ชีวิตที่มีแม่ กับไม่มีแม่ต่างกันลิบลับ ตอนแม่มีชืวิตอยู่ ทำเหมือนมีแม่แล้วเป็นภาระ แก่แล้วทำประโยชน์อะไรก็ไม่ได้ ช่างเงอะงะ คร่ำครึดูโง่ไม่ทันชาวบ้านชาวเมือง น่าอับอายถ้าต้องบอกใครว่านี่คือแม่ เราน่าจะไปเกิดทีพ่อแม่ร่ำรวยมีการศึกษา กลิ่นตัวก็เหม็นกลิ่นคนแก่ โน่นก็ห้าม นี้ก็ไม่ได้ กินอยู่ก็ประหยัด นี่ก็เขียม(ขอยืมความคิดของคนบางคนมา)
ใครกันนะที่กล้าอุ้มท้องเป็นลูกแตงโมตั้งเก้าเดือนสิบเดือน กินอะไรก็ระวังกลัวลูกจะเดือดร้อน ฟันก็ผุถูกลูกแย่งแคลเซียมไปเป็นกระดูกตนเอง ซักผ้าอ้อมเก็บอึเก็บฉี่ให้ลูก ป้อนข้าวป้อนนำ้ บริการลูก ๒๔ ชั่วโมง ลูกเจ็บไข้ได้ป่วยแม่จะตายก่อนเพราะห่วงลูก ลูกคลอดคนนึงช่องคลอดก็ฉีกต้องเย็บตั้งกี่เข็ม อย่างเราตอนคลอดเอาก้นออก ทรมานแม่ที่สุด คนอื่นเอาหัวออก บางคนเอาขาออก นึกภาพถ้าเป็นเราคลอดลูกล่ะ แม่รอเวลาที่จะได้เห็นหน้าลูก
ลูกคนนึงกว่าจะโตกินข้าวหมดไปกี่กระสอบ เสื้อผ้ากี่ชุด ของเล่น ค่าเรียนธรรมดา เรียนพิเศษ ค่ายา แต่งหน้า กินเที่ยวกับเพื่อน เที่ยวกับแฟน ฯลฯ แม่จะด่าว่าก็เพราะรักและหวังดี หรือหวังร้าย วันนี้เป็นวันแม่สำหรับเราวันแม่มีทุกวัน เราจะเอาบายศรีไหว้แม่ในวันสงกรานต์ ทุกวันนี้แม่อยู่บนสวรรค์แล้วแต่เราก็รู้ความรักเสียสละของแม่จะอยู่ในใจของลูกตลอดไป แล้วเมื่อเราแก่จะอยู่แบบไหนกันนะคะ
จากลูกกำพร้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
