ตั้งใจให้ถึงเส้นชัย
ขึ้นรถเลยจะได้ไปถึงที่เร็วหน่อย วันนี้วันพระคนคงเยอะ เต็มศาลาวัด เสียงเพื่อนร่วมเดินทางพูดเสียงแจ๋ว เราเองก็ทักทายบอกวันนี้อารมณ์ดีแต่เช้า แถมแต่งตัวสวย นี่แหละบุญพาไปพาสวยจริงๆ บอกทางให้ผมด้วย แสงคนขับรถบอก เพราะยังไม่เคยทาง ตกลงดูของในรถด้วยห้ามลืม
ดอกไม้ธูปเทียนผ้าอาบน้ำฝนปิ่นโตอาหารและพวงมาลัยดอกมะลิสดสวย คิดแล้วก็ให้รู้สึกอบอุ่นที่มีผู้คนเช่นนี้ไปทำบุญตามเทศกาล พอนั่งไปตามถนนก็นึกถึงคนเราจะมาเวียนว่ายตายเกิดอยู่อย่างนี้เหรอ ปัญหาเล็กๆแต่เป็นปัญหาใหญ่ของคนที่กลัวเวียนว่ายตายเกิด แก่ก็เป็นทุกข์ เกิดมาแล้วก็ทุกข์ แก่ก็ทุกข์
ตายก็ทุกข์ ความพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ อยากได้อะไรไม่ได้ก็เป็นทุกข์เพื่อนร่วมทางถามขึ้นว่าไม่พูดอะไร นิ่งเงียบ เราเองก็รู้สึกว่าจริง มิได้พูด เพราะคิดถึงความทุกข์ ความกังวลในใจ ก็เลยบอกไปว่านั่งคิดถึงคำสอนของพระพุทธองค์ปัญหาและอุปทานเป็นปัญหาให้เกิดทุกข์ กำลังนึกถึงก็เลยพูดไปก็เลยนิ่งไม่พูดอีกเพราะบางคนเข้าใจหาว่าเราเพ้อเจ้อ
ก็ต้องนิ่ง สาเหตุทุกข์จะต้องตัดให้ได้ แค่ทำทานอย่างเดียวไม่พอ เราเห็นตามความเป็นจริง คือเห็นความถูกต้องสัมมาทิฏฐิ ต้องให้เข้าใจว่าเป็นความเห็นถูกต้อง สรุปทุกคนเกิดมาต้องตายทุกคน มาทำบุญก็มาให้ทาน ยังไม่พอที่จะทำให้พ้นจากการเกิด คิดไปว่าคนทุกคนช่างน่าสงสาร เกิดแล้วก็ต้องตาย ทำอย่างไรหนอถึงจะดับทุกข์ได้ไม่ต้องเกิด
เพื่อนบอกว่าอย่าคิดมาก เรามีอยู่ดีกว่าคนอื่นก็ดีแล้ว เขาปลอบใจหรือพูดเอาใจก็ไม่ทราบได้ แต่เราเองบอกว่าเป็นความคิดผิด ไม่ใช่สัมมาทิฏฐิ เป็นความคิดผิดเราบอกไปปัญหาเล็กๆเป็นปัญหาใหญ่ เดินตามอริยสัจ 4 ต้องดูผิดคือผิด ถูกคือถูก คือปัญหาใหญ่เพราะคนบางคนก็ทำไม่ถูกต้อง เราบอกทุกคนคิดไม่เหมือนกัน ทำอย่างไรก็หนีไม่พ้นความตายหนีไม่พ้น
โรคที่ตามมาคือความจริง องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าคือท่านผู้แสดงความจริงให้เรารู้ท่านมีความรู้ในความจริงเห็นจริง ต้องหาทางให้ค้นพบความจริง จะได้หาทางพ้นจากทุกข์ให้ได้ จะยิ่งใหญ่เท่าไหร่ก็เหลือแต่เถ้ากระดูก พูดเท่านี้ก็หยุดเพราะกลัวพวกเครียดเป็นทุกข์ จึงคุยเรื่องอื่น เพื่อนอีกคนของเรานั่งนิ่งเงียบ ก็เลยพูดขึ้นว่าฟังข่าวแล้วเจอยาที่กินเป็นยาพิษ
น่ากลัวนะ คนตายเพราะไซยาไนด์อีกแล้ว เพื่อนพูดจะทำอย่างไรนะถึงจะหยุดได้ การตายด้วยยาพิษ เราไม่ตอบไม่พูด คิดมาก ก็เกิดมาไม่คิดก็ไม่เกิด เงียบไม่อยากยุ่งกับกรรมของชาวโลก มันเป็นทุกข์ทั้งนั้น ขอให้เราทุกท่านเพื่อนจำไว้ว่าสารที่อันตรายมีสารไซยาไนด์อยู่ที่อาหารใกล้มือก็มีอยู่อาทิเช่น
มันสำปะหลังที่ไม่ได้ต้มสุก หน่อไม้ที่ยังไม่ต้มสุก เม็ดของลูกแอปเปิ้ลเม็ดของลูกเชอร์รี่ ข้าวชนิดต่างๆ เช่น ข้าวเจ้า ข้าวสาลี ข้าวบาร์เล่ย์ ข้าวโอ๊ต ข้าวไรน์ ข้าวฟ่าง ข้าวโพด ที่ยังไม่สุก เมล็ดอัลมอน เป็นต้น
ทั้งหมดนี้ไม่ควรจะนำมากินเพราะจะมีสารไซยาไนด์อยู่ในอาหารพวกนี้ ยกตัวอย่างเช่นหน่อไม้ของใกล้ตัวอาหารประจำถิ่นประจำบ้านของคนไทย เก็บมาจากสวนพอกินดูก็จะขมและเฝื่อนๆ รีบนำน้ำมาล้างและ
บ้วนปากเพราะขม น้ำมันสำปะหลังดิบ มากินก็มีโดนพิษมาแล้วหลายต่อหลายรายซึ่งเราเป็นชาวสวนชาวไร่จะได้ยินตลอด เพราะเป็นเรื่องสำคัญต่อชีวิต เราบอกเพื่อนๆที่ได้ที่เดินทางไปทำบุญให้เข้าใจ จะได้ระมัดระวังอาหารและสารไซด์ยาไนต์ก็ได้ทำบุญทางวิชาการด้วยพอดี
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
