9 ส.ค. เวลา 02:57 • นิยาย เรื่องสั้น

ตอนที่ 5 🌸รอยรักรอยกรรม🌸 ตอน"การสูญเสียครั้งที่สอง เมื่อรู้ก็สายเสียแล้ว"

ในขณะที่มินตรายืนอยู่กับความจริงอันเจ็บปวดสงสารสุนัขของเธอที่บาดเจ็บลมหายใจอ่อนล้า ขณะนั้นวิญณาณแม่ได้ออกจากร่างหมา มินตรามองเห็นร่างวิญณาญของแม่ เธอรู้ทันทีว่าหมามณี คือแม่ของเธอที่มาเกิดในร่างของสุนัข โดยวิญญาณของแม่ยังคงปกป้องครอบครัวจากอันตราย
"แม่... ทำไมต้องเป็นแบบนี้" มินตราถามด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
"หนูไม่รู้เลยว่าแม่กลายเป็นหมา พยายามปกป้องหนู"
มินตรามองไปที่หมามณีด้วยความเศร้าใจ เธอรู้สึกถึงความรักอันยิ่งใหญ่ที่แม่ยังคงมีให้ตัวเองแม้จะอยู่ในร่างของสุนัข
มินตรารู้สึกเหมือนมีแสงสว่างส่องเข้ามาในใจ รู้ดีว่าความรักของแม่ไม่เคยสิ้นสุด แม้ว่าจะเกิดเป็นหมา แต่พวกเขาทั้งสองก็มีสายสัมพันธ์ที่ไม่อาจตัดขาดได้ "ว่ากันว่าจิตวิญญาณของแม่และลูกจะเชื่อมโยงกันตลอดไป แม้ว่าจะเปลี่ยนร่างกายเป็นอะไรก็ตาม" เสียงในใจของมินตราเริ่มมีความชัดเจน
มินตรายังคงนั่งอยู่กับหมามณีในค่ำคืนอันมืดมิด ความสงบเงียบยังคงมีอยู่ แต่ภายในใจของเธอกลับรวบรวมความเครียดและกังวล ช่วงเวลาแห่งการพูดคุยกับแม่แม้จะผ่านไป แต่ไม่สามารถลบล้างความรู้สึกที่หนักหน่วงนี้ได้
หลังจากที่มินตราออกไปเผชิญหน้ากับธนกฤต ความรุนแรงที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขากลายเป็นสิ่งที่เธอไม่อาจคาดคิดได้ ธนกฤตไม่เพียงทำร้ายจิตใจของเธอเท่านั้น แต่คนที่เธอรักที่สุดกลับอยู่ในจุดที่เธอไม่สามารถช่วยได้ หมามณีผู้เป็นแม่ก็ตกอยู่ในความเจ็บปวด เมื่อระยะเวลาผ่านไป แม่หมาที่เคยเคียงข้างเธอก็รู้สึกอ่อนแอลง และในท้ายที่สุด กลับต้องจากไป เสียชีวิตในอ้อมกอดของมินตรา
น้ำตาของมินตราไหลลงมา เธอไม่อาจพูดอะไรได้เลย นั่นคือการสูญเสียที่ใหญ่หลวงเกินกว่าจะเกิดขึ้น ทั้งความรักและความสัมพันธ์ถูกทำลายไปพร้อมกับการจากไปของหมามณี ที่เธอเพิ่งรู้ว่าเป็นพลังในการต่อสู้ที่ดีที่สุด
“แม่คะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้?” มินตราได้แต่ตั้งคำถามต่อพรหมลิขิตที่นำพาให้เธอต้องเผชิญกับความสูญเสียอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ในใจลึกๆ เธอก็รู้ว่าธนกฤตเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ครอบครัวของเธอต้องแตกสลาย
ในคืนที่มืดมิด หลังจากวันที่น่าสลดใจ มินตราคิดถึงอนาคตที่เธอต้องสร้างใหม่ แม้ว่าแม่จะไม่อยู่แล้ว แต่ความรักที่เธอได้รับยังคงอยู่ในหัวใจของเธอ เธอไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้ แต่เธอสามารถใช้ประสบการณ์และความรักของแม่ในการปกป้องตัวเองและคนที่เธอรักจากการทำร้าย
“หนูจะทำให้แม่ภูมิใจ” มินตราได้กล่าวกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง น้ำตายังไหล แต่เธอรู้ว่า ความเข้มแข็งจะผลักดันให้เธอต่อสู้เพื่ออนาคต ที่จะไม่มีพลังความรุนแรงเข้ามาอีกแล้ว
และเมื่อต้องเผชิญหน้ากับธนกฤตอีกครั้ง เธอจะทำอย่างมีสติ ใช้ความรักที่มีเป็นเกราะป้องกัน และในใจของเธอจะมีเพียงความรัก ความเข้าใจ เพื่อนำพาความหวังใหม่ๆ ในชีวิตที่จะมีแต่สิ่งดีๆ ในอนาคตข้างหน้า
โฆษณา