26 ก.ค. เวลา 05:29 • ไลฟ์สไตล์

“หัวโขน”ใครสวมหัวโขน

ขอมาอีกทีของเรื่องราวหัวโขน
ในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่แตกต่างออกไป
คนจำนวนมากที่หลงอยู่ในอำนาจ
และขาดเขลาความเข้าใจในการ
ใช้อำนาจที่ดำรงหัวโขนนั้นอยู่
“เข้าใจผิดว่า แก่แล้วทำอะไรก็ได้
ที่ถูกคือ แก่แล้วต้องยิ่งสำนึก
ทำชั่วไม่ได้เวลาเหลือน้อย”
พุทธทาสภิกขุ
เข้าใจผิดที่ใช้อำนาจไม่ถูก
คำสอนของท่านพุทธทาส ประโยคนี้
ทำให้คิดถึงเรื่องของ หัวโขน ขึ้นมา
แต่เป็นอีกแง่มุมหนึ่ง ที่แตกต่างไป
จาก หัวโขน ในความหมายที่คน
ส่วนใหญ่นึกถึง
“หัวโขน” มักถูกพูดถึงในแง่ลบ
เรามักเปรียบคนที่มีตำแหน่ง
มียศถาบรรดาศักดิ์ว่าเป็นคน
ที่กำลังสวม “หัวโขน” อยู่
หัวโขนของใครๆเล่นบทบาทอำนาจนั้นๆ
และในบางครั้ง ก็เลยไปถึง
คนที่หลงใหลในอำนาจใน
การบริหารจัดการใช้ตำแหน่ง
หน้าที่ว่าเป็นคนที่ หลงใหล
ในหัวโขน ที่ตนสวมอยู่
หัวโขนลิงกับอำนาจลิงโลดโจนทะยาน
“เข้าใจผิดว่า แก่แล้วทำอะไรก็ได้
ที่ถูกคือ แก่แล้วนั่นแหละต้องยิ่ง
สำนึก ทำชั่วไม่ได้เวลาเหลือน้อย”
ยากจักแก้ไขเพราะเวลาไม่มีแล้ว
สิ่งที่ทำที่ใช้อำนาจอาจเป็นภัย
เสียหายต่อชาติบ่านเมืองและ
คนอื่นๆในชาติมากๆก็เป็นได้
“หัวโขน” ในอีกแง่มุมหนึ่ง
เป็นแง่มุมที่ “หัวโขน” อยู่ในฐานะ
ที่เป็น แง่บวก ควรเปลี่ยนแง่มุม
ที่มอง หัวโขนได้ดังนี้
หัวโขนนางฟ้า”ครู”ให้ช่างจิตใจงดงาม
เมื่อใครคนหนึ่ง สวมหัวโขน
ของความเป็น ครู ขณะที่สวม
หัวโขนของความเป็น “ครู” อยู่นั้น
จำเป็นที่จะต้อง ประพฤติ ปฏิบัติตน
ให้อยู่ใน ศีลธรรม จริยธรรม ที่ดีงาม
ให้ควรค่าแก่การได้รับความเคารพ
นับถือควรค่าแก่การที่ได้รับการ
ยกย่อง ว่าเป็น ครู
หัวโขนยักษ์มารขาดประสานมีแต่หาญหักราวีกัน
“หัวโขน” จึงเปรียบเสมือน สิ่งย้ำ
เตือนให้คนคนนั้นได้รำลึกอยู่
ตลอดเวลาว่า ตนอยู่ในสถานะอะไร?
มีหน้าที่ และความรับผิดชอบอย่างไร?
จะต้องประพฤติ ปฏิบัติตนอย่างไร?
ให้สมกับ หัวโขน ที่ตนสวมใส่อยู่
ทั้งนี้ จะต้องระลึกถึงอยู่ตลอดเวลา
จะทั้งต่อหน้า และลับหลัง
แม้ถึงวาระที่ต้องถอด หัวโขน
ออกไปแล้วสำนึกในความรับผิดชอบ
ต่อ หัวโขน ที่เคยสวมใส่ก็ยัง
ต้องรักษาไว้ ตลอดไป
หัวโขนอะไรก็ใช้ดีๆแต่ไม่อยู่จีรังเอก
ไม่ใช่แต่เพียง หัวโขน ของ
ความเป็น ครู เท่านั้น
หัวโขนทุกหัว ยักษ์ นาง พระ ลิง
เมื่อใครได้สวมแล้ว ก็ต้องคิดคำนึงถึง
เกียรติยศ ศักดิ์ศรี จริยธรรม ศีลธรรม
และความคู่ควร ที่จะสวมหัวโขน
หัวนั้นอย่างภาคภูมิ แต่ถ้า
ไม่มีหัวโขนก็ยังมี”หัวตน”
คนธรรมดาๆนี่แหละที่แปร
ปรับเปลี่ยนไปได้ทุกหัวโขน
เป็นได้ทุกบทบาทชีวิตให้กับ
ผู้คนในขณะที่ดำเนินชีวิตตน
จึงต้องรักษาในทุกบทบาทนั้น
ให้ดีมีคุณค่าอย่างน้อยที่สุดก็
“กับตัวเอง”
โฆษณา