นี่ล่ะสำคัญ
เด็กๆชอบออกไปกินข้าวนอกบ้านตามร้านอาหารในห้าง กินอะไรก็ได้ เจริญอาหารเอ็นจอยดีจริง
ผมก็ชอบนะ เพียงแต่ไม่อยากจ่าย อิอิ
ใครจะอยากจ่ายครับ อยากกินฟรี
แต่ชีวิตจริงคุณเองนั่นล่ะที่ต้องจ่าย ส่วนคนอื่นที่ไปด้วยกินฟรี
โถ กระเป๋ากรู
...
กินอาหารตามร้านทั้งทีก็ต้องเอาให้คุ้ม
คงไม่ใช่กับผมแล้วล่ะตอนนี้
อายุที่เพิ่มขึ้น กินอาหารลดลงตามส่วน เอาแค่พออิ่ม
แต่กับเด็กๆคงไม่ใช่
สั่งมาก็กินไม่หมด ตาโตกว่ากระเพาะตามปกติ
ไม่อยากจะว่าครับ แต่ต้องสั่งสอน
...
เวลามีเด็กไปด้วย ที่นั่งส่วนมากก็เป็นเก้าอี้เด็กเล็ก ถ้าเด็กโตก็นั่งเก้าอี้ผู้ใหญ่ได้ บางร้านก็จะมีโซฟาด้วย เด็กๆก็จะชอบเพราะมันปีนป่ายไปมาได้สนุก
ลูกๆผมก็ชอบ บอกว่าสนุกดี นั่งสบาย
ผมกับแฟนก็มักจะให้ลูกๆนั่งโซฟามากกว่าเก้าอี้เดี่ยวด้วยเหตุผลเหมือนลูกๆและเพื่อความปลอดภัยจากการตกเก้าอี้ในบางขณะ
แต่เด็กก็คือเด็ก อยู่ไม่สุขจริงๆ ปีนเหยียบไปมาจนเหมือนจะไปกวนลูกค้าคนอื่น
ลูกคุณไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนครับ ผมถือคตินี้
พอได้เวลากินก็นั่งจับเบาะบ้าง นั่งจับของบนโต๊ะอย่างกล่องใส่ทิชชู่บ้าง จิปาถะ
กินไปก็ทำอาหารตกบนโต๊ะบนเก้าอี้โซฟาแล้วบางทีก็หยิบมากินต่อเป็นปกติ
เป็นกันอย่างนี้แทบทุกบ้าน
แต่บางคราวมันไม่ปกตินี่สิครับ
ลูกๆผมหลายครั้งจะมีอาการง่วงนอนแบบผิดเวลา,คลื่นไส้เวียนหัวหลังกินอาหารไปได้สักพัก
แล้วก็อาเจียนออกมา...
โอเคครับจัดการไอ้ที่ออกมาได้แต่ลูกๆนี่สิแทบแย่
แฟนผมคงคุ้นเคยกับเรื่องนี้มาบ้างก็จัดการได้ไวกว่า ผมกับแม่บ้านจะช่วยหาของมาช่วยกันจัดการ
เรียบร้อยแล้วต้องมานั่งดูอาการต่อไป
ถ้าหนักก็อาเจียนต่อ ถ้าไม่หนักก็สบายหน่อย จัดการง่ายกว่า
เด็กจะงอแงร้องระงม
ปวดหัว ปวดท้อง คลื่นไส้ จะอาเจียน บางทีก็มีไข้
แฟนผมก็จะไปหายามาให้กินตามอาการ นั่งเฝ้านอนเฝ้า
อาการดีก็จับตาสัก2-3วัน ไม่ดีขึ้นก็กระเตงเข้าโรงพยาบาลหาหมอ และหลายครั้งก็ต้องแอดมิทเพราะพบว่าติดเชื้อหนักกว่าที่คาดไว้ แต่ยังดีที่เป็นส่วนน้อย ส่วนใหญ่จะค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ
เภสัชกรแถวบ้านบอกว่าถ้าอาการของเด็กออกเร็วมักจะเกิดจากเชื้อแบคทีเรียเป็นส่วนใหญ่ รักษาให้ยาตามอาการและจัดการได้ง่ายกว่า ฟื้นตัวง่าย มีส่วนน้อยที่เกิดจากไวรัสซึ่งอาการออกช้ากว่าและอาจต้องตรวจให้ละเอียดอีกทีจากโรงพยาบาลนะคะ
cr. google
ขณะเฝ้าดูอาการก็เกิดสงสัยสิว่าอาการแบบนี้เด็กๆได้แต่ใดมา
ประการแรกที่ต้องสงสัยก่อนเพื่อนคืออาหารที่กินเข้าไปทำให้แพ้หรือว่าไม่สะอาด อ้อ แล้วมีใครกินเหมือนกันบ้าง มีอาการอะไรไหม
ต่อมาก็จะประมาณว่าหยิบอะไรอย่างอื่นเข้าปากหรือไม่ เพราะเด็กเล็กมักจะชอบหยิบจับอะไรต่างๆเข้าปากและทำให้เกิดอาการที่ว่าขึ้นมาได้ ข้อนี้ผมกับแฟนมักลองถามลูกๆดูและผลที่ออกมาก็เป็นไปอย่างที่คาดไว้คือหยิบจริงและเข้าปากจริง
แต่ถ้าไม่ใช่จากข้างบนล่ะ?
คำถามต่อมาคือมีใครหยิบจับอะไรบนโต๊ะอาหารบ้าง อย่างเช่นกล่องทิชชู่หรือหยิบอาหารที่ตกบนโต๊ะแล้วเอาเข้าปากกินต่อทั้งที่ไม่ควรทำ
คำตอบของข้อนี้คือมีครับ ลูกผมเคยจับกล่องทิชชู่แล้วเอื้อมไปหยิบอาหารเข้าปาก แม่บ้านก็เหมือนกัน ทั้งคู่กลับมาถึงบ้านก็อาเจียนกับท้องเสียทันที งานนี้หนักนะครับ ถ้าเชื้อออกมาหมดก็จบ ถ้าไม่หมดต้องกินยาหาหมอกันจ้าละหวั่น เคยมาแล้ว
สุดท้ายคือมีใครจับที่นั่งเก้าอี้หรือจับเบาะที่นั่งหรือพิงหลังหรือเปล่า
ข้อนี้หลายคนคงสงสัยว่าถามทำไม เพราะปกติเราก็จับเก้าอี้อยู่แล้วตอนจะนั่งไง แป๊บเดียวเอง
คำตอบที่ผมกับแฟนได้จากประสบการณ์คือลูกๆซนครับ ปีนป่ายเก้าอี้ที่นั่งหรือโซฟาหรือจับหมอนอิงไปทั่วเอาสนุก แถมยังมีขึ้นมาเหยียบโซฟาที่นั่งกระโดดกันให้ว่อนแล้วค่อยลงมาจับที่นั่งเรียบร้อยตอนถูกดุ
หลังจากนั้นก็กินอาหารกัน ทั้งใช้มือใช้ช้อนส้อม
และที่ลูกผมถนัดคือใช้มือหยิบละจ้า
ผลที่ออกมาก็จะมีดังนี้คือไม่เกิดอะไรเลยหรืออาการอาเจียนถามหาแทบจะในทันใด
สาเหตุล่ะ?
2ข้อแรกเกิดจากอาหารเองหรือวัตถุแปลกปลอมต่างๆ
2ข้อหลังเกิดจากสถานที่ครับ
ทำไมล่ะ?
เคยถามหมอกับเภสัชกรแถวบ้านเรื่องนี้แล้วครับ ทั้งคู่ให้ความเห็นว่าถ้าเกิดจากอาหารส่วนใหญ่จะมาจากการทำอาหารไว้แล้วล่วงหน้า เวลาตักมาเสริฟหากไม่อุ่นร้อนให้เหมาะสมอาจมีเชื้อแบคทีเรียอยู่ในอาหารได้ ไม่งั้นในอาหารอาจมีสารที่ก่อให้เกิดการแพ้กับคนคนนั้นได้ซึ่งผมเองก็เป็นมาแล้ว เพื่อนๆหลายคนก็เป็นเหมือนกัน และหลายคนก็แอดมิทเพราะเรื่องนี้เวลามีเทศกาลฉลองต่างๆ
cr. google
ส่วนวัตถุแปลกปลอมนี่ขึ้นอยู่กับว่าหยิบอะไรเข้าปากกันล่ะ เช่นสีหรือของเล่น มันอาจทำให้เกิดอาการผิดปกติได้
ส่วนเรื่องโต๊ะเก้าอี้หรือสิ่งของต่างๆในร้านอาหารผมกับแฟนและเภสัชกรแถวบ้านให้ความเห็นว่ามีความเป็นไปได้ที่ทางร้านอาจทำความสะอาดแล้วก็จริงแต่อาจไม่เพียงพอ เรื่องโต๊ะน่ะไม่น่าจะอะไรนักเพราะบริกรก็จะเช็ดทำความสะอาดอยู่แล้ว ที่บ้านผมมักจะพกแอลกอฮอลฉีดพ่นบนโต๊ะเหมือนกัน แต่กล่องทิชชู่หรือเก้าอี้ที่นั่งโซฟานี่สิ ทำความสะอาดกันบ่อยไหมล่ะ
ผมกับแฟนบอกได้เลยว่าไม่บ่อยหรอก ชัวร์ รับรองได้
ในเมื่อมันไม่ได้ทำความสะอาดบ่อยๆเข้ามันก็สกปรกสิ จะมากจะน้อยขึ้นอยู่กับจำนวนคนเข้าร้าน และเท่าที่ดู ส่วนใหญ่เด็กๆจะได้ไปนั่งโซฟาเสมอเพราะพ่อแม่กลัวตกเก้าอี้จากอาการซนของเด็กๆ
เด็กบางคนไม่สบายนั่งบนโซฟาก็อาจมีไอจาม น้ำมูกน้ำลายกระเด็น หรือบางคนไม่สบายจริงๆแล้วอาเจียนลงโซฟาเหมือนลูกผม คราบต่างๆก็อาจติดค้างอยู่ทั้งที่ร้านก็ได้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว พอเด็กหรือผู้ใหญ่คนอื่นไปจับเข้าแล้วหยิบอาหารเข้าปากก็อาจเกิดอาการไม่พึงประสงค์ได้ทั้งนั้น
อีกอย่าง บรรดาเชื้อโรคต่างๆที่ว่านี่ยังมีความอึดทนและมีชีวิตอยู่บนพื้นผิววัตถุต่างๆได้เป็นระยะเวลานาน บางชนิดอยู่ได้เป็นเดือนสองเดือนเสียด้วยซ้ำ อันนี้คุณหมอกับพยาบาลที่โรงพยาบาลบอกเล่าให้ฟัง
แต่ทั้งหลายทั้งปวงที่ผมว่ามามันก็ขึ้นอยู่กับภูมิคุ้มกันมากน้อยของแต่ละคนด้วย ไม่งั้นทุกคนที่ไปกินที่ร้านอาหารก็คงไม่สบายกันไปหมดแล้วล่ะครับ
แน่นอนว่าคงไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาไม่ว่ากับใครหรือที่ไหน ดังนั้นสิ่งที่เราควรพิจารณากันหน่อยน่าจะเป็นเรื่องพฤติกรรมเด็กและความสะอาด
เรื่องพฤติกรรมเด็กน่าจะเป็นปัญหาโลกแตกได้เลยครับ
ผมรับรองได้ครับว่าพ่อแม่ผู้ปกครองอบรมเด็กๆกันมาแล้วทั้งนั้นไม่ว่าจะเรื่องใช้มือหยิบของใส่ปาก,มารยาทบนโต๊ะอาหารหรือมารยาทในการอยู่ร่วมกับคนอื่น แต่อยู่ที่เด็กแต่ละคนครับว่าจะฟังหรือดื้อขนาดไหน และพอเจอเข้าไปจริงๆร้อยทั้งร้อยก็จะบอกว่าเข็ดแล้วไม่ทำอีกแล้ว แต่สุดท้ายก็ทำอีกตามประสาเด็ก
เรื่องร้านอาหารผมว่าเขามีมาตรการทำความสะอาดอยู่แล้ว เพียงแต่ขอให้ใส่ใจรายละเอียดเพิ่มกันอีกสักนิดก็จะดีมาก และร้อยทั้งร้อยเวลามีเรื่องแบบนี้ขึ้นมา พ่อแม่ก็มักจะไม่ได้ไปต่อว่าต่อขานอะไรกับร้านหรอกครับเพราะเราไม่สามารถระบุได้อย่างชัดเจนว่าร้านเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด
เฮ้อ เป็นแล้วก็รักษากันไป
...
ฉันล่ะเบื่อจริง ห้ามแล้วก็ไม่ฟัง โดนมาทีก็ว่าเข็ด
ทำไงได้ล่ะคุณ เฮ้อ
เรื่องรักษาเรื่องยานี่ก็เหมือนกัน แพงจริง
ยังดีกว่าเข้าโรงพยาบาลนะคุณ คราวก่อนไงเข้าไปเพราะเรื่องหวัดกับไอแต่ดันไปติดเชื้อตัวอื่นที่โรงพยาบาลซ้ำอีกรอบ บานปลายไปกันใหญ่
ปวดหัวจริงเธอ เอ แล้วเมื่อก่อนเราทำไมไม่ค่อยเป็นกันล่ะ
สมัยนี้เชื้อโรคมันเก่งขึ้นมั้งคุณ ไม่งั้นไอ้ที่เราเล่นคลุกดินทรายคลุกฝุ่นมันอาจช่วยเสริมภูมิต้านทานก็ได้
นั่นสิ สมัยก่อนเป็นก็จริงแต่ไม่แรงเท่านี้ แล้วก็น่าจะเป็นอย่างที่เธอบอก
เอาน่า เป็นก็รักษา
แต่ฉันว่าควรระวังมากกว่า กันไว้ก่อน
ก็จริง แต่เด็กที่ไหนจะทำตามได้ตลอดเวลา
นั่นสิเนอะ
เราถึงต้องระวังแทนไงคุณ
งั้นต่อไปคงต้องเริ่มให้มานั่งเก้าอี้แทนโซฟาเป็นการตัดปัญหาเบื้องต้น
กลัวจะตกเก้าอี้
หรือไม่ก็พ่นแอลกอฮอลก่อนนั่งโซฟา
ช่วยได้แต่ไม่น่าจะมากเท่าไหร่ ปีนเก่งกันจริง
เอาเป็นว่าเราพยายามกันตามแต่จะทำได้ก็แล้วกันนะ
ฮื่อ เห็นด้วยจ้าาาาา
(แล้วก็ถอนหายใจพร้อมกันเฮือกใหญ่)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
