4 ส.ค. เวลา 04:52
มันคือกับดักของนักเขียนนิยายฮะ ระวังไว้อย่าเอาไปคิดอยู่ตลอดเวลา บางครั้งมีอะไรแวบเข้ามา ให้รีบจดโน๊ตไว้ แล้วหากล่องมาหย่อนไว้ และลืม ๆ มันไปซะ พอถึงเวลาเราจะต้องเขียนต่อ ค่อยหยิบกล่องนั้นมาอ่าน พอเขียนจนถึงเวลาควรที่จะหยุด หรือไปต่อไม่ได้ก็ให้หยุดเขียน และหยุดคิด เพราะมันไม่ใช่ชีวิต มันเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของชีวิต ก็ควรใช้เวลาชีวิตมาคิดและเขียนเพียงบางส่วนเท่านั้น
โฆษณา