.. กลางเดือน กรกฏาคม พ.ศ. 2567
บริเวณใกล้ชุมชน อำเภอโนนดินแดง จังหวัดบุรีรัมย์ มีคนพบ ซากเสือโคร่ง เพศผู้ โตเต็มวัย คาดว่า สิ้นใจมาไม่นานนัก
ซากถูกนำไปพิสูจน์หาสาเหตุการตาย พบว่า ร่างกายผ่ายผอม มีพยาธิ ในทางเดินอาหาร ร่างกายขาดสารอาหาร มีเห็บเกาะตามผิวหนัง อีกทั้ง มีแผลเก่าของรอยกระสุน ขนาด 9 มิลลิเมตรสามนัด สองนัดอยู่ตรงหลังคอ อีกหนึ่งนัดอยู่บริเวณหน้าอก
แผลถูกยิงเกิดมานานพอควร กระสุนไม่ได้ทำให้มันตายทันที แต่ดูเหมือนว่า นี่อาจเป็นบาดแผลอันทำให้มันเสียทักษะในการล่า และ ตายไปอย่างช้า ๆ
.
.
เสือตัวนี้ไม่ใช่เสือแปลกหน้าของนักวิจัย มันเป็นเสือโคร่งซึ่งมีพื้นที่อยู่ในป่าดงใหญ่ ส่วนหนึ่งของกลุ่มป่า ดงพญาเย็น รหัสประจำตัวคือ PDT - 116 M
ท่ามกลางข่าวสารมากมาย การตายของมันปรากฏเป็นข่าวเล็ก ๆ และเงียบหาย
เหมือนเช่นการตายของชีวิตในป่าทั่ว ๆ ไป
ใบไม้ในป่าทึบร่วงหนึ่งใบ ย่อมยากจะมองเห็น
.
.
ซากผอมโซ ของเสือตัวนี้ บอกความจริงได้อย่างหนึ่งว่า ชีวิตจริง ๆ ของเสือ นั้น ยากกว่า ในตำนาน หรือเรื่องเล่าของมัน
ผมไม่รู้หรอกว่า รอยกระสุน สามนัด ที่ฝังอยู่ บนตัวเสือนั่นเกิดจากอะไร
เพราะความกลัว ความเกลียดชัง หรือเพราะเงิน
แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ มันเคยมีชีวิต เคยมีแววตาอันสดใส
และเบื้องหลัง แววตานั้น มีช่องทางเข้าไปสู่สิ่งที่ มีเหมือนกันกับเรา
สิ่งนั้นเรียกว่า หัวใจ ...
----------------------------------------------------
ภาพ: สมส่วน รักสัตย์ หน. ขสป ดงใหญ่
.
.
หมายเหตุ อ่าน เรื่องเต็ม ได้ ในมติชนสุดสัปดาห์ คอลัมน์ หลังเลนส์ในดงลึก ฉบับวันศุกร์ ที่ 26 กค . นี้ครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
