ตอนที่ 4 🌸รอยรักรอยกรรม🌸 ตอน "แม่ผู้เสียสละ"
"แม่! ทำไมแม่ไม่เคยเข้าใจฉันเลย!" เสียงของลูกชายดังขึ้นเมื่อเขาออกจากบ้านไปพักที่บ้านเมีย เสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้นในใจเขา เมื่อมองไปที่หมามณีที่นอนอยู่ใต้โต๊ะ "แกก็ด้วย ทำไมต้องเป็นฝ่ายปกป้องแม่ด้วย"
กลางคืนหนึ่ง ขณะที่พ่อไม่อยู่บ้าน ลูกชายมีแผนการที่จะแก้แค้น "คืนนี้ขอให้มันสมบูรณ์แบบ " เขาพูดกับตัวเองและเริ่มแต่งตัวปลอมเป็นขโมย
เมื่อเขาเข้าไปในบ้าน แม่ที่อยู่คนเดียวไม่ทันสังเกต
"นี่มันขโมย! แย่แล้ว!" แม่ตะโกนขึ้นเมื่อเห็นขโมยใส่หน้ากากผ้าเข้ามาในบ้าน
"ไปให้พ้นนะ! พวกแกต้องการอะไร!"
"ฉันก็จะมาปล้นแกซิวะ ฮ่าๆ!" เขาตอบกลับเสียงต่ำขณะเข้าหาแม่
แม่ต่อสู้อย่างไม่ลดละ "ช่วยด้วย!" เธอพยายามต่อสู้เพื่อปกป้องตัวเอง
ในขณะที่ความตึงเครียดเกิดขึ้น ขโมยก็ถือปืนเตรียมพร้อมจะยิง "ถ้าไม่อยากถูกยิง เอาเงินที่แกเก็บมาทั้งหมด!" เขาขู่
ขณะที่แม่ต่อสู้อยู่ หมามณีได้ยินเสียงและวิ่งเข้ามาช่วย "เห่า! ออกไปจากแม่!" หมามณีเห่าเสียงดังและกระโจนไปข้างหน้า ขัดขวางไม่ให้ขโมยเข้ามาใกล้แม่
"แกอีกแล้วให้หมาระยำ!" ขโมยตกใจและโมโห "รู้ไหมว่าฉันพกอะไรมา!" เขายิงปืนเข้าใส่หมามณี
เสียงปืนดังกระหึ่มไปทั่วบ้าน หมามณีถูกยิงบาดเจ็บ เสียงร้องสุดท้ายของหมาเกิดขึ้น ก่อนที่ขโมยจะกลัวเสียงปืนยังมีคนได้ยิน
"ได้เงินแล้ว! ฉันไปดีกว่า!" เขาเปล่งเสียงและวิ่งหนีออกจากบ้านไป
มินตราทรุดตัวลงไปข้างๆ หมามณี น้ำตาไหลออกมา "ไม่! ทำไมถึงมาเป็นแบบนี้!"
หมามณีมองแม่ด้วยความเจ็บปวด แต่ยังคงพยายามที่จะอยู่เคียงข้างมินตรา
"เห่า..." เสียงที่อ่อนแรงแต่เต็มไปด้วยความรักและการปกป้อง
ในที่สุด ความโกรธแค้นของลูกชายกลับกลายเป็นความเสียใจและความรักที่แม่มีต่อหมามณี ขณะที่เขาวิ่งหนีไปโดยไม่ได้คิดถึงการกระทำของตัวเองเอง
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
