7 ส.ค. เวลา 23:46 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 3 🌸รอยรักรอยกรรม🌸 ตอน "แม่ที่กลับชาติมาเกิดเป็นหมา"

หลังจากแต่งงานกับภวินทร์ มินตราพบว่ามีสุนัขจรจัดตัวหนึ่งมานอนรอที่หน้าบ้านเธอทุกเย็น สุนัขตัวนั้นมีสายตาที่คุ้นเคย เธอจึงเลี้ยงดูมันและให้ชื่อว่า "มณี"
มณีเป็นสุนัขที่เฉลียวฉลาดและเข้าใจมินตราเป็นอย่างดี มันจะติดตามมินตราไปทุกหนทุกแห่งและนอนรอเธอกลับบ้านทุกค่ําคืน
เวลาผ่านไป มินตราให้กําเนิดลูกชายคนหนึ่งซึ่งเธอตั้งชื่อว่า "ธนกฤต" แต่ธนกฤตเติบโตขึ้นมาเป็นเด็กดื้อรั้น ไม่เชื่อฟัง ไม่ยอมไปโรงเรียน และมักพูดจาดูถูกแม่ของตน
วันหนึ่งธนกฤตทะเลาะกับมินตราจนถึงขั้นตบหน้าเธอ หมามณีโกรธจัดจึงกัดเท้าธนกฤตไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
"มึงจะกัดกูอีกรึไง ปล่อยซะ!" ธนกฤตตะคอกใส่มณี
มินตราร้องไห้ "ธนกฤต ทําไมถึงตบแม่ล่ะคะ มณีมันแค่ปกป้องแม่"
"ผู้ชายแท้ไม่ต้องทําตัวเป็นคนเลวร้ายขนาดนี้หรอกธนกฤต" ภวินทร์ว่ากล่าวลูกชาย
ธนกฤตเกเรหนักขึ้นเรื่อยๆ เขาเรียนไม่จบ ไม่ทำงาน แถมยังเอาเมียมาอยู่บ้านอีก เมียนิสัยไม่ดี ไม่ทำงานทำการ นอนกินใช้ให้แม่ทำงานบ้านให้ แถมยังเถียงกับแม่ยายอยู่เป็นประจำ
วันหนึ่ง เมียของธนกฤตโมโหที่แม่ยายไม่ยอมทำกับข้าวให้กิน จึงด่าทอและจะทำร้ายแม่ยาย หมามณี ทนไม่ไหว จึงกัดที่แขนของเมียธนกฤตจนมือเป็นแผล
ธนกฤตโกรธจัด เข้ามาจะตีแม่ แต่ก็ถูกมณีเข้ามากัดที่ขาจนล้มลงไปกองกับพื้น
"มึงกล้ากัดเมียกูเหรอ!" ธนกฤตตะโกนใส่หมามณี
"เมียแก่ทำร้ายแม่ ฉันก็ต้องปกป้องแม่สิ" มณีเห่าตอบแต่ไม่มีใครได้ยิน
"แม่ก็แก่แล้ว ตายๆ ไปซะก็สิ้นเรื่อง" ธนกฤตด่าทอ
"หยุดนะธนกฤต!" มินตราตะโกน
"แม่ไม่เป็นอะไร แม่ไม่เป็นไร"
ภวินทร์เห็นเหตุการณ์พอดีจึงเข้ามาห้ามปรามธนกฤต "ธนกฤต อย่าทำร้ายแม่นะ"
"เมียผมโดนไอ้หมาเวรกัดจนจะมือขาดนะ!" ธนกฤตเถียงพ่อ
"ก็เมียแกมาทำร้ายแม่ก่อนทำไม" ภวินทร์ตอบ
"พอแล้วๆ" มินตราห้าม
"มณี ปล่อยธนกฤตเถอะ"มินตรามองไปที่มณี
มณีปล่อยธนกฤต แล้วเดินไปนอนเฝ้ามินตราด้วยความเป็นห่วง
ธนกฤตโกรธมาก เขาเดินออกจากบ้านไปโดยไม่สนใจแม่หรือเมียเลย
มินตราหันไปกอดภวินทร์ "ขอบคุณนะคะ ภวินทร์"
มินตราลูบหัวมณี "ขอบคุณนะมณี ที่ปกป้องแม่"
มณีเห่าตอบราวกับจะบอกว่า "ไม่เป็นไรจ้า "
โฆษณา