นึกภาพ ให้นึกให้เป็น
นึกถึงวัตถุหรือภาพที่ทำให้ใจเราสูงขึ้น ประณีตขึ้นจะนึกเป็นภาพดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว ดวงแก้ว องค์พระ หรือภาพมหาปูชนียาจารย์ก็ได้ หรือจะนึกถึงสิ่งที่เราคุ้นเคย เห็นจนเจนตา ของรักของชอบก็ได้ทั้งนั้น
แต่ต้องเป็นภาพที่นำมาซึ่งความบริสุทธิ์ของใจ ทำใจให้ประณีต ไม่ใช่ภาพที่นำมาซึ่งความกำหนัดยินดีในกาม ความขัดเคืองใจ ที่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนผู้อื่น หรือเพื่อความหลง
แล้วก็วางใจให้เป็น คือ วางอย่างสบาย ๆ ทำใจให้หยุดนิ่งอย่างเดียว จะภาวนา "สัมมา อะระหัง" ควบคู่ไปด้วยก็ได้ หรือจะไม่ภาวนาก็ไม่เป็นไร รักษาใจให้ใส ๆ บริสุทธิ์เยือกเย็นเข้าไว้ เดี๋ยวเราก็จะสมหวังดังใจ
การนึกภาพ ต้องนึกให้เป็น นึกโดยไม่เค้น ไม่เพ่ง ให้ดูเฉย ๆ เพื่อไม่ให้ใจไปคิดเรื่องอื่น วัตถุประสงค์ ต้องการนิ่งนั่นเอง แต่ว่านิ่งโดยมีภาพเป็นหลัก เหมือนเอากาวแปะภาพติดไว้
เพราะตอนสุดท้ายเราหนีภาพไม่พ้น พอใจนิ่งปั๊บ ภาพเกิด ไม่เกิดเป็นไปไม่ได้ ในที่สุดเราหนีภาพไม่พ้น เรานั่งเพื่อให้เห็นภาพ ถ้านั่งไม่เห็นภาพ ไม่นั่งเราก็เท่าเดิมอยู่แล้ว
แต่ไม่ให้ปรับที่ภาพ คือ เราพยายามจะให้ชัด จึงไปเค้น ไม่เค้นก็ควานหา เหมือนควานหาของในที่มืด เพราะฉะนั้น นิ่งก็ถูก ดูภาพก็ถูก เพราะเราหนีภาพไม่พ้น
และสุดท้ายจะเรียนรู้กันด้วยภาพ แต่ภาพจะเกิดขึ้นเมื่อนิ่ง แต่ถ้ากำหนดภาพตอนแรก ยังเป็นบริกรรมนิมิต ที่เราสมมติขึ้นมา เพื่อไม่ให้ใจไปคิดเรื่องอื่น
แต่ต้องทำเป็น ถ้าเราทำไม่เป็น ให้ทิ้งภาพไปก่อน วางใจนิ่ง ๆ อย่างเดียว โดยมีความมั่นใจว่า จะไม่ฟุ้งไปคิดเรื่องอื่น อย่างนี้ก็ได้ เมื่อใจนิ่งถูกส่วน เดี๋ยวก็เห็นภาพรักษาภาพ ดูภาพเป็น เดี๋ยวภาพก็จะยิ่งชัดเพิ่มขึ้น แล้วจะทิ้งภาพเดิม ไปสู่ภาพจริงภายในเอง
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่
๑๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑
เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร ๒ (หน้า ๑๐๐-๑๐๓)
ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน
- 35
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
