29 ส.ค. เวลา 03:11 • ปรัชญา
เรื่องราวของฌาน มันเป็นเรื้องราวของจิตที่ไปยึดถือ ..เรื่องราวอิทธิฤทธิ์อิทธิเดช ..แล้วจิตก็ยึดถือสิ่งเหล่านั้น แล้วจิตนั้น ก็ไม่สามารถก แก้ไข ..ในเรื่องราวของกรรมได้ เรื่องราวของเทวทัต เค้าก็เฉลียวฉลาด ได้ณานโลกีย์ แต่ทำไมตกนรก ในสมัยต้นพุทธกาล เราจะเห็น เรื่องราวของเจ้าชาย เศรษฐี ทิ้งบ้านช่องทรัพย์สินเงินทอง ลาภยศ
เพราะเห็นว่าเรื่องที่ยึดถือนั่นเป็นเศรษฐีกรรม ท่านก็ทิ้งทั้งหมด ไปตัวคนเดียว ไปอยู่ป่า นั่งนอนกับใบไม้ใบหญ้า มีที่นั่งที่นอน มีมุ้งกว้างขวาง ยุงจะมากัด .จิตของยุงที่เคยเป็นมนุษย์บินมา ก็เข้าไปใกล้ไม่ได้ ต้องแสงรัตนะ ตกมาตาย ก็ได้บุญกุศล ไปเกิดในสถานที่ดี ..
ที่ไปนั่งนอนในป่า ตัวคนเดียว ก็เพื่อสะสาง สลัด เรื่องราวของกรรม เรื่องของสีเวรกรรม ต่างๆ ที่เป็นเศษของกรรมอยู่กับธาตุทั่งสี่ออกไป ทำด้วยจิตที่มีขันติเป็นบารมี ..ขัดให้เป็นแก้วเจียระไน ..สลัดกรรมออกไปให้หมดสิ้น ยุติเหตุที่ต้องมามีกายเเกิดแก่เจ็บตายอีก จึงเป็นเรื่องราวว่า พระอรหันตท่านอยู่ป่า ..
เอาเรื่องราวของรอยทั้งสี่ ขององค์พระสัมมา สัมพุทธเจ้า ..รอยของพระ พระยืน พระเดิน พระนั่ง พระนอน จิตเป็นมันมัชฌิมา นิ่งเฉย ไม่มีอารมณ์นึกคิดอะไรทั้งนั้น เมื่อมาฝึกหัด กราบพระ ก็ขออาราธนา กิริยาของพระ มาเดิน มายืน มานั่ง มานอน ..ขอกิริยาพระมาฝึกหัดปฏิบัติขึ้น เวลาดิน ยืน นั่ง นอน เมื่อนำกายมาปฏิบัติธรรมในรอยของท่าน ก็ไม่ต้องนึกคิดอะไร วิญญาณทั้งหก ก็ไม่นึกคิดอะไร ..ทำให้เฉย ..ทิ้งเรื่องราวอารมณ์ต่างๆ ไปให้หมด
..ท่านบอกว่า ให้ทำแค่นี้ ..ไม่ต้องไปนึกถึงเรื่องนั้นเรื่องนี้ วางมันให้หมด เพราะนั้นเป็นอารมณ์ คราวนี้ เมื่อปฏิบัติธรรม คนเรามันยึดเรื่องนี้เรื่องนั้น อารมณ์ก็เลยอุปโลกน์เรื่องราวต่างๆให้ ก็ไป ยึดสิ่งที่เค้าอุปโลกน์ .มันก็เลย ไปหลงมายา ที่อามรณ์ปรุงแต่งให้ ไม่ได้ลดละ อะไรเลย ยกกายยกจิตของตนเองให้เบาบางจากกรรมจากทุกข์ไม่ได้เลย แต่กลับจะยิ่งจมลงไปๆ ก็ยังไม่รู้ตัว
สิ่งจะนำพาไปพบศาสนาที่บริสุทธิ์ https://www.blockdit.com/posts/6582f4d787c29f717af5d472
โฆษณา