19 ส.ค. 2024 เวลา 19:10 • ความคิดเห็น

เธอมีปรัชญาชีวิตไหม ?

อังริน…
วันนี้ฉันทำงานเขียนคอนเทนต์เสร็จไปหนึ่งชิ้น ฉันไม่ได้เขียนคอนเทนต์จริง ๆ จัง ๆ มาประมาณหนึ่งปีเห็นจะได้ ก็เลยรู้สึกเหมือนตอนที่เพิ่งรับงานเขียนช่วงแรก ๆ อีกครั้ง แต่วันนี้การเขียนก็ไหลลื่นดี และเสร็จตามที่ตั้งใจ อาจจะเพราะเมื่อวานฉันร่างโครงไว้ได้ส่วนหนึ่งตอนอยู่ที่ชายนา วันนี้ก็ลำดับเนื้อหาอีกนิดหน่อย และทำภาพประกอบเป็นอันเสร็จงานหนึ่งชิ้น ทีนี้ก็รอเจ้าของงานตรวจว่ามีปรับแก้ไขไหม จากนั้นก็เผยแพร่ในเพจได้
ฉันอ่าน #กัมบัตเตะ ใกล้จะจบแล้ว หนังสือแบ่งเป็นเรื่องสั้น ๆ ทั้งหมด 50 เรื่อง วันนี้ฉันสะดุดกับเรื่องที่ 32 คือ ‘ปรัชญาสโตอิกและกัมบัตเตะ’ ฉันกำลังสนใจเรื่องสโตอิกอยู่เหมือนกัน แต่ยังไม่รู้จะซื้อเล่มไหนมาอ่านดี และไม่คิดว่าหนังสือเล่มนี้จะพูดถึงสโตอิกด้วย ฉันชอบตอนหนึ่งที่โนบูโอะ ซูซูกิ เขียนถึงสโตอิกว่า
“ลัทธิสโตอิกและศาสนาหรือปรัชญาอื่น ๆ ที่มีอิทธิพลต่อลักษณะการคิดของชาวญี่ปุ่น เช่นศาสนาพุทธ ศาสนาชินโตและลัทธิขงจื๊อ ล้วนมีหลักการเดียวกัน กล่าวคือ สอนให้เรารับมือกับเหตุการณ์โชคร้ายต่าง ๆ โดยไม่ยอมให้อารมณ์ด้านลบครอบงำจิตใจ…”
1
ฉันสนใจปรัชญาการใช้ชีวิตจากประเทศอื่น ๆ เมื่อไม่นานมานี้เอง (ก็หลังจากฉันเริ่มอ่านหนังสือเมื่อปี 2020) ฉันยังอ่านหนังสือแนวปรัชญาการใช้ชีวิตไม่มาก แต่เท่าที่อ่านฮุกกะ, ซิสุ ก็เป็นเรื่องของการรักชีวิตของตัวเองในปัจจุบัน ซึ่งฉันคิดว่ามันก็คล้ายกับการมีความสุขในปัจจุบันของศาสนาพุทธเหมือนกันนะ การรับมือกับเหตุการณ์โชคร้ายโดยไม่ยอมให้อารมณ์ด้านลบครอบงำ ฉันคิดว่ามันก็เหมือนการมีสติ รู้กาย รู้ใจ อารมณ์ใดเกิดขึ้นก็รับรู้ตามความเป็นจริง ไม่ผลักใส แต่ก็ไม่ไหลตาม…
แต่ถึงแม้จะคิดและคาดเดาว่ามันคล้ายกันฉันก็ยังอยากอ่านสโตอิกอยู่ดี หวังว่าจะมีนักเขียนสักคนที่เรียกร้องให้ฉันซื้อหนังสือสโตอิกที่เหมาะกับตัวเองสักเล่มนะ
เธอมีปรัชญาในการใช้ชีวิตไหม ปรัชญาชีวิตของเธอคืออะไร ส่วนฉัน… จริง ๆ แล้วยังไม่ค่อยเข้าใจคำว่าปรัชญาเท่าไหร่เหมือนกัน ปรัชญาชีวิตของฉันเลยเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตามจังหวะชีวิต ตอนนี้ถ้าให้เลือกปรัชญาชีวิตสักหนึ่งอย่างฉันก็คงเลือก ‘กัมบัตเตะ’
“จงทำทุกสิ่งที่คุณทำได้ ทำดีที่สุดเท่าที่พอจะรู้วิธี แต่ถ้าสิ่งต่าง ๆ ไม่ลงเอยอย่างที่ต้องการก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องรู้สึกแย่ เพราะคุณทำทุกอย่างที่อยู่ในอำนาจของตัวเองแล้ว”
‘ใช้ความสามารถของคุณให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่ารู้สึกหดหู่ใจ
คุณทำทุกสิ่งที่ทำได้แล้ว’
1
นั่นแหละ… เหตุผลที่ฉันเลือกปรัชญาชีวิตในตอนนี้
กัมบัตเตะ!
16 กรกฎาคม 2567
#ไดอารี่ของอังริน
#บันทึกส่วนตัว #PersonalBlog
โฆษณา