Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
jutama_story
•
ติดตาม
14 ส.ค. เวลา 02:20 • นิยาย เรื่องสั้น
กรุ่นกลิ่นดอกไม้ ตอนที่ 52 (แก้คำผิดจากกระเพราเป็นกะเพราเรียบร้อยแล้วนะคะ) บางครั้งก็มีอาการสับสน***
"สวัสดีค่ะพี่นิดหน่อย" หลังจากอยู่ช่วยสุดาจัดเตรียมในส่วนของคาเฟ่สำหรับรับรองกรุ๊ปทัวร์ที่กำลังจะมากินอาหารมื้อเที่ยงเสร็จแล้วหญิงสาวก็เดินลัดเลาะมาที่ร้านขายของฝาก
"สวัสดีค่ะคุณกอล คุณกอลไม่รู้สึกเหน็ดไม่รู้สึกเหนื่อยบ้างเลยเหรอคะ เห็นนิดาเขาบอกว่าเมื่อคืนก็กลับกันมาดึกดื่น" นิดหน่อยถามด้วยความห่วงใยหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์
“เมื่อคืนนอนหลับเต็มอิ่มจนหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งไปแล้วค่ะพึ่นิดหน่อย” หญิงสาวยิ้มให้กับพนักงานเก่าแก่ของเธอก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงสดใส
“ผลิตภัณฑ์ของเรามียอดขายเพิ่มขึ้นกว่าครั้งก่อนมากเลยใช่ไหมคะ?” นิดหน่อยถามหญิงสาวด้วยเธอได้ข้อมูลมาจากนิดา
“ค่ะพี่นิดหน่อย เพิ่มขึ้นแบบที่กอลไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลยค่ะ"
"ดีจังเลยนะคะ เห็นนิดาบอกว่าวันนี้เขาก็จะไลฟ์ขายอีก"
"ค่ะพี่นิดหน่อย เพราะคอนเทนต์ของนิดาเขาเนี่ยแหละค่ะถึงทำให้ลูกค้าได้รู้จักผลิตภัณฑ์ของเราเพิ่มมากขึ้น"
“นิดาเขาเก่งและขยันมากจริง ๆ ค่ะ” นิดหน่อยชื่นชมในความมุ่งมั่นตั้งใจทำงานของนิดา
“ใช่ค่ะพี่นิดหน่อย นิดาเขาตั้งใจมาก ในส่วนของร้านล่ะคะเป็นไงบ้าง?” หญิงสาวพูดคุยถามไถ่เป็นปกติเพราะเธอก็รู้ว่านิดหน่อยเองก็มุ่งมั่นตั้งใจทำงานไม่แพ้นิดาเช่นกัน
“ก็ดีนะคะคุณกอล ลูกค้าที่มาเป็นกรุ๊ปทัวร์พากันซื้อกลับไปคนละเยอะเยอะ นี่พี่ก็กำลังตรวจนับจำนวนอยู่ สรุปยอดเสร็จแล้วพี่ว่าจะสั่งของเข้ามาเพิ่มอีกค่ะ”
“อ๋อ ค่ะ”
ตอนนี้ผลิตภัณฑ์จากชุมชนละแวกใกล้เคียงกับนัสรินฟลาวเวอร์ฟาร์มที่หญิงสาวตกลงรับเข้ามาวางในร้านก็มียอดขายเพิ่มขึ้นจนสั่งผลิตกันแทบจะไม่ทัน
“เดี๋ยวกอลขอไปดูนิดาเขาเตรียมตัวไลฟ์สักหน่อยดีกว่าค่ะพี่นิดหน่อย พี่นิดหน่อยทำงานตามสบายได้เลยนะคะ กอลไม่รบกวนแล้ว”
“ค่ะคุณกอล” พูดคุยกับนิดหน่อยอยู่ได้สักพักใหญ่หญิงสาวก็เดินเข้าไปในห้องทำงานของนิดา
……….
“เราไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่าหมอนพ”
หลังจากตรวจเยี่ยมคนไข้ที่วอร์ดเสร็จแล้ว หมอพิธานก็เดินมาชวนหมอนพรัตน์ที่กำลังนั่งดูชาร์จคนไข้อยู่ในห้องพักแพทย์
“ไปซี ฉันก็รู้สึกหิวแล้วเหมือนกัน…ว่าแต่เราจะกินอะไรกันดี” หมอนพรัตน์ตอบรับหมอพิธานพร้อมกับลุกจากเก้าอี้
“ฉันอยากกินข้าวผัดกะเพรากุ้งอีกอ่ะ” หมอพิธานรีบบอกความต้องการ
"งั้นก็ไปกันเถอะ ฉันจะได้ซื้อแชมพูซื้อครีมนวดผมด้วยเลย" พูดจบหมอนพรัตน์ก็เก็บชาร์จคนไข้แล้วเดินนำหมอพิธานออกมาจากห้องพักแพทย์ด้วยท่าทางที่อิดโรยด้วยกันทั้งคู่
“อ้าวคุณหมอ เชิญทางนี้ครับ”
เมื่อมาถึงนัสรินฟลาวเวอร์ฟาร์มพนักงานก็เดินนำหมอหนุ่มทั้งสองคนเข้ามาในห้องเดิมเช่นทุกครั้งจนได้เจอกับพ่อเลี้ยงอนันต์ที่กำลังนั่งรอกินอาหารมื้อเที่ยงอยู่ก่อนแล้ว
"เชิญเชิญครับ นั่งด้วยกันเนี่ยแหละครับคุณหมอ"
หมอหนุ่มทั้งสองคนยกมือไหว้สวัสดีทักทายพ่อเลี้ยงอนันต์ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้
"ขอบคุณครับคุณน้า" สองหมอหนุ่มพร้อมใจกันกล่าว
"คุณน้าสบายดีนะครับ" หมอพิธานถาม
"สบายดีครับคุณหมอ"
"คุณหมอล่ะครับ เป็นไงกันบ้าง งานคงจะยุ่งนะครับ" พ่อเลี้ยงอนันต์ถามพร้อมกับจ้องมองหมอหนุ่มที่มีหน้าตาท่าทางที่อิดโรยด้วยกันทั้งสองคน
"ก็ยุ่งอยู่นะครับคุณน้า" ครั้งนี้หมอนพรัตน์ตอบ
"เหนื่อยหน่อยนะครับ"
"ครับ" สองหมอหนุ่มตอบรับพร้อมกัน
“อาหารพร้อมเสิร์ฟแล้วค่ะพ่อเลี้ยง”
“ได้ ๆ วางเลย…คุณหมอสั่งอะไรไปแล้วยังครับ?” พ่อเลี้ยงอนันต์ถามพร้อมกับขยับตัวให้พนักงานวางจานอาหารลงตรงหน้า
“สั่งไปแล้วครับ” สองหมอหนุ่มตอบ
ก่อนเข้ามาในห้องกระจกหมอหนุ่มทั้งสองคนได้สั่งเมนูข้าวผัดกะเพรากุ้งกับไข่ดาวพร้อมน้ำกุหลาบเรียบร้อยแล้ว
“ข้าวผัดกะเพรากุ้งกับไข่ดาวค่ะ” พนักงานบอกก่อนที่จะจัดวาง
……….
“คุณกอลครับรถของกรุ๊ปทัวร์มาถึงแล้วครับ” สุชลรีบวิ่งมาบอกกับหญิงสาวเมื่อเขาเห็นรถบัสสองคันวิ่งตรงเข้ามาในฟาร์ม
“ได้ ๆ สุชล เดี๋ยวฉันตามไป…นิดาตอบคอมเมนท์ลูกค้าไปก่อนนะเดี๋ยวตอนบ่ายฉันจะมาช่วย” สั่งงานกับนิดาแล้วหญิงสาวก็รีบเดินออกมาจากร้านขายของฝาก
ก่อนหน้านี้ไม่นานไกด์ของกรุ๊ปทัวร์ได้โทรแจ้งว่าจะมาถึงฟาร์มช้ากว่าเวลาที่ได้กำหนดไว้เพราะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นบนท้องถนนระหว่างทางทำให้การจราจรติดขัดเป็นเวลานาน
“นัสรินฟลาวเวอร์ฟาร์มของเรายินดีต้อนรับทุกท่านนะคะ ขอเชิญทุกท่านเดินตามดิฉันมาทางด้านนี้ได้เลยค่ะ” หญิงสาวพูดผ่านโทรโข่งพร้อมกับก้าวเท้ายาวตรงมายังคาเฟ่
“อ้าวคุณหมอ จะกลับกันแล้วเหรอคะ?” ระหว่างที่หญิงสาวช่วยสุดาต้อนรับกรุ๊ปทัวร์เธอก็ได้เหลือบไปเห็นสองหมอหนุ่มที่กำลังจะเดินออกจากคาเฟ่จึงรีบเข้าไปทักทาย
“พวกเราจะไปดูสกินแคร์กันก่อนครับ” หมอพิธานรีบตอบ
“อ๋อ ค่ะ เชิญตามสบายนะคะคุณหมอ” ตอบรับหมอพิธานแล้วหญิงสาวก็หันมาพูดกับหมอนพรัตน์
“ครับ” หมอนพรัตน์ตอบรับหญิงสาวที่มีท่าทีกระวีกระวาดพร้อมกับเดินนำหมอพิธานออกมาจากคาเฟ่
“เนี่ยมันจะบ่ายโมงแล้วทำไมกรุ๊ปทัวร์เพิ่งจะมาถึง?” หมอพิธานตั้งคำถาม
👉🏻 ตามกันต่อในตอนที่ 53 นะคะ
ชีวิต
แนวคิด
หนังสือ
บันทึก
2
7
2
7
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย