"ช่วยซื้อหน่อย" ทำงานอยู่เมืองนอกแล้วรวย!
คำถามนี้ คำพูดเหล่านี้ เกิดขึ้นเกือบทุกสถานที่ ๆ แอดได้ไปเที่ยวเมื่อแอดได้กลับเมืองไทย
ทำมาหากินคล่องจริงหรือ? อยู่เมืองนอกแล้วรวยจริงหรือ?
วันนี้แอดจะมาเล่าในส่วนประสบการณ์ของแอดให้ฟังนะคะ ว่าในยุโรปตะวันตกที่แอดอยู่นั้นเป็นยังไง
ในเรื่องการทำมาหากินในยุโรปนั้น ถ้าเป็นยุโรปตะวันตกนั้นการทำงานในบริษัทต่าง ๆ จะค่อนข้างยากแต่ก็เป็นไปได้สำหรับคนที่มีคุณสมบัติตามที่เขาต้องการ เริ่มต้นทำงานได้แต่จะได้ต่อสัญญาการทำงานหรือเปล่านั้นต้องดูที่ความสามารถ ผลงานและความรับผิดชอบค่ะ
คนต่างชาตินั้นมีไม่มากนักที่จะได้ต่อสัญญาการทำงานไปเรื่อย ๆ ในบริษัทเดิม ๆ เพราะที่นี่จะเลือกอะไรที่สดใหม่ด้าน Creative และพนักงานที่คุณภาพของการทำงาน ผลงานที่ดี โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องอายุงานหรือความสัมพันธ์ใด ๆ กับเจ้านายนะคะ เพราะฉะนั้นในแต่ละบริษัทจึงมีพนักงานหมุนเวียนเปลี่ยนไปในแต่ละปีค่อนข้างมาก
เงินเดือนก็ตามมาตรฐานที่รัฐกำหนดและบางบริษัทอาจจะได้มากกว่านั้น รวมถึงสวัสดิการต่าง ๆ ที่จัดว่าดีค่ะ รวมถึงวันหยุดต่าง ๆ ซึ่งก็ถือว่ายุติธรรม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพนักงานก็จะต้องทำงานอย่างเต็มที่นะคะ จะมาเข้าห้องน้ำบ่อย ๆ จะรับโทรศัพท์ส่วนตัวระหว่างงานไม่ได้ จะมาลาหยุดเพราะป่วยบ่อย ๆ เช่น ไข้ทับระดู ปวดหัว ตัวร้อน หรือลากิจ เกินกำหนดแบบนั้นไม่ได้เช่นกัน เพราะโอกาสที่จะได้เซ็นสัญญาว่าจ้างหรือต่อสัญญานั้นจะค่อนข้างเลือนรางเต็มทีค่ะ
ถึงที่นี่จะได้ค่าจ้างดีแต่ค่าครองชีพก็สูงมากค่ะ แบบว่าได้เท่าไรหลังหักภาษีที่ค่อนข้างโหดแล้วก็เหลือเงินที่จะต้องจ่ายค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอาหาร ค่าประกันที่รัฐบังคับให้ทุกคนต้องทำ ค่าเดินทาง ค่าโทรศัพท์ ค่า Internet แล้วหากใครมีลูกก็จะต้องจ่ายค่ากิจกรรมต่าง ๆ ในโรงเรียน ค่ากีฬาต่าง ๆ ให้ลูกด้วย ไหนจะค่าพักผ่อนวันหยุดที่ไปกันทั้งครอบครัวอีก ถือว่าในแต่ละเดือนก็ค่อนข้างหนักเลยค่ะ
การผ่อนคลายที่ดีสำหรับทุก ๆ ครอบครัวคือการพักผ่อนค่ะ บางคนชอบสังสรรค์ บางคนชอบเดินทางก็เลือกกันไป แต่การรอคอยครั้งใหญ่คือการเดินทางออกนอกประเทศที่ตนเองอาศัยอยู่ พูดง่าย ๆ ก็คือการไปต่างประเทศนั่นเอง
ถ้าไม่อยากยุ่งยากและเสียค่าใช้จ่ายไม่มากนักก็มักจะเดินทางเที่ยวในยุโรปหรือการไปอเมริกาในบางรัฐก็ยังจัดว่าพอสู้ไหว สนุกสนาน รื่นเริงบันเทิงใจกันไป ค่าใช้จ่ายยังพอรับได้ค่ะ ยกเว้นช่วงเทศกาลสำคัญ ๆ อย่างคริสมาสต์ ปีใหม่ นะคะ
ส่วนการมาเอเชีย อย่างประเทศไทยเนี่ย ค่าใช้จ่ายสูงพอตัวค่ะ จะได้ราคาตั๋วเครื่องบินถูกก็ต่อเมื่อมาตอนที่โรงเรียนไม่หยุด ไม่ใช่ช่วงปิดเทอมหรือจองล่วงหน้าไว้หลาย ๆ เดือน ตอนที่มีโปรโมชั่นเท่านั้น
ถ้าหากใครแต่งงานมีครอบครัว มีลูกแล้วล่ะก้อ โดยส่วนใหญ่มักจะต้องรอโรงเรียนลูกปิดเทอมเท่านั้น เพราะโรงเรียนจะไม่อนุญาติให้เด็กหยุดโดยไม่จำเป็นค่ะ เคยเห็นเพื่อนลูกบางคนเกิดอุบัติเหตุ แขนหัก บางคนขาหัก หลังจากเข้าเฝือกพักอยู่แค่หนึ่งวัน วันรุ่งขึ้นก็เขยกขาเดียวไปโรงเรียนกันแล้วค่ะ
อีกเรื่องที่แอดอยากจะเล่าคือเวลากลับไทยมักจะเจอพ่อค้า แม่ค้า รถ Taxi หรือคนทำงานบริการต่าง ๆ มักจะพูดกับแอดว่า
"ช่วยซื้อหน่อย ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดีเลย"
อาจจะเป็นเพราะว่าคนขายโดยส่วนใหญ่ที่เจอมักจะคิดว่า...คนมาจากเมืองนอกนั้นมักจะรวยกว่าที่ไทย จ่ายเป็นเงินบาทมันถูก ของที่เมืองนอกแพงกว่าไทยเยอะจ่ายแค่นี้จิ๊บจ๊อย เนี่ยเป็นคำพูดที่แอดได้ยินบ่อยมาก
รวย! จริง ๆ ก็มีค่ะ แต่ไม่มากนะคะ บางคนอาจจะโชคดี ได้ทำงานดี เงินเดือนดี ไม่ต้องต้องเสียค่าเช่าเพราะบางบริษัทมีที่อยู่ให้ ซึ่งกรณีนี้มีน้อยมาก ๆ หรือไม่บางคนก็อาจจะแต่งงานมีครอบครัวที่มีฐานะดี สามารถเลี้ยงดูภรรยาและลูก ๆ ได้โดยที่ไม่ลำบาก อันนี้ก็มีค่ะ
แต่โดยส่วนใหญ่ฝรั่งหรือคนไทยที่เคยเห็นก็คือได้มาก็จ่ายไป ทำงานเหนื่อยพอมีวันพักร้อนก็อยากจะหาที่เที่ยวพักผ่อน
ถ้ามาแบบแป๊บเดียวไม่เกินสัปดาห์หรือเกิน 10 วัน ก็จ่ายฉ่ำได้ค่ะ แต่คนไทยอ่ะ เอ้อเหอ! ไม่ได้อยากจะเที่ยวในยุโรปอยากจะกลับมาไทยกันซะมากกว่า เสียค่าตั๋วมาแพง มาแล้วก็อยากจะอยู่นาน ๆ เท่าที่จะทำได้ โดยส่วนใหญ่จะอยู่ที่ 2 สัปดาห์ หรือ 1 เดือน ค่ะ ยิ่งอย่างแอดเนี่ยต้องนอนโรงแรมทุกคืน ๆ ละ 2 ห้อง x 30 วัน หนักเอาการอยู่ค่ะ
นี่ไม่รวมค่ารถ ค่ากิน อีกนะคะ หลายชีวิตเลยค่ะ เพราะฉะนั้นเวลาที่จะให้ทิปหรือช่วยใครในช่วงปีหลัง ๆ เริ่มใช้สติขึ้นค่ะ
เรื่องดราม่าเนี่ยเจอตั้งแต่ออกจากสนามบินสุวรรณภูมิเลยเช่น ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี วันนี้ขับรถยังไม่ได้เงินเลย นี่ทั้งเพิ่งรับผู้โดยสารไป 2 เที่ยวเอง ยังหาเงินไม่พอจ่ายค่าเทอมลูกเลย ไม่เหมือนที่เมืองนอกเนอะทำมาหากินคล่อง เป็นต้น แถมบางคันก็ยังยัดเหยียดเรื่องการเมืองให้ฟังอีก แหม่! ไอ้เราก็นั่งเครื่องมาเหนื่อย ๆ อยากจะนั่งดูวิวกรุงเทพเงียบ ๆ เพลิน ๆ ให้หายคิดถึงอ่ะ
พอเข้าโรงแรมมีเด็กยกกระเป๋าแน่นอนก็ต้องให้ทิป ให้น้อยไปแอดเคยได้ยินจะ ๆ เลยว่าพนักงานพูดกับรีเชฟชั่นที่หน้าเคาน์เตอร์ว่าให้ทิปเหนียวเหลือเกิน โอ้! พ่อหนุ่มจะเอาแบงค์ร้อยกี่ใบอ่ะ
ต้องเรียกว่าตลอดการเดินทางจะไปซื้อของกินแม้กระทั่งข้างทางบางร้านก็ขายเราในราคาที่สูงกว่าปกติ ที่รู้ก็เพราะเห็นว่าคนอื่นซื้อเหมือนกันแต่หยิบเงินมาจ่ายไม่เท่ากัน ลูกค้าบางคนทำหน้าลึ่กลั่กตอนเห็นแม่ค้าเรียกเงินเรา
แอดอยากจะบอกว่าถ้านักท่องเที่ยวมาแค่ไม่กี่วันมันก็จ่ายได้แต่ถ้ามาเป็นหลาย ๆ สัปดาห์หรือเป็นเดือนนั้น จ่ายทุกคน จ่ายทุกที่ ๆ ไปไม่ไหวค่ะ
ส้มตำในบรรยากาศเมืองไทยนี่ แอดว่าสุดยอดค่ะ คิดถึงมาก ๆ
โพสต์นี้เล่าไปบ่นไป มีสาระบ้างไม่มีบ้างก็อย่าถือสากันเลยนะคะ แค่อยากจะมาบอกข้อเท็จจริงให้เพื่อน ๆ ทราบว่าการมาทำงานเมืองนอกนั้น รายได้ดี แต่ค่าใช้จ่ายก็สูงค่ะ
ถ้าเป็นคนประหยัดมาก ๆ กลับมาก็จะมีเงินเก็บประมาณหนึ่งค่ะ แต่ถ้าคิดจะพักร้อนไปโน่นไปนี่แถมยังกลับมาไทยปีละครั้งสองครั้งแบบแอดแล้วล่ะก้อ 555 ไม่ต้องบอกก็คิดกันเองนะคะว่ากระเป๋าจะแห้งแล้งขนาดไหน #เหนื่อยนักก็พักเที่ยวก่อน หลังพักผ่อนก็ไปลุยงานต่อค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
