ผมมองจากหลายๆมุม
1) วิทยาศาตร์
ถ้าเป็นในโลกตะวันตก นักวิทยาศาสตร์เคยศึกษา รูปร่างที่ดึงดูดใจ เอาไว้
ยกตัวอย่าง มีสุภาพสตรีท่านหนึ่ง วัดสัดส่วนได้ 36-24-36 เมื่อนำ รอบเอว (waist) มา หาร ด้วย รอบสะโพก (hip) นั่นคือ 24/36 = 0.6666.... ซึ่งอัตราส่วนนี้ถูกเรียกว่า “waist to hip ratio “ และค่าสำหรับชาวตะวันตกที่ว่ากันว่าดีที่สุด อยู่ที่ 0.7 ครับ
เหตุผลคาดว่าเป็นเรื่องของความคิดที่ว่า ถ้ามีสัดส่วนลักษณะนี้ จะทำให้มีบุตรง่าย อะไรทำนองนั้นครับ
2) ค่านิยม
สังคมในแต่ละวัฒนธรรม มีการให้นิยามสัดส่วนแห่งความงามในแต่ละยุคสมัยแตกต่างกันไป เช่น
- สาวจีนเท้าต้องเล็ก ถึงจะสวย จนมีการใช้ผ้ามัดเท้ากันในยุคโบราณ
- สาวกะเหรี่ยงคอยาว ใส่ห่วงที่คอให้ยาว ยิ่งยาวยิ่งสวย
- สาวสวยยุคก่อนในยุโรปต้องเจ้าเนื้อถึงจะสวย
- ชนเผ่าในทวีป Africa มีการใส่วัตถุคล้ายตุ้มหู และที่ปาก ยิ่งใหญ่ยิ่งดูดี
3) ธรรมะ
ความงาม = การปรุงแต่ง
พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่าสภาพจิต 5 อย่างอย่างนี้ ควรปรุงแต่งให้มีในใจอยู่เสมอ
คือ
1. ปราโมทย์ ความร่าเริงเบิกปานใจ
2. ปีติ ความอิ่มใจ
3. ปัสสัทธิ ความสงบเย็น ผ่อนคลายกายใจ ไม่เครียด
4. ความสุข ความโปร่งโล่งใจ คล่องใจ สะดวกใจ ไม่มีอะไรมาบีบคั้น หรือติดขัดคับข้อง และ
5. สมาธิ ภาวะที่จิตอยู่กับสิ่งที่ต้องการ ได้ตามาต้องการ ไม่มีอะไรมารบกวน จิตอยู่ตัวของมัน
ที่มา:
นั่นคือ
จิตที่ปรุงแต่งเปลี่ยนเมื่อไหร่ด้วยสาเหตุแห่งความไม่เที่ยง อะไรที่งาม ต่อไปอาจจะไม่งาม!
ไม่เที่ยงหนอ!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
