26 ส.ค. เวลา 15:30 • ความคิดเห็น

การเจริญสติกับการงาน

ถ้าเห็นแม่พิกุลทำงานแล้วจะทึ่ง ผู้หญิงตัวเล็กๆ อายุเกือบแปดสิบ บางคืนภาวนาไม่นอนเลย แล้วเข้าทำครัวทำอาหารให้ผู้ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ตีสาม สายๆไปจ่ายตลาด การงานอื่นอีกทั้งวัน ดูแลพบปะผู้คนมากมาย ขยันมาก เคยเห็นท่านหิ้วถังเทปูน ถังแล้ว ถังเล่า จนเทพื้นเสร็จ ท่านทำ ทำ ทำ ค่อยๆทำทีละขณะ....
ตอนนั้น ท่านให้เราอยู่ในพื้นที่จำกัด ไม่ให้สุงสิงผู้คน ไม่ให้มาข้องเกี่ยวการงานอื่น ได้แต่เดินจงกรมไป มองท่านทำการงานไป...
มองท่านทำงานด้วยความรู้สึกตัว...
ท่านอยู่ในดู ทำให้เห็นจริงๆ
แม่พิกุล.... มันต้องสวน ทนไม่ได้ ไม่ใช่คนยอมคน
สติไม่พอใช้ รู้สึกตัวเยอะๆ
แม่พิกุล มันยอมเงียบ มันยอมถอย บางทีหลุดไปแล้วมันกัดฟันยอมได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนมันต้องฟัดจนตัวตายก็ยอม แต่ไม่ยอมใคร ตอนนี้มันยอมถอยได้บ้าง มันยอมทนเฉย มันยอมไม่ชนะก็ได้
เฉยเป็นดีแล้ว ถอยเป็นดีแล้ว ไม่ต้องแก้ไขอะไร
รู้สึกตัวเยอะๆ...
พุทธะ ไม่ใช่เรื่องแบ่งแยกออกจากชีวิต พุทธะคือธรรมชาติ คือสากลไม่แบ่งแยก.. ... คือวิถีชีวิต
โฆษณา