1 ส.ค. เวลา 02:19 • นิยาย เรื่องสั้น

ดงสารมิลืมเลือน

กลางดึกหนาวเมฆพราวอยู่เต็มฟ้า ลมโชยมาจันทราส่องล้อมดวงจิต ยืนลำพังมองน้ำค้างไร้มวลมิตร หวนอดีตที่ผ่านเลยไม่อาจคืน กับสาโทนาปรังแห่งดงสาร ซ่อนโฉมอยู่เดียวดายใต้น้ำค้างหนา แว่วเสียงแคนพิณจากครูแดงมา ทำนองกู้ก้องถามไถ่วิญญาณวีรชน
เจ้ายังถามไถ่อยู่หรือไม่ ไถ่ถามถึงความบ้าคลั่งของผู้คนในอดีต ผู้ใดที่ยังอยู่ห่างแสนไกล ยังเฝ้าไถ่ถามดีชั่วขาวดำของเหล่าเรื่องราวแห่งอดีตไหม มีผู้คนพบเจอจากลา เจ้ากับข้ายังคงมั่นมิเลือนเคียงข้างกาย ยังหลงลืมได้จริงหรือ จากกันแสนไกลสุขสบายดีไหม
(แตงโม สกลนคร 230767)
โฆษณา