19 ส.ค. เวลา 05:56 • ความคิดเห็น
เขียนไปเมื่อวานเกี่ยวกับ
กลางวันและกลางคืน
กลางวันความจริงอาจล้มเหลว
เจ็บปวดเหนื่อยหน่ายที่เจอ
ความจริงปัจจุบันขณะกดดัน
ตอกย้ำ ทั้งงานก็เสียหลัก
ทั้งรักก็เสียรูปมวย
กลางวันลับตากลางคืนเข้าแทนที่
หลับตาให้ปี๋ผ่อนคลายให้ใจบางๆ
ที่อ่อนแอเต็มทีหนีเข้าไปในโลก
ความฝันของเราเอง
หลายคนไม่อยากตื่นแต่กล้ำกลืน
ฝืนทนกับความสว่างปัจจุบันตรงหน้า
ต้องทนและทนทุกข์อีกหลายชั่วโมง
กว่าจะถึงเวลา”หลับตากับฝัน”แม้
มันจะไม่เคยเป็นจริงก็ตาม
จะหลอกตัวเองอีกนานไม๊นะนั่น
ถ้าคิดว่าปัจจุบันมันคือความจริง
ตำตาก็ขออย่าได้หนีสู้มันสักที
ให้มันรู้ว่าเราก็ไม่กลัวมัน
”งานรึรักรึ”มาเลยนุดไม่กลัว
เบื่อที่จะต้องคอยซ่อนตาใน
หลบความเจ็บช้ำแล้วละ
ว่าแต่ว่าPataยังไม่รู้
จะเริ่มต้นอะไรกับใคร
โด่เอ๊ย ร่ายซะยาวเลย
ตื่นๆเลยเช้าแล้วไปเลย
รายงานล่ะเสร็จยัง
โดนbossเสียบหน้าเสียบหลัง
ระวังล้มกลางวงประชุม
ความรักละเอาไงอกหักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไงไม่จำซักกะที คาปูเบื้อเบื่อป้อจัง
โฆษณา