ห้วงมหรรณพ เป็นมหานที ทีกว้างใหญ่ไพศาล มีลมที่จะพัดพา ให้เกิดขึ้น มีที่ดินฟ้าอากาศ พัดพา มีทั้งน้ำเชียว น้ำขุ่น น้ำเน่า น้ำเหมืน น้ำใส ต่างๆมากมาย ที่จิตนั้นเกิดมาอาศัยกาย กายที่เป็นเหมือนลำเรือ ที่มีจิตอาศัยอยู่ เมื่อจะนี้กายนี้ มาพายเรือ ทวนน้ำ ..น้ำในมหานที เพื่อข้ามไปว่าฝั่ง ท่าบุญกุศลบารมี ก็น้ำกายนี้ มาพายเรือ ที่ต้องผจญคลื่นลม ต่างๆมามาย การพายเรือไปหาท่าบุญกุศลบารมี ไปขึ้นฝั่งท่าบุญกุศลมีกายเป็น กายบุญ กายเป็นเทพยดาอินทร์พรหม
..ไปพักจิต ที่นั่น แล้วก็ลงมาพายเรือมีกายเป็นมนุษย์สะสมบุญกุศลบารมีไปเรื่อย เกิดมาทุกชาติ มีกายเป็นมนุษย์ก็มาพายเรือ สะสมบุญบารมีให้จิตมีความเข้มแข็ง ที่จะสลัดอารมณ์กรรม อารมณ์โลภโกรธหลง กรรมต่างๆ ให้หมดสิ่น เพื่อไปขึ้นฝั่งพระนิพพาน พายเรือครั้งสุดท้าย ต้องทิ้งทรัพย์สิน ทิ้งญาตสนิทมิตรสหาย ทิ้งทุกอย่างไม่หันมาเหลียงมองดูโลกอีกเลย จึงจะข้ามห้วงมหานที ไปขึ้นฝั่งพระนิพพานได้
..ในการพายเรือทวนน้ำ เรือที่ต่อมาดี ก็สามารถใช้เรือนี้กายนี้ มาปฏิบัติธรรม สลัดความยึดถืออารมณ์ต่างออกไป ในการพายเรือ ก็มีอุปสรรค มีคลื่นมีพายุ ที่จะพัดเข้ามาปะทะมี่หัวเรือตัวเรือ ต้องเจอะเจอ คลื่นลม กระอสน้ำ เกาะแก่ง โขดหิน อะไรต่างมากมาย ในมหานที ..บ้างก็ถูกกระแสน้ำกระแสอาศัยโลภโกรธหลง พัดพาไป ซัดส่ายไปติดตื้น ยึดที่ไร่ที่นา สามีภรรยา บุตรธิดา ยศฐานบรรดาศักดิ์ ก็ไม่ไ้ด้พายเรือ
.บ้างก็พายหลงทิศทาง พาเรือมุ่งไปหายน้ำเน่าน้ำเหม็น ยึดเอาสิ่งนั้นสิ่งนี้ มายาอะไรต่างๆ ไสยศาสตร์คาถาอาคม สิ่งศักดิ์สิทธิ์ บรรทุกเข้ามาในเรือ ให้เรือมันหนัก..พายเรือสร้างบุญกุศลบารมีไม่ได้ เรือก็มีแต่ล่มเสียท่าเดียว พอเรือแตก จิตก็ตกลงไปใต้ท้องน้ำ อยู่กับน้ำเน่าน้ำเหม็น มีแต่ทุกข์
เมื่อจะพายเรือทวนน้ำ ไปหาทางบุญกุศลบารมี ก็ต้องมีการกำหนดทิศทาง ให้หัวเรือหันไปหาท่าบุญกุศลบารมี หันหัวเรือไปหาพระ ..ภาวนาพุทโธขึ้น..มีคลื่นลม มีอารมณต่างๆ มีพายคมากมาย ที่จะปะทะหัวเรือ เบนหัวเรือออกไป.คำภาวนาพุทโธ ก็หายไป คลื่นลมก็กดหัวเรือให้จมลง หัวเรือก็ส่ายไปส่ายมา ด้วยอารมณ์ที่พัดมา เดี๋ยวเรื่องนั้นเรื่องนี้ พายเรื่อสู้คลื่นลมไม่ไหว ทวนกระแสน้ำไม่ไหว ก็ปล่อยเรือตามน้ำ เรือก็ออกไป สู่ท้องทะเลมหาสมุทร คลื่นลมมาอีกที ลำเรือก็อตก จิตก็ตกไปสู่ใต้ท้องทะเล ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะมีกายเป็นมนุษย์อีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
