เมื่อวันที่ไม่สนใจใคร
หลายวันในสองสามปีที่ผ่านมา
เสียงเซงแซ่ทั้งเสียงหวานๆยาว
เป็นจังหวะของกางเขน ร้องรับ
กับกลุ่มปรอด เอี้ยง กระจิบ
ร่วมวงด้วยนกที่ว่าเป็น
นกของเค้า“นกเขา”ไม่ใช่นกเรา
เสียงงี้นัวเนียเจื้อยแจ้วทุกวัน
เชื่อมความสัมพันธ์ฉันและเธอ
ยามเช้ามืดสดชื่นมากๆ
“คาปู”ก้อรู้ตัวนะว่าบางวัน
เสียงสรรค์ก็แสนจะโหวกเหวก
แม้ไพเราะแต่บางวันบางวันนั้นๆ
คาปูก่ะบ่อยากฟังเพลง
วันนี้ก็เลยเงียบเสียงไม่อยาก
ร่วมบรรเลงให้เสียงเพลงขุ่น
ออกจากใจ ขอโทษจริงๆนะ
วันนี้ขอบายนะไม่อยากร่วมบรรเลงอ่ะ
ก้อวันนี้คาปูอยากปล่อยวางใจ
วางกายบางๆนิ่งสงบเสียบ้าง
วันหลังจะกลับมาร่าเริงใหม่อีกครา
เวลาเราไม่สนใจใคร
เราจะได้ยินเสียงดอกไม้ลมฝน
เวลาที่เราไม่สนใจคน
แต่มีอยู่คน
ที่คาปูแสนจะสนใจ
ป้อไง นิ่งเชียวนะคิดถึงใครอ่ะป้อ
ก็เงียทุกทีนั๊วเนี๊ยๆไหนบอกจะนิ่งสักวันไง
ก็นิ่งไงนิ่งกับเพื่อนๆว่า
“Birds ออเคสตร้า “
อต่ขอมานั้วนัวเนียกับป้อดีกว่า
อยากอุ่นอ่ะเนาะ
รึว่าไม่อยากให้กวนนะ บอกมา
เร็วพลันจะได้หันไปทางอื่นไม่สนใจ
ว่ามา
เร็วเลยบอกมา
ว่าไง พอป้อคิดถึงใครแล้วกวนใจ ไม่ได้ทุกที
รู้น่าว่าคิดไรอยู่
นี่แหละป้อที่เขาว่า”นกรู้” ไง
เออ! คาปูบินไปหน้าบ้านซิกระเพรา
ดกรึยังนะ ?
ทำไมรึป้อเมื่อเช้คาปูก็กินแล้วนี่นา
ไม่มีอะไรดอก “บ่ายนี้พ่ออยากกิน
นกทอดกรอบใบกระเพรา”อ่ะ
งั้นแค่นี้ อยู่ตรงนี้ให้เหงาตายไปเลย
เหงาแบบป้อไปเลย เชิญ!
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
