27 ส.ค. เวลา 04:21 • ปรัชญา

สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม แต่ไม่จำเป็นต้องปล่อยชีวิตตามยถากรรม

เมื่อพิจารณาตามพระสูตร
ว่าด้วยญาณหยั่งรู้
ที่มีชื่อว่า ‘จุตูปปาตญาณ’
จะพบว่ากองบุญกองบาป
ที่คุณเคยสะสมไว้ก่อนตายในชาติอดีต
เป็นผู้พาคุณมาเข้าท้องพ่อท้องแม่คู่นี้
พ่อแม่คู่นี้จึงทำหน้าที่เป็นผู้สะท้อนว่า
กองบุญกองบาปเก่าจัดสรร
ให้เกิดการประกอบรูปร่าง
ประกอบจิตสำนึกคิดอ่านประมาณใด
ขึ้นมาเป็นความรู้สึกในตัวตนของคุณขณะนี้
การจัดสรรของกรรม
เริ่มนับแต่การเหวี่ยงมาเจอใคร
แบบได้จังหวะเหมาะ
ทั้งพิกัดเวลา ตำแหน่งสถานที่
จึงไม่มีใครได้คลอดออกมา
ผิดจาก ‘ฤกษ์ตามกรรม’ ที่เหมาะสมเลย
หลังจากเกิดตัวเกิดตนขึ้นในโลกแล้ว
ผู้คนก็มาเจอกัน
โดยแต่ละคนไม่รู้ตัวว่า
ความเป็นตัวเอง
จะต้องมีหน้าที่ลงโทษ
หรือตกรางวัลให้กับใคร
ในเวลาไหนบ้าง
ถ้าคุณขับรถไป
แล้วเจอแมววิ่งไล่กันลงมาจากกำแพง
แมวตัวหนึ่งโดดเข้าล้อรถคุณ
โดยที่คุณหมดสิทธิ์หลบเลี่ยงแม้หักหลบ
อันนั้นแปลว่าคุณมีหน้าที่พารถ
ไปเป็นเครื่องประหาร
ตัดภพตัดชาติความเป็นแมวของมัน
โดยที่คุณไม่ได้ก่อบาปก่อกรรมอันใด
เนื่องจากไม่มีความรู้อยู่ก่อนว่า
จะมีแมววิ่งลงมาเข้าล้อรถ
เมื่อไม่รู้ ก็ย่อมไม่มีความพยายามฆ่า
เมื่อปราศจากเจตนาฆ่า
กรรมข้อปาณาติบาตย่อมไม่เกิดด้วย
และในทางกลับกัน
ตัวของแมวเองมีหน้าที่ทำให้คุณจิตตก
ฐานทำให้สัตว์ตายโดยไม่เจตนา
แต่ถ้าคุณเป็นพวกมีส่วนลึก
ชอบเห็นสัตว์ตายด้วยน้ำมือตน
ก็เท่ากับแมวตัวนั้นมาทำหน้าที่
ยั่วยุให้คุณคิดการณ์ใหม่
นึกสนุกกับการขับรถไล่ทับหมาแมวเป็นงานอดิเรก
ใครเห็นก็ไม่เอาผิด คิดว่าเป็นอุบัติเหตุ
ที่เกิดกับสัตว์ไร้ค่าข้างถนน
แต่เปลี่ยนตัวแปร
หากคุณขับรถเจอคนบ้า
วิ่งทะเล่อทะล่าออกมาจากข้างถนน
โดนคุณชนหัวน็อกพื้นตายคาที่
แบบนั้นนอกจากมีหน้าที่เป็นเครื่องประหาร
คุณยังต้องมีหน้าที่เสวยผลบาปเก่า
ที่เคยยัดเยียดความผิดให้คนอื่น
โดยที่เขาไม่ได้ผิดอะไรด้วย
เห็นได้จากการที่ต้องใจเสีย
รู้สึกแย่ที่ทำคนตาย
แล้วก็ต้องมีคดีติดตัว
อาจต้องขึ้นโรงพัก ขึ้นโรงขึ้นศาล
เสียเวลา เสียเงินกันยกใหญ่
มองไปรอบตัว
ตั้งแต่ใกล้ไปถึงไกล
คนบางคนเข้ามาทำให้คุณรัก
เพื่อจะลิ้มรสว่าการถูกหักอกเป็นยังไง
คนบางคนอยู่บนเวทีที่เขาไม่มีโอกาสรู้จักคุณ
แต่ก็อาจจุดไฟ สร้างแรงบันดาลใจ
ถึงขั้นเปลี่ยนชีวิตคุณไปสู่เส้นทางใหม่ได้
หรือแม้พวกที่ดูไม่มีค่า
เหมือนน่าจะไม่มีความหมายอะไรกับคุณเลย
พวกเขาและเธอก็มีผล
กับเส้นทางเสวยกรรมของคุณกันหมด
คนตักอาหาร มีหน้าที่ทำให้คุณอิ่ม
คนกวาดถนน มีหน้าที่ทำให้คุณอยู่ในที่สะอาดตา
คนเดินชน มีหน้าที่ทำให้คุณหัวเสีย ฯลฯ
ถึงตรงนี้
ย้อนกลับมาถามตัวเองได้หรือยังว่า
แล้วคุณล่ะ
มีหน้าที่หลากหลายพิสดารประมาณไหน?
ยังคิดอยู่ไหมว่า
คุณไม่ได้สลักสำคัญ
ไม่ได้มีหน้าที่
ไม่ได้มีส่วนบนเส้นทางกรรม
ของใครๆในโลกเลย?!
โฆษณา