15 ส.ค. เวลา 23:42 • ปรัชญา

#วางจิตวางใจในการทำบุญให้ทาน

จิตใจน่ะสำคัญมาก
แล้วมันไม่ใช่ว่า...
มันได้ดี ตอนที่เราตายหรอกนะ
จริง ๆ มันดีตั้งแต่ตอนที่เราให้แล้วหล่ะ
จิตใจมันจะเป็นอย่างไร...
ถ้ามันไม่เคยรู้จักมาก่อน
สุดท้ายเบื้องปลาย มันจะไปในภพภูมิ​นั้น ๆ
เป็นไปไม่ได้นะ
พระราชา.. ใจเค้าก็เป็นกุศล​อยู่​แล้ว
แต่เป็นระดับ​ที่ยังมีกิเลสเจือปนอยู่บ้าง
ผลก็มี.. ผลก็ไปตามนั้น
ฝ่ายอุตตรมานพ
#ให้ด้วยใจที่น้อมในทางให้ไปเลย
#กิเลสก็เบาบางลงไปเรื่อยๆ
ในการให้แต่ละครั้ง
จิตใจมันก็รู้จัก มันก็มีร่องนะ
จิตใจวางอย่างไร
มันก็ไปอย่างนั้นเลยแหล่ะ
จริง ๆ มันไปตั้งแต่ปัจจุบันเลย
แต่ถ้าทำบ่อย ๆ ทำเนือง ๆ
#ใจมันก็คุ้นนะ
#เหมือนมีที่ให้กลับบ้านน่ะ
มันก็กลับไปที่นั่น เท่านั้นเองน่ะ
อยู่ที่ว่า...
#การทำบุญ #การให้ทานต่างๆ
ในหลาย ๆ เรื่อง
.. ก็ให้ใจเป็นใหญ่
.. ใจเป็นประธา​นไว้ก่อน
.. ไม่ได้คิดจะเอาอะไร
.. ไม่ได้คิดจะมีจะเป็นอะไร
มันก็ย่อมน้อมไปในทางนั้นอยู่แล้วนะ
.. ใจไม่ต้องอยากก็ได้
#ยิ่งอยากก็ยิ่งไกล
#จากคำว่าบุญในพระพุทธศาสนาไป
วันนี้ ก็จะได้ปลูกสัมมาทิฏฐิ
ในเรื่องของการทำบุญในแง่มุมต่าง ๆ
.
ธรรมบรรยาย โดยพระชยากร ภทฺทมฺโม
เช้าวันที่ 27 กรกฎาคม​ 2567
โฆษณา