27 ก.ค. เวลา 02:33 • นิยาย เรื่องสั้น

บทที่ 1: จุดเริ่มต้นแห่งการเปลี่ยนแปลง

สวัสดีครับ ผมชื่อมูน เป็นแมวดำขลับเงาวับราวกับท้องฟ้ายามราตรี ดวงตาสีเหลืองอำพันของผมมองเห็นสิ่งที่มนุษย์มองไม่เห็น และวันนี้ ผมจะพาคุณไปผจญภัยในโลกที่อยู่เหนือจินตนาการกับประสบการณ์การตื่นรู้ของทาสที่แสนดีของผม “แก้ว”
The universe is not outside of you. Look inside yourself; everything that you want, you already are.
Rumi
จักรวาลไม่ได้อยู่ภายนอกตัวคุณ จงมองเข้าไปในตัวคุณเอง ทุกสิ่งที่คุณต้องการ คุณเป็นอยู่แล้ว
รูมี
คืนวันศุกร์ที่ 1 กรกฎาคม
สายฝนโปรยปรายราวกับม่านน้ำตกจากฟากฟ้า เสียงหยดน้ำกระทบกระจกเป็นจังหวะ ฟังแล้วน่านอนหลับยาวๆ ผมนอนขดตัวอยู่บนโซฟานุ่มฟู กำลังจะผล็อยหลับไปกับเสียงเพลงของธรรมชาติ แล้วจู่ๆ ความเงียบก็ถูกทำลายด้วยเสียงไขประตู
แกร็ก... แกร๊ก... แอ๊ดด!
เจ้านายของผม (ลับหลังเรียกทาส) "แก้ว" เดินเข้ามาด้วยท่าทางมึนงง ราวกับเพิ่งผ่านการต่อสู้กับมังกรร้ายในหนังจีนมา เธอถอดรองเท้าส้นสูงปรี๊ดที่ดูเหมือนอาวุธป้องกันตัว โยนกระเป๋าใบโตลงบนโต๊ะ แล้วทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆ ผมอย่างแรง...โครม! ที่ทำให้ผมต้องกระโดดหนีเอาตัวรอดมายืนมองแก้วอยู่บนพื้นอย่างภักดี
"โอ้ย... วันนี้เหนื่อยชะมัดเลยมูน" เธอพูดพลางลูบหัวผมเบาๆ "ถ้าฉันเป็นแมวเหมือนนายคงดีนะ นอนกินเล่นสบายๆ ทั้งวัน"
ผมแอบมองบน คิดในใจ 'ใครว่าเป็นแมวสบาย ลองมาเป็นดูสิ ต้องคอยระวังเครื่องดูดฝุ่นบ้าๆ นั่นตลอดเวลา แถวออกไปจีบสาวที่ไหนก็ไม่ได้'
แต่แล้ว... บางอย่างก็ดึงดูดความสนใจของผม แก้วกำลังล้วงมือลงไปในกระเป๋า และหยิบมันออกมา มันไม่ใช่ลิปสติกหรือโทรศัพท์อย่างที่เคย แต่เป็นหนังสือปกแข็งดูแปลกตา
"เฮ้! มูน นายเห็นนี่มั้ย?" แก้วชูหนังสือขึ้นมา ปกสีน้ำเงินเข้มวาวแวววับภายใต้แสงไฟ มีรูปดวงตาสีทองอร่ามอยู่กลางปก ดูเก่าและขลังมาก ผมต้องยอมรับว่ามันดูน่าขนลุกไม่น้อย
"วันนี้ฉันเจอร้านหนังสือประหลาดๆ น่ะ" แก้วเล่าต่อ สีหน้าตื่นเต้นราวกับเด็กน้อยที่เพิ่งได้ของเล่นชิ้นใหม่ "มันซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ เหมือนในหนังแฮร์รี่ พอตเตอร์เลย แล้วพอเดินเข้าไป ฉันก็รู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่าง จนมาเจอหนังสือเล่มนี้... 'ดวงตาที่สาม: ประตูสู่การตื่นรู้' ชื่อเพราะน่าสนใจดีเนอะ"
ผมเอียงหัวมองอย่างฉงน ปกติแก้วจะอ่านแต่นิยายน้ำเน่าหรือไม่ก็หนังสือธุรกิจน่าเบื่อ ที่อ่านจบแล้วก็เอามาทำที่ลับเล็บให้ผม แต่เล่มนี้... มันดูแปลกไปอย่างบอกไม่ถูก
แก้วเริ่มอ่านหนังสือ ดวงตาของเธอเป็นประกายวิบวับราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า จมดิ่งไปกับตัวอักษรบนหน้ากระดาษ ผมแอบมองด้วยความสงสัย รู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังเปลี่ยนแปลงไป ไม่ใช่แค่ในตัวแก้ว แต่ในอากาศรอบๆ ตัวเราด้วย
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ฝนยังคงโปรยปรายไม่หยุด แต่แก้วก็ยังคงอ่านต่อไปราวกับถูกสะกดจิต บางครั้งเธอก็เงยหน้าขึ้นมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตาเหม่อลอยราวกับกำลังเห็นภาพมหัศจรรย์บางอย่างที่ผมมองไม่เห็น
ผมเฝ้ามองเธออย่างงุนงง สัมผัสได้ถึงกระแสพลังงานแปลกๆ ที่กำลังก่อตัวขึ้น ราวกับว่าจักรวาลกำลังกระซิบบอกความลับบางอย่างกับเรา
ดึกดื่นยามราตรี เข็มนาฬิกาชี้บอกเวลาตีสอง แก้วปิดหนังสือเบาๆ เธอนั่งนิ่งครู่ใหญ่ ก่อนจะหันมามองผมด้วยรอยยิ้มประหลาด ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ
"มูน..." เธอกระซิบ "ฉันว่าฉันเจอขุมทรัพย์ลับแห่งจักรวาลแล้วล่ะ"
ผมกะพริบตาปริบๆ 'ขุมทรัพย์? ในหนังสือนั่นน่ะเหรอ? แล้วมันจะใช้ซื้ออาหารแมวรสปลาทูน่าให้ผมได้มั้ยเนี่ย?'
แก้วลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย แล้วเดินไปที่ปฏิทินบนผนัง เธอหยิบปากกามาวงกลมวันที่ 1 กรกฎาคม แล้วเขียนข้อความเล็กๆ ว่า "วันเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่"
"มูน รู้มั้ย พรุ่งนี้ฉันจะเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วล่ะ" แก้วพูดพลางยิ้มกว้าง "ฉันจะตื่นแต่เช้า ทำสมาธิ แล้วก็เริ่มปฏิบัติตามคำแนะนำในหนังสือเล่มนี้"
ผมมองเธอด้วยความสงสัย แต่ก็รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย ไม่รู้ว่าทำไม แต่หัวใจดวงน้อยๆ ของผมเต้นตึกตักด้วยความคาดหวัง
คืนนั้น ขณะที่แก้วหลับใหล ผมนอนเฝ้ามองเธอ สงสัยว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ชีวิตของเราจะพลิกผันไปในทิศทางใด ผมไม่รู้ว่าทำไม แต่ผมรู้สึกว่านี่เป็นจุดเริ่มต้นของการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยสุดพิลึกพิลั่นของเรา การเดินทางที่จะพาเราท่องไปในดินแดนแห่งความฝันและจินตนาการ สู่ความลับของจักรวาลที่ซ่อนอยู่ในทุกอณูของสรรพสิ่ง
เตรียมตัวให้พร้อม เพราะนี่จะเป็นการเดินทางที่คุณจะไม่มีวันลืม... และผม แมวน้อยผู้รู้แจ้ง จะเป็นไกด์นำทางของคุณเอง!
#นิทานการตื่นรู้ #การเดินทางบนเส้นทางการตื่นรู้
#เรื่องเล่าของมูน #แมวเล่าเรื่อง
#AwakeningJourney #ป้าอ้อยไม่คอยเกษียณ
โฆษณา