เห็นสักแต่ว่าเห็น
ถ้าการเห็นของเราแล้วไม่หยุดที่การเห็น
ไปปรุงต่อให้เกิดภพเกิดชาติเปรียบเหมือน
การสร้างเรือนถ้าเขียนแบบอย่างเดียว
ยังไม่ก่อสร้างให้เสร็จภพชาติก็ยังไม่เกิดขึ้น
มนุษย์ชอบเห็นแล้วปรุงแต่งให้ค่าตีความต่อ
ไม่หยุดที่การเห็นจึงต้องไหลไปตามการปรุงแต่ง
สร้างภพสร้างชาติติดอยู่ในวัฏฏะแห่งนี้