พอเริ่มออกจากท้องแม่ ก็ร้องกระแว้ ไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย หิวก็ร้อง ขับถ่ายก็ร้อง มดกัดก็ร้อง เจ็บก็ร้อง ไม่รู้ว่าร้องอะไร ..หรือว่า ..ร้องกระแว้ๆ ..ช่วยด้วยๆ หิวแล้ว ฉี่แล้ว มาช่วย ให้หายหิว ช่วยให้ทำความสะอาดที ..พอโตขึ้นมาหน่อย .เค้าก็ค่อยสอน ให้รู้จักดูแลตัวเองเป็น หยบจับอะไรมากิน ก็ดูเสียหน่อยว่าเป็นอะไร ไม่ใช่ว่าหยิบไอ้นั่ไอ้นี่ มาดูดๆ อมๆ .. นั่นก็กสอนให้รู้จักจดจำ .
พอโตขึ้นมาหน่อย ก็ต้องไปเรียนอีแหละ ไปจดจำ เรื่องนั้นเรื่องนี้มา เค้ารัก เค้าโกรธ เค้าโมโห เค้าหลง ก็ไปจดจำเค้ามา ..เป็นอารมณ์นึกคิด ปรุงแต่ง จดจำไปทำมาหากิน ก็ไปเจอะเจอทั้งต้นไม้ใบหญ้า คนนั้นคนคนนี้ ก็ไปเอาเรื่องต้นไม้ใบหญ้า คนนั่นคนนี้ เอาเข้ามา เป็นมายาของอารมณ์ที่นำพาเข้ามา จดจำเข้ามา ให้สมองมันหมุนเป็นลูกข่างเล่น วิตกวิจารณ์ วิเคราะห์วิจัย พัฒนา สิ่งนั้นสิ่ง
..บ้างก็ได้แต่คิดๆ ..ไม่หยุด เสียที่ นั่งกดเครื่องคิดเลข ไปทั้งคืน จนรุ่งเช้า ..กดๆ บ่นพร่ำเพ้อเจ้อ ไม่เห็นรวยสักที ..มีพี่เค้ามาเห็น ได้ยิน ..ก็เลยต้องพาไปหาหมอรักษา ..มันวิปริต ..ในอารมณ์ความคิด ..เหมือนระบบความคิดมันแฮงค์ไปเสียเฉย ไม่รู้ว่าสปายแวร์ อะไรเข้าไปล็อกระบบให้เสียหาย
ชีวิตของคนเรา มันก็ไม่ได้มีอะไรมาก มีเรื่องอารมณ์ความคิดนี่แหละ ที่เป็นมายาหลอกจิตให้หลงใหล ยึดถือ ..มายาอารมณ์นั้นมันเกิดขึ้นที่กาย ..แล้วจิตเราก็ไม่เคย มาหยุดกายหยุดอารมณ์ ..ให้กายมันนิ่ง จิตเฉยๆ ..ทำตัวเหมือนกายคนตาย..บังคับให้มันนิ่ง
.ถ้าหากมันนิ่ง..กายนิ่ง จิตก็นิ่ง ..ไม่มีอะไรปรุงแต่ง กายก็สงบ จิตก็สงบ อารมณ์ความนึกคิดก็ไม่มี จิตก็มีความสุข สุขที่ไม่เปลวไฟ ราคะ เปลวตัณหา ทะเยอทะยาน ..ไม่มีเปลวเพลิงเล่านั้นในเรือนกาย . ..จิตที่อาศัยในกาย..ก็ไม่ถูกเปลวไฟนั้นเผาผลาญ กายก็นิ่ง กายสงบ .จิตก็มีความสุข แต่นั่นแหละ
การที่จะทำให้กายนิ่งได้นั่น มันเป็นเรื่องยากเย็น เพราะชีวิตที่ใช้ในแต่ละวันมี แต่ใช้อารมณ์นึกคิด นำสิ่งนั้นสิ่งนี้มาทับทมจิตของตัวเอง แล้วกายมันจะไม่เป็นทุกข์ได้อย่างไร เค้าบอกว่า มีแต่ขนเข้ามา สะสมเข้ามา ตั้งแต่เกิด..สะสมไปจนวันตาย ก็ไม่เคยสำรวจตรวจสอบ ว่าขนอะไรมาบ้าง ..ไม่เคยคิด..ว่าสิ่งที่เอาเข้ามา จะนำออกไปทิ้งอย่างไร ให้กายเบาจิตเบาขึ้นมาได้
..มันช่างยากเย็นแสนเข็น .เกิดแล้วก็ตาย ..มีแค่เนี่ย พอทุกข์ก็เรียกร้อง..แต่ก็ไม่รู้ว่าตนเองเป็นผู้สร้างทุกข์ขึ้นมาเอง ..ถูกเค้าหลอกให้หลงใหลเอง ..ในมายาที่โลกปรนเปรอให้ สิ่งได้มีกรรมกับทุกข์ ที่ยึถือหลงไหลเค้าเอง หลงเอง ทำเอง ไม่มีใครทำให้
นี่เค้าบอกว่า เดี๋ยวจะมีการตายเป็นใบไม้ล่วง ..เราก็ดูๆไป ..เค้าบอกว่า เวลามันใกล้เข้า เวลาเหลือน้อย .แล้ว ..จะเอาอะไรไปกับจิต ..ที่ต้องจากลาสังขาร เมื่อกายมันหมดไป มันก็ไม่มีสมอง ไม่อารมณ์นึกคิดแล้ว ..แต่ว่าวันข้างหน้า จะมีกายเป็นอะไร ชาตินี้เป็นมนุษย์ ไม่รู้ว่าชาติหน้าเป็นอะไร..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
