เปลี่ยนความเกลียดการทำครัวให้กลายเป็นเงิน
สำนวน "เสน่ห์ปลายจวัก" เป็นสำนวนที่หลายๆคนคงต้องเคยได้ยินกันมาบ้างไม่มากก็น้อยล่ะค่ะ ในสมัยโบราณผู้หญิงต้องมีเสน่ห์ปลายจวัก หมายถึง มีฝีมือในการทำกับข้าว ความเป็นแม่บ้านแม่เรือน ที่จะเป็นเสน่ห์มัดใจผู้ชาย
แต่ก็ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบการเข้าครัวทำกับข้าว เช่นเดียวกับแม่บ้านรายนี้ รุธ เอลีนอร์ แบร็กเคน ที่เธอสุดแสนจะเบื่อชีวิตซ้ำซากจำเจอยู่กับการ ทำครัว ดูแลบ้าน คำนวน ภาษีให้สามี และถึงแม้เธอจะรับงานอิสระจากบริษัทโฆษณามาทำที่บ้าน แต่เธอก็ยังต้องเป็นแม่บ้านตามบทบาทที่สังคมกำหนด
รุธ เอลีนอร์ แบร็กเคน เกิดเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1918 ในเมืองไฟเลอร์ รัฐโอไฮโอ สหรัฐอเมริกา เรียนจบปริญญาตรี และแต่งงานกับ ไมค์ สมิท ในยุคที่ค่านิยมของสังคมกำหนดบทบาทให้ผู้ชายมีหน้าที่หาเงินเลี้ยงครอบครัว ส่วนผู้หญิงต้องเป็นแม่ของลูก แม่ครัว และแม่บ้าน ไม่จำเป็นต้องออกไปทำงานหาเงิน
ผู้หญิงคนอื่นอาจจะมีความสุขที่ได้ ดูแลตกแต่งบ้าน ปรุงอาหารเพื่อรอสามีกลับบ้านมากินด้วยกันอย่างสุขใจ แต่ มันไม่ใช่เธอ แบร็กเคน ทนชีวิตแม่บ้านไม่ไหว เธอรับงานอิสระด้านโฆษณามาทำแก้เซ็ง เพราะเธอไม่ชอบทำกับข้าว การทำครัวคือยาขมสำหรับเธอ และรู้สึกเสียดายเวลาที่ต้องมาปรุงอาหารเป็นเวลาครึ่งวันค่อนวัน
เพราะเหตุนี้ทำให้หลังแต่งงานได้ไม่นาน สามีของเธอก็ขอหย่า แต่เธอก็ไม่เข็ดกับชีวิตคู่ เธอแต่งงานครั้งที่ 2 และเธอก็เริ่มเขียนตำราทำกับข้าวชื่อ "ฉันเกลียดการทำครัว" เธอใช้นามปากกาว่า เพ็ก แบร็กเคน สามีคนที่ 2 ของเธอพออ่านต้นฉบับตำรากับข้าวของเธอ เขาพูดสั้นๆคำเดียวว่า "อ้วก" หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็เลิกรากันไป
แต่แบร็กเคน เธอก็ไม่เสียกำลังใจ เธอนำต้นฉบับตำรากับข้าวของเธอไปนำเสนอสำนักพิมพ์หลายแห่งอย่างไม่ย่อท้อ และในที่สุดมีสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งได้ตกลงใจตีพิมพ์ตำรากับข้าวที่แสนแปลกประะหลาดของเธอในปี ค.ศ.1960
ปรากฎว่า หนังสือตำรากับข้าวเล่มนี้ของเธอโดนใจแม่บ้านยุคซิกซ์ตี้เข้าอย่างจังเพราะมีแม่บ้านจำนวนมากที่รู้สึกเช่นเดียวกับเธอ โดยเธอได้เขียนสารภาพไว้แต่หน้าแรกว่า เธอเขียนตำราทำกับข้าวเล่มนี้เพราะเธอขี้เกียจทำกับข้าว และเกลียดการทำครัวเป็นอย่างมาก
ชื่อสูตรอาหารที่เธอตั้งขึ้นมาทำให้หลายๆคนอดหัวเราะไม่ได้ เช่น "กับข้าวเหลือเดน" หรือ"โยนให้หมาไปเหอะ"
แม้ดูแล้วรูปแบบการเขียนของเธอจะเหมือนการประชดประชันการทำครัวที่น่าเบื่อหน่าย แต่อาหารทุกสูตรของเธอมีหลักการสำคัญที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป เน้นที่การปรุงอาหารด้วยเวลาสั้นๆ โดยการนำอาหารกระป๋อง อาหารแช่แข็ง อาหารกึ่งสำเร็จรูป มาใช้เป็นส่วนประกอบเพื่อปรุงอาหารยากๆให้เสร็จใน 5 นาที จากสูตรอาหารยาวๆเป็นหน้าๆ เธอมาดัดแปลงให้เหลือเพียงไม่กี่บรรทัด โดยที่มีรสชาติเหมือนกันทุกประการ
ภาพจาก pixabay.com
และที่สำคัญเธอจะไม่ลืมเน้นที่คุณค่าทางโภชนาการของอาหารในทุกสูตรตำรับที่เธอคิดค้นขึ้นมา
ด้วยเหตุนี้เองหนังสือที่ดูเหมือนว่าจะขายไม่ออก เพราะเขียนโดยแม่บ้านโนเนม กลับได้รับการยอมรับจากแม่บ้านแทบทุกครัวเรือนของสหรัฐอเมริกา ทำให้ยอดขายขยับขึ้นเรื่อยๆ
และในปี ค.ศ.1961 มันกลับกลายเป็นหนังสือที่มียอดขาย 3 ล้านเล่ม หรือเท่ากับสามเท่าของยอดจำหน่ายตำราอาหารชื่อดังของจูเลีย ซายด์ พ่อครัวระดับโลกไปได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่สุด
เพ็ก แบร็กเคน ได้เขียนหนังสืออีกหลายเล่มในชุด "ฉันเกลียด" และเล่มสุดท้ายในปี ค.ศ.1996 ชื่อหนังสือว่า "ครั้งแรกที่ความแก่มาเยือน" เพราะหลังจากนั้นเธอก็วางมือจากงานเพื่อสู้กับสังขารที่เริ่มโรยรา
เธอถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ค.ศ.2007 อายุรวม 89 ปี องค์กรพิทักษ์สตรีได้สดุดีผลงานของเธอว่าเป็นเครื่องมือส่งเสริมสตรีให้ได้มีโอกาสพลิกบทบาทก้าวพ้นจากตำแหน่งผู้รับใช้ประจำบ้าน
และเธอก็ได้ทำให้เห็นแล้วว่าจากแม่บ้านที่เกลียดการทำครัว ก็ได้กลายมาเป็นนักเขียนที่มีผลงานเป็นที่รู้จักและมีรายได้จากผลงานเป็นเงินก้อนใหญ่เลยทีเดียวค่ะ ความเกลียดมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลยนะคะถ้าเรารู้จักเปลี่ยนให้มันกลายมาเป็นพลังบวกได้อย่างเธอ😊
ภาพจาก เพจนัดเป็ด
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย...ติดตาม...และให้กำลังใจนะคะ😍💕
ขอบคุณข้อมูลจาก คนไม่ดังของโลก
"สรจักร ศิริบริรักษ์"🙏😊
#แม่มณีมีเรื่องเล่า😊มีสาระบ้างไม่มีสาระบ้าง#เอาแบบที่สบายใจ😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
