" นักดาบข้ามมิติ ตอนที่ 1 พบพระธุดงค์ลึกลับกับดาบเมฆาพยัคฆ์ "
อ้ายทิมชายหนุ่มผู้ที่ชีวิตเร่ร่อนพเนจรอยู่ตามป่าลึกแถบชายแดน เขาดำรงชีพด้วยการล่าสัตว์และเก็บของป่าไปขาย วันหนึ่งเขาต้องเข้าป่าลึกอีกครั้งเพื่อหาต้นหญ้าพิงคาสวรรค์ตามคำไหว้วานของลุงหมอในหมู่บ้าน
ขณะที่อยู่ในป่าตอนนี้ อ้ายทิมสังเกตเห็นความผิดปกติ เสียงสัตว์ป่าที่เงียบหายไป บรรยากาศมันดูน่ากลัวผิดธรรมชาติ เขาตัดสินใจปีนขึ้นต้นไม้ใหญ่เพื่อหลบภัย ทันใดนั้นเองท้องฟ้าก็แปรเปลี่ยนสีอย่างน่าประหลาด
จู่ๆ อ้ายทิมก็ถูกโจมตีโดยสิ่งที่เรียกว่า "ผีกะอาคม" ซึ่งเป็นวิญญาณร้ายที่ถูกควบคุมด้วยเวทมนตร์อันแก่กล้า จากการที่ไม่ได้ระวังป้องกันตัวทำให้อ้ายทิมตกจากต้นไม้และหมดสติไป ภาพสุดท้ายที่เขาเห็นคือเงาของร่างใหญ่จังก้าที่เดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ
เมื่อฟื้นตื่นขึ้นมา อ้ายทิมพบว่าตัวเองอยู่ในถ้ำ เขารู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก และที่นั่นเขาได้พบกับพระชราลึกลับรูปหนึ่ง ซึ่งมีดาบวิเศษอยู่ข้างกาย ดาบเล่มนี้มีด้ามเป็นรูปพยัคฆ์และฝักไม้สีดำที่มีตราหัวพยัคฆ์คร่ำทอง ส่องแสงสีฟ้าเรืองรองอ่อนๆ
อ้ายทิมทบทวนดูอีกครั้งให้ดีว่าเขาจะไม่สามารถออกจากป่าแห่งนี้ได้ ถ้าไม่ฝึกวิชากับพระธุดงค์รูปนี้ เขาจึงจำต้องเริ่มต้นการฝึกฝนด้วยความยากลำบาก เพื่อที่จะสามารถเดินทางผ่า "ป่ากาลเวลา" นี้ออกไปให้ได้เพราะป่านี้มันมีอาคมของผีร้ายสะกดอยู่
อ้ายทิมใช้เวลาหลายเดือนที่ฝึกฝนวิชากับพระชราในถ้ำลึกลับ การฝึกนั้นหนักหนาสาหัสมากพอสมควร ทั้งการฝึกร่างกายให้แข็งแกร่ง ฝึกจิตให้แน่วแน่ และเรียนรู้ศาสตร์การใช้วิชาดาบเมฆาพยัคฆ์ วิชานี้จะมีกระบวนท่าร่ายรำอยู่ 8 ท่า
" พยัคฆ์ซ่อนเล็บ "
" กรงเล็บพยัคฆ์ "
" พยัคฆ์ย่างย้ำ "
" พยัคฆ์ขย้ำเหยื่อ"
" ขว้างพยัคฆ์ "
" ระบำพยัคฆ์ "
" พยัคฆ์ไต่เมฆ "
" พยัคฆ์คำราม " ซึ่งเป็นท่าไม้ตาย...
ดาบเมฆาพยัคฆ์...
ในระหว่างการฝึก พระชราเล่าให้อ้ายทิมฟังถึงตำนานของดาบเมฆาพยัคฆ์ ว่าดาบนี้มันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อปราบปรามอสูรร้ายในยุคโบราณกาล ผู้ที่สรรสร้างดาบเล่มนี้ขึ้นมาคือองค์ศรีหรินารายณ์เกิดจากการรวบรวมแร่เหล็กจากแต่ละทวีป แร่เหล็กจากเขาไกรราช แลดวงตาพยัคฆ์มาสถิตย์ในดาบเล่มนี้ทำให้มันจึงมีแสงเรืองๆ สีฟ้านวลออกมา จึงทำให้ผู้ที่สามารถใช้ดาบนี้ได้ต้องมีจิตใจบริสุทธิ์และเป็นผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้น
เมื่อการฝึกฝนสิ้นสุดลง พระชราส่งมอบดาบพยัคฆ์ให้แก่อ้ายทิม พร้อมกับสอนวิชาอาคมจิปาถะอีกเล็กน้อย เผื่อจวนตัวเมื่อเวลาที่ไม่มีดาบ อาทิเช่น วิชาคงกระพันชาตรี วิชากำบังกาย วิชามหาถอน วิชามหาระงับ และวิชานะจังงัง พระชรากล่าวว่า "เจ้าพร้อมแล้วที่จะกลับไปเผชิญหน้ากับผีกะอาคมอีกครา รวมถึงภัยร้ายอื่นๆ ที่รออยู่" จงใช้มันปกป้องผู้คนด้วยเถิด...
อ้ายทิมกราบพระชราลึกลับด้วยความนอบน้อม แล้วเดินออกจากถ้ำไป พบว่าตัวเองยังคงอยู่ในป่าลึก เมื่อหันกลับไปดูปากถ้ำอีกทีก็ปิดลงอย่างน่าอัศจรรย์ บัดนี้เขามีพลังและความสามารถเพิ่มขึ้น เขาเดินทางกลับไปยังจุดที่เขาเคยถูกทำร้ายจากผีกะอาคม
ไม่นานนัก ผีกะอาคมก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง มันมีร่างกายเป็นควันสีดำ ตาเรืองแสงสีแดง และมีเขี้ยวคมกริบ อ้ายทิมชักดาบเมฆาพยัคฆ์ออกมา ตัวดาบเรืองแสงสีฟ้าอ่อนๆ ช่วยขับไล่ความมืดรอบตัวได้
ผีกะอาคมพุ่งเข้าโจมตี แต่อ้ายทิมใช้วิชาดาบที่ได้ร่ำเรียนมาต่อสู้อย่างเชี่ยวชาญ เขาหลบหลีกการโจมตีและโต้กลับด้วยดาบที่เต็มกำลัง
การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด อ้ายทิมพบว่าการโจมตีธรรมดาไม่สามารถทำลายผีกะอาคมได้เลย ขนาดว่าฟันเข้าจังๆ แต่ผีกะก็ยังรวมมวลกายได้ปกติดั่งเดิม เขาจึงนึกถึงคำสอนของพระชรา และเริ่มร่ายคาถาเวสสะพุสะ โอม ยมราชาโนท้าวเวสสุวรรณโณ มะระณัง สุขังอะระหังสุคะโตนะโมพุทธายะ เป่าเพี้ยง ลงไปที่ดาบเมฆาพยัคฆ์
ดาบเมฆาพยัคฆ์เริ่มเรืองแสงสว่างจ้าเพิ่มมากขึ้น กว่าเดิม อ้ายทิมพุ่งเข้าโจมตีผีกะอาคมด้วยท่าที่เรียกว่า "พยัคฆ์ย่างย้ำ" ดาบฟันผ่านร่างของผีกะอาคมอีกครั้งเพียงดาบเดียว มันจึงปลดปล่อยพลังงานมหาศาลออกมา ทำให้แผ่นดินไหว ท้องฟ้าสะเทือนเปรี้ยงปราง ผีกะอาคมส่งเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนทรมาน ก่อนที่จะสลายตัวไปในอากาศ ทิ้งไว้เพียงควันสีดำที่ค่อยๆ จางหายไปในที่สุด แล้วอาถรรพ์ของป่ากาลเวลาก็จางหายไปพร้อมกับผีกะอาคมตนนั้นด้วย
เมื่อสงบลง อ้ายทิมได้ยินเสียงกระซิบจากดาบเมฆาพยัคฆ์ บอกให้เขาตามหาผู้ที่ใช้อาคมควบคุมผีกะ เพราะนั่นคือต้นตอของปัญหาที่แท้จริง แสงสีฟ้าค่อยดับลงอ้ายทิมเสียบดาบเมฆาพยัคฆ์กลับเข้าฝักดั่งเดิม
เมื่อมีดาบเมฆาพยัคฆ์ไว้ในครอบครอง ผู้ถือครองจะเกิดด้วยความมุ่งมั่นดุจดั่งมีแสงสว่างตลอดเวลาตามลักษณะดาบ อ้ายทิมยังคงจะต้องออกเดินทาง เพื่อเริ่มต้นการสืบหาผู้ใช้อาคมชั่วร้าย โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหน้ายังมีอันตรายและการผจญภัยอีกมากมายรออยู่
แต่บัดนี้ อ้ายทิมต้องนำต้นหญ้าพิงคาสวรรค์กลับไปให้ลุงหมอที่หมู่บ้านให้สำเร็จเสียก่อน ตามกิจที่ได้รับมอบหมาย อ้ายทิมเดินทางกลับหมู่บ้านทันทีหลังจากได้ต้นหญ้าพิงคาสวรรค์ บัดนี้เขาคือนักดาบที่มีอาคมแกร่งกล้าคนหนึ่ง การเดินทางจะเป็นอย่างไรต่อไม่รู้เลยว่าทางข้างหน้ายากเย็นจะสาหัสสักเพียงใดก็ตาม อ้ายทิมยังคงมุ่งหน้าไปต่อ เพราะมันเปรียบตัวเสมอเหมือนคนตายไปแล้ว...
#อ้ายทิมคนบ้าผู้ไม่มีดาบ
#ทีมพญาเม็งรายแอพดำ
#นิยายอิงประวัติศาสตร์
#ตำนานอิงประวัติศาสตร์
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน วิเคราะห์ แยกแยะ ตัวละครบางท่านอาจะมีอยู่จริง บางท่านอาจสมมุติขึ้นมา ตามจินตนาการของผู้แต่ง มิได้ล่วงเกินผู้ใดแต่อย่างใด เพื่อการดำเนินเรื่องให้เชื่อมโยงเท่านั้นหากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
