8 ก.ย. เวลา 00:00 • หนังสือ

ชายผู้ไม่หันหลังกลับ | The Zen Moment

อาจารย์ กูโด โทโชกุ แห่งวัดเมียวชินที่เกียวโต เป็นอาจารย์เซนสายรินไซที่มีชื่อเสียง เป็นผู้มีความเมตตาสูง ผู้คนรักท่านยิ่ง
ท่านเป็นอาจารย์ที่สอนองค์จักรพรรดิโกะมิซึ บางครั้งต้องเดินทางร่วมห้าร้อยกิโลเมตรไปเมืองหลวง บ่อยครั้งต้องเดินเท้า พักแรมตามบ้านชาวนา
ครั้งหนึ่งระหว่างทางไปเอโดะ (โตเกียว) ท่านเดินทางผ่านหมู่บ้านทาเคนากะในเวลาเย็น ฟ้าสลัวมืดอย่างรวดเร็ว ฝนเทลงมาอย่างหนัก ไม่นานทั้งเนื้อทั้งตัวก็เปียกโชก รองเท้าแตะของท่านขาดรุ่ยเพราะเปียกน้ำ
ที่โรงนาแห่งหนึ่ง ท่านสังเกตเห็นมีรองเท้าแตะหลายคู่ ท่านจึงตัดสินใจเข้าไปเพื่อขอซื้อรองเท้าแตะแห้งสักคู่หนึ่ง
หญิงชาวนาเห็นตัวท่านเปียกโชก จึงมอบรองเท้าแตะคู่ใหม่แก่ท่าน นอกจากนั้นยังเสนอให้ท่านค้างแรมในบ้านของนางด้วย
กูโด โทโชกุ น้อมรับและกล่าวคำขอบคุณ ท่านเดินเข้าไปในบ้านแล้วสวดพระสูตรหน้าแท่นบูชาประจำบ้าน
1
นางแนะนำให้ท่านรู้จักแม่ของนางและลูกหลายคนของนาง ท่านสังเกตว่าทุกคนในบ้านมีหน้าตาหม่นหมอง จึงถามว่า "มีอะไรผิดปกติหรือ?"
นางเล่าให้ท่านฟังว่า "สามีของฉันเป็นขี้เมาและนักพนันตัวยง เมื่อเขาชนะพนันก็จะดื่มจนเมามาย และชอบใช้ความรุนแรง เมื่อแพ้พนันก็ยืมเงินจากคนอื่น บ่อยครั้งเขาก็เมาจนไม่กลับบ้านกลับช่อง ฉันควรทำอย่างไร?"
"มิต้องวิตกไปเลย อาตมาจะช่วยเจ้า"
ท่านยื่นเงินให้นาง "จงไปซื้อเหล้าอย่างดีและกับแกล้ม ที่เหลือปล่อยให้เป็นภาระของอาตมาเอง"
เมื่อเตรียมทุกสิ่งพร้อม ท่านก็นั่งสมาธิรอ
1
ราวเที่ยงคืนชายผู้เป็นสามีก็กลับมาถึงบ้าน เมามายเช่นเคย เขาพูดอ้อแอ้ "เฮ้ย! ข้าฯกลับบ้านแล้ว มีอะไรให้กินบ้าง?"
กูโด โทโชกุ กล่าวว่า "อาตมามีบางสิ่งให้ท่าน"
"ท่านเป็นใคร?"
"อาตมาเป็นผู้ผ่านทางที่ติดฝน ภรรยาของท่านมีเมตตาให้ที่พักพิงแก่อาตมาหนึ่งคืน เพื่อเป็นการตอบแทน อาตมาจึงซื้อเครื่องดื่มและกับแกล้มให้ท่าน"
ชายผู้นั้นลิงโลดยิ่ง ดื่มเหล้าและกินอาหารจนหมด ไม่นานก็ล้มตัวลงนอนบนพื้นนั่นเอง ส่วน กูโด โทโชกุ นั่งสมาธิต่อไปทั้งคืน
รุ่งเช้าชายผู้เป็นสามีตื่นขึ้นมาพบ กูโด โทโชกุ ถามว่า "ท่านเป็นใคร? มาทำอะไรที่บ้านข้าฯ?"
1
เห็นชัดว่าชายขี้เมาลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้แล้ว
"อาตมาคือ กูโด โทโชกุ แห่งเกียวโต อาตมากำลังเดินทางไปยังเมืองเอโดะ"
1
ชายขี้เมาตกใจใหญ่หลวง เอ่ย "ท่านคืออาจารย์ของจักรพรรดิ?"
1
กูโด โทโชกุ ผงกศีรษะรับ
"ข้าฯขออภัยในความเขลาของข้าฯด้วย"
ทั้งสองจึงนั่งสนทนากัน
อาจารย์เซนกล่าวกับชายผู้นี้ว่า "ทุกสิ่งในชีวิตเป็นเรื่องไม่เที่ยง ชีวิตนั้นสั้นนัก หากเจ้ายังคงดื่มเหล้าและเล่นพนันไปเรื่อย ๆ เจ้าจะไม่เหลือเวลาทำเรื่องใด ๆ อีก อีกทั้งทำให้ครอบครัวของเจ้าเป็นทุกข์ไปด้วย"
พลันชายขี้เมาก็ตื่นและรู้สำนึก กล่าวว่า "ท่านอาจารย์พูดถูก ข้าฯจะตอบแทนท่านได้อย่างไร?"
"เจ้ามิต้องทำเช่นนั้นดอก"
"อย่างน้อยก็ขอให้ข้าฯได้ช่วยท่านยกข้าวของ และไปส่งท่านสักระยะหนึ่งเถิด"
"หากเจ้าปรารถนาเช่นนั้น"
ทั้งสองออกเดินทาง ผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง อาจารย์เซนก็บอกให้ชายผู้รู้สำนึกกลับบ้าน
"ขอข้าฯเดินทางส่งท่านอีกสักเล็กน้อยเถิด"
ทั้งสองเดินทางต่อไป เมื่อถึงระยะทางที่กำหนด กูโด โทโชกุ บอกเขาว่า "เจ้าสมควรกลับบ้านได้แล้ว"
"ขอส่งอาจารย์อีกสักช่วงหนึ่งเถิด"
ทั้งสองเดินทางต่อไป ในที่สุดอาจารย์ก็บอกว่า "จงกลับไปเถอะ"
"ข้าฯขอติดตามท่านไปจนกว่าชีวิตจะสิ้น"
1
และนี่ก็คือตำนานประวัติความเป็นมาของพระเซนนาม มูนัน (Munan) แปลว่า ชายผู้ไม่หันหลังกลับ
จาก มังกรเซน (หนังสือเซนที่ต้องค่อยๆ ละเลียด) และ Mini Zen (เซนฉบับการ์ตูน)
มังกรเซน Shopee คลิก https://shope.ee/2VUCymbmSh?share_channel_code=6
โฆษณา