กวี ในความคิดของ osho ในหนังสือ คุรุวิพากษ์คุรุ
ทัศนะของ OSHO บทนี้จะพูดถึง คาลิล ยิบราน นักกวีผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของโลกเท่านั้น กวีของเขาเกี่ยวโยงกับชีวิตและจิตวิญญาณฉะนั้นทัศนะบทนี้จึงอาจจะไม่ครอบคลุมกวีทุกแขนง แต่ผมก็คิดว่ามีความหมายครอบคลุมในหัวข้อนี้ได้เหมาะสมอยู่
นักกวีสำหรับ OSHO เปรียบเสมือนบุคคลที่เห็นหน้าต่างเปิดและเขาสามารถบรรยายได้ว่าข้างนอกนั้นเป็นอย่างไรแต่สักพักหน้าต่างใบนั้นก็ปิดลง เขาเพียงสัมผัสมันได้ชั่วคราวเท่านั้น เขาบอกอีกว่ามันเป็นสภาวะชั่วคราวที่คนๆ นั้นเกือบจะเหมือนพระพุทธเจ้า
กวีนั้นบรรลุเพียงชั่วครู่ แต่ผู้บรรลุนั้นเป็นกวีตลอดไป
Osho
เราอาจถามว่าถ้าผู้บรรลุนั้นเป็นกวีเหมือนกันแต่ทำไม คำพูดของเขาไม่สวยงามเท่ากับกวีที่ไม่บรรลุ เช่นคำสอนของพระพุทธเจ้า เป็นเรื่องยากที่จะเห็นคนบรรลุธรรมเขียนผลงานที่งดงามเหมือนกวีทำ เรื่องนี้ OSHO บอกว่า “ หากขอทานค้นพบเหมืองทอง เขาจะร้องเพลง เต้นรำ และเขาจะเพ้อคลั่งไปด้วยความสุขแต่ไม่ใช่กับจักรพรรดิ กวีคนหนึ่งกลายเป็นจักรพรรดิได้นานๆ ครั้ง แต่ก็แค่นานๆ ครั้ง นั้นคือสาเหตุที่เขาไม่อาจเพิกเฉยกับมันได้ แต่ผู้บรรลุไม่ได้ผสานรวมกับจักรวาลเพียงชั่วครู่ เขาเป็นหนึ่ง ไม่มีหนทางกลับมาอีก”
อ้างอิง: OSHO, คุรุวิพากษ์คุรุ, แปลโดย โตมร ศุขปรีชา, พิมพ์ครั้งที่ 4 (สำนักพิมพ์: GM BOOKS, 2552), หน้า 103.
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
