สถานที่พักใจแด่ผู้เหนื่อยหน่ายป่าคอนกรีต
ใช่ครับ ในเมืองที่กว้างใหญ่อย่างกรุงเทพมหานคร เมืองที่รายล้อมไปด้วยตึก แสง สี เสียง ที่ที่มีแต่ความเร่งรีบ มองไปทางไหนก็เจอแต่ป่าคอนกรีตรายล้อมตัวเราประหนึ่งว่ามันคือส่วนหนึ่งในชีวิตชาวกรุงอย่างใดอย่างนั้น แล้วถ้าเราลองนับดูดีๆ สวนธรรมชาติในตัวเมืองคงนับเป็นเศษเสี้ยวของเมืองนี้ก็ว่าได้เลยนะครับ
ยิ่งโดยเฉพาะย่านประตูน้ำ เวลาเราคิดถึงย่านนี้เราจะคิดถึงอะไรไปได้ครับ นอกจากข้าวมันไก่เนื้อชุ่มฉ่ำ แยกจราจรที่วุ่นวาย และแหล่งช็อปปิ้งที่หนาแน่นของนักเที่ยวท่องนานาชาติใช่มั้ยละครับ แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผมพึ่งสังเกตุเห็นสวนเล็กๆแห่งหนึ่งที่เปิดพร้อมให้เราเดินเข้าไปพักหายใจ ราวกับว่ามันกวักมือเรียกเราให้ให้เข้ามากินน้ำกินท่าก่อน สวนนี้มีชื่อว่า "สวนปทุมวนานุรักษ์" ครับ
ส่วนหน้าสวนปทุมวนานุรักษ์
ผมว่ามันเป็นสิ่งที่คู่ควรแก่ชาวกรุงมากๆเลยนะครับ เพราะการเพิ่มพื้นที่สีเขียว มันเปรียบเสมือนการเพิ่มโอโซนที่ดีให้กับย่านนั้นๆ เพิ่มพลังงานชีวิตให้แก่ผู้สัญจรทั้งระยะสั้นและระยะยาวได้ดีมากๆ
ครั้งแรกที่ผมเห็น ก็อดใจไม่ได้เลยที่จะเข้ามาเดินสำรวจสักหน่อยครับ ว่าพื้นที่นี้เป็นยังไง ซึ่งสิ่งที่ผมสัมผัสได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินเข้าไปคือ เหมือนผมหลุดไปอยู่อีกมิติหนึ่งเลยครับ จากที่พึ่งสูดดมมลพิษของควันรถมาหมาดๆ กลายเป็นกลิ่นเหล่านั้นหายไปจากจมูกทันที มันเงียบเหมือนกับว่ามันสงวนพื้นที่นี้ไว้ให้คนที่อยากพักใจจริงๆ
สวนปทุมวนานุรักษ์
ด้วยความสงสัยส่วนตัวนะครับ ว่าทำไมอยู่ดีๆจึงเกิดสวนนี้ขึ้นได้ผมเลยไปค้นหาข้อมูลเพิ่ม จึงได้รู้ว่าสวนนี้เขามีแผนจะเริ่มโครงการตั้งแต่ช่วงปี 2551 แล้วนะครับ แต่ด้วยก่อนหน้านี้ติดปัญหาด้วยเรื่องของชุมชนที่อาศัยเดิมจึงค่อยๆพัฒนามาเรื่อยๆตามลำดับ ซึ่งสวนนี้เป็นพื้นที่ในส่วนของสำนักงานทรัพย์สินพระมหากษัตริย์
กริมมิคของสวนนี้ออกแบบผังเป็นรูปเลข ๙ ไทย และพัฒนาเป็นอุทยานเฉลิมพระเกียรติในหลวงรัชกาลที่ 9 สวนนี้เลยถูกจัดทำตามแนวคิด "สวนเพื่อพ่อ"
ลานอัฒจันทร์ เป็นพื้นที่สำหรับชมการแสดงริมน้ำ
ที่นี่ก็พึ่งเปิดอย่างเป็นทางการก็ช่วงเดือนกรกฏาคม ปี 2566 ปีที่แล้วนี่เองครับ ถึงว่าที่นี่ยังใหม่มากๆเลย นอกจากสวนแล้วที่นี่ยังมี พื้นที่บำบัดน้ำเพื่อใช้เป็นการจำลองการบำบัดทางธรรมชาติ ที่จัดนิทรรศการ ลานอัฒจันทร์และพื้นที่พักผ่อน มาทีเดียวได้พักปอดแล้ว ยังได้ความรู้กลับไปด้วย ทำไมโปรโมชั่นดีขนาดนี้เนี้ย แถมไม่เสียตังสักบาท
พื้นที่พักผ่อน สวนปทุมวนานุรักษ์
ผมเชื่อมาเสมอเลยนะครับว่าธรรมชาติเยียวยามนุษย์เราได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม เคยเป็นกันมั้ย แค่กอดต้นไม้ก็เหมือนว่าเราได้รับพลังดีๆที่บอกไม่ถูก เด้งกลับมาหาเราเต็มๆ หรือในยามที่เราทำงานจนตาอ่อนล้า แค่มองมาที่ต้นไม้ก็พักสายตาได้ราวกับว่าสีเขียวพวกนี้มันมีมนต์มหัศจรรย์อย่างนั้นแหละ มันเสกให้เราหายเหนื่อยได้ อาจจะเพราะมนุษย์เราก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติเช่นกันมั้งครับ
แล้วด้วยความที่ตรงนี้เป็นพื้นที่ที่รายล้อมด้วยตึกมากมาย คุ้นๆมั้ยเหมือนพวกเราเลยที่โดนป่าคอนกรีตล้อมตัวเราเอาไว้ในทุกๆวัน แต่ที่แห่งนี้มันเหมือนเป็นอีกเสียงที่ร้องตะโกนมาที่เราว่า "เฮ้ย เราพวกเดียวกันนะ เราพึ่งพากันได้!" ใช่เลย ตราบใดที่ธรรมชาติยังอยู่ มนุษย์ก็จะยังคงอยู่ (นี่ เป็นไงละ)
สวนปทุมวนานุรักษ์
ผมว่าถ้ามีโอกาสเราต้องตอบแทนธรรมชาติให้ได้มากที่สุด ด้วยการให้พื้นที่กับพวกเขาเหมือนที่สวนนี้กำลังเป็น อาจจะเริ่มจากพื้นที่เล็กๆของตัวเองก็ได้นะ แล้วพวกเขาจะเป็น Oasis ให้กับพวกเราเอง สุดท้ายนี้ใครที่บังเอิญเดินผ่านมาแถวประตูน้ำก็ลองไปแวะทีนี้ดูนะครับ พื้นที่ที่ชาวกรุงเทพคู่ควรครับ
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
