23 ก.ค. 2024 เวลา 14:06 • นิยาย เรื่องสั้น

ไฟดับ

"บ้านพี่ไฟดับไหม?"
1.
ตุ้มเป็นนักศึกษาแพทย์
ผมรู้จักเธอจากการที่วนเวียนอยู่ในเว็บบอร์ดแห่งหนึ่ง
เมื่อเขาชวนกันจัดมีตติ้ง มีหรือที่ผมจะพลาดการได้มีโอกาสได้พบตัวจริงของเธอซักครั้ง
เธอยิ้มสวย สดใสตามวัย
ผมเป็นหนุ่มโสด จะแปลกอะไรถ้าผมจะแอบชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น
แน่ละ ผมอายุ 25 แล้วในวันนี้
โตพอที่จะรักใครซักคน
การพบกันครั้งนี้ของชาวเว็บบอร์ดสนุกมาก
หลายคนเคยพบกันมาก่อน หลายคนเหมือนผมที่เพิ่งมาเปิดตัวเอาในวันนี้
นัดกันเที่ยง เริ่มมีคนทยอยมา
บางคนขี้อาย
บางคน อย่างผม ก็คุยจ้อ เหมือนรู้จักคุ้นเคยกันมาแต่ชาติปางไหน
ผมแอบมองตุ้มอยู่ตลอด เธอก็จ้อเก่งไม่ใช่น้อย
คุยเพลินจนเวลาล่วงถึงห้าโมง หลายคนก็ร่ำลาเพื่อแยกย้าย
หลายคนชวนกันไปต่อปาร์ตี้
ตุ้มก็ไป
แต่ผมไปไม่ได้ ผมรับปากกับเพื่อนไว้ ว่าจะไปงานแต่งงานของมัน
2.
งานแต่งเรียบง่าย จัดที่โรงแรมเล็กๆชานเมือง
ไอ้บอยคือเพื่อนร่วมรุ่นหนุ่มโรงงานหลังจากเดินเตะฝุ่นจนพื้นรองเท้าสึกมาพร้อมๆกัน
พี่จูน เจ้าสาวมัน อยู่แผนกเดียวกัน
ไอ้บอยยังเป็นหนุ่มโรงงาน ส่วนผมเป็นหนุ่มออฟฟิศไปแล้ว
เจ้าภาพจัดให้ผมนั่งกับพี่ๆแผนกเดิม
จะว่าไป ให้ผมนั่งโต๊ะไหนก็ได้หมด เพราะแขกทั้งงานผมก็รู้จักทุกคน เพราะเป็นเด็กน้อยทีมไอทีที่คอยแก้ปัญหาคอมพิวเตอร์ให้คนทั้งโรงงาน ตั้งแต่ในไลน์ยันนายญี่ปุ่นผู้จัดการ
พิธีกรส่งสัญญาน เสียงพูดคุยเบาลง
ระหว่างที่แขกของงานพุ่งความสนใจไปที่เวที ผมสังเกตเห็นเพื่อนกลุ่มหนึ่งเพิ่งเดินเข้ามาในงาน
เป็นผู้หญิงกลุ่มใหญ่ ผมรู้จักพวกเธอเกือบทุกคน
ยกเว้นคนที่เดินมารั้งท้าย
3.
ผมออกจากงานแต่ง เรียกแท็กซี่ไปที่ที่คณะเมื่อกลางวันปาร์ตี้กันอยู่
"มาฉลองวันเกิดกับพวกพี่มา แต่น้องตุ้มกลับบ้านไปแล้วนะ มาก็ไม่เจอ ฮ่าฮ่า“
ท่าจะมีคนดูออก
ระหว่างทางผมนึกถึงแต่ดวงหน้าของคนที่เข้ามารั้งท้ายคนนั้น
ผู้หญิงตัวเล็ก ตาคม ริมฝีปากอิ่ม และยิ้มสวย
เธอไม่ได้ยิ้มให้ผมหรอก ผมแค่แอบมองเธอยิ้มอยู่ตลอด
หยิบโทรศัพท์มากดหาเพื่อนผู้หญิงหัวขบวณ
"มีไร ลืมอะไร"
"เปล่า ไม่ได้ลืมอะไร แต่อยากรู้ว่าน้องทีมแกที่ชั้นไม่รู้จักอะ เขาชื่ออะไร"
"อย่าเชียว เด็กจบใหม่เลย"
"เอ๊า ชั้นจะไปทำอะไรเค้า"
"ไม่รู้ล่ะ ฮ่า ฮ่า แต่เออ วันนี้วันเกิดแกนี่ พรุ่งนี้วันเกิดน้องเค้าด้วยนะ"
"พอดีเลย งั้นขอเบอร์น้องได้มะ"
"วู้"
เธอบ่นอะไรอีกหลายคำ แต่สุดท้ายผมก็ได้เบอร์โทร
พลิกข้อมือขึ้นดู อีกไม่กี่นาที จะเข้าวันใหม่แล้ว
ผมนั่งจ้องนาฬิกา
และกดโทรเมื่อเวลาเลยเที่ยงคืน
4.
สองสัปดาห์มาแล้วจากปาร์ตี้วันเกิด
ชาวคณะปาร์ตี้หลายสิบคน นึกครึ้มใจ นัดปาร์ตี้กันต่ออีกรอบ
แต่คราวนี้ที่เกาะสีชัง
ไปซื้อตั๋วรถทัวร์ที่เอกมัย
"พวกพี่เหมารอบไปเลยไหมครับ ขาดอีกสามที่ก็เต็มคันแล้ว"
ปาร์ตี้กันตั้งแต่เท้าเหยียบพื้นเกาะ
ราวบ่ายสาม โทรศัพท์ผมดัง
ปลายสายคือน้องคนนั้น คนที่ผมโทรหาเพื่อจะอวยพรวันเกิด แต่เธอไม่รับ
"บ้านพี่ไฟดับไหม?"
"ไม่รู้ครับ พี่อยู่ต่างจังหวัด"
"ที่นี่ดับนานมากแล้วอะ เราอยากรู้ว่ามันดับถึงไหน"
"บ้านน้องอยู่ตรงไหน"
"ห่างจากพี่สองซอย"
"เป็นไปได้ว่าจะดับเหมือนกันนะ"
"ร้อนมากๆอะ"
"สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณ"
"พี่กลับพรุ่งนี้ ตอนเย็นคงจะหาอะไรกินก่อนเข้าบ้าน ออกมาเจอกันปากซอยแล้วไปกินข้าวด้วยกันไหม"
"ก็ได้ พี่มาถึงแล้วพี่โทรมา เราค่อยเดินออกไป"
คืนนั้นผมเมามากๆ
เพื่อนหลายบอกว่า ผมไม่ได้เมาเหล้ามากนักหรอก
แต่เมารัก
5.
ผู้ชายคนหนึ่งสะพายกีตาร์ ยืนหน้าร้านชายสี่ฯ ชะเง้อมองเข้าไปในซอย
เขายิ้มกว้าง
เมื่อหญิงสาวคนที่เขาเห็นครั้งแรกที่งานแต่งเมื่อสองสัปดาห์ก่อนเดินหน้าตึงๆใกล้เข้ามา
ชัดขึ้น ชัดขึ้น
เธอยิ้มให้ผมเมื่อมาอยู่ตรงหน้า
เป็นรอยยิ้มที่ประทับอยู่ในใจของผมตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมานี้
เราสั่งบะหมี่ เธอบ่นเรื่องไฟดับ
ผมได้แต่นั่งฟัง
เดินไปส่งเธอที่หน้าหอพัก
"พรุ่งนี้พี่ต้องกินข้าวก่อนเข้าบ้านเหมือนเดิม พี่รอที่ปากซอยเหมือนเดิมนะ"
เธอยิ้ม และพยักหน้า
หลังจากวันนั้น
จนมื้อเย็นวันนี้
ผมกับเธอก็ยังนั่งกินข้าวเย็นด้วยกัน
โฆษณา