ถ้าเป็นของผม(ที่ยังไม่เชี่ยวชาญสมาธิ)นะ คือการตั้งกายตรงดำรงสติรู้ตัวรู้กายรู้ใจ คู้ขาเข้ามาโดยรอบ ดึงจิตลงมาไว้ที่การสะกดรอยตามกำกับแนบแน่นในทุกลมหายใจเข้าออก แม้จะฟุ้งซ่าน อึดอัด กระสับกระส่าย อยากหยุดอยากเลิกเบื่อหน่าย ร้อนรน หวนคิดอดีต จินตนาการถึงอนาคต ไม่ว่ายังไงก็ต้องดึงจิตกลับมาที่ลมหายใจให้ได้ ละความเพลินที่จะคิดให้ได้โดยใช้ลมหายใจเป็นเครื่องตัด