะกลัวโดนโกรธ พอไปพูดก็น้อยใจ คิดว่าเขาไม่ให้เกียรติ กลายเป็นทะเลาะไม่มองหน้ากันก็มาก
เรื่องกู้ยืมเงินก็เห็นชัด ทุกคนเป็นฮีโร่ในเรื่องตัวเองเสมอ ลูกหนี้ไม่ยอมใช้เงินทั้งที่เดิมเงินก็ไม่ใช่ของเรา เจ้าหนี้อุตส่าห์ให้มาเพราะเห็นว่าขัดสน แต่ก็รู้สึกเสียหน้าเพราะโดนทวง มองเป็นมุมว่าเราไม่ได้ผิดอะไร จะใช้อยู่แล้ว ทำไมต้องทวงแรงๆ ด้วย เจ้าหนี้ต่างหากสิผิด ไม่มีใครคิดว่าตัวเองเป็นสมนึก ต่อให้เป็นอยู่ก็ตาม
ทุกคนเป็นฮีโร่ในเรื่องของตัวเองทั้งสิ้น การอ่านเรื่องนี้จึงจะเป็นประโยชน์ถ้าเราอ่านแล้วคิดว่าเราเป็นสมนึกในกรณีไหนบ้างหรือไม่ หรือตระหนักว่าเรากำลังเป็นสมชายที่จะไม่กลายเป็นสมนึกได้อย่างไรมากกว่านะครับ…
โฆษณา