ให้โอกาสตัวเอง
ลูกทุกคนเป็นผู้มีบุญมาแต่ปางก่อน
ปัจจุบันก็สั่งสมบุญ เหลือเพียงว่า
เราไม่ให้โอกาสบุญเก่ากับบุญใหม่มาเชื่อมกัน
ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ อย่างจริงจัง
จึงทำให้เรายังทำไมได้ต่อเนื่องตลอดเวลา
เมื่อวันเวลาที่เหลืออยู่มีจำกัด
ความตายไม่มีนิมิตหมาย
ย่อมเป็นเครื่องเตือนใจเราว่า
เราจะประมาทในการดำเนินชีวิตไม่ได้
จะชะล่าใจว่า เรายังแข็งแรงอยู่
มีเวลาเหลือเฟือก็ไม่ได้
หรือจะห่วงแต่งานหยาบอย่างเดียว
โดยไม่ห่วงงานละเอียด (การปฏิบัติธรรม) ก็ไม่ได้
จะต้องทำทั้งสองอย่างให้สอดคล้องกัน
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
แล้ววันแห่งชัยชนะก็จะเป็นของลูกทุกคน
ถ้ารักวิชชาธรรมกายจริง
จะกลัวเสียเวลาในการทำสิ่งไร้สาระ
ไม่อยากให้เสียเวลาแม้เพียงวินาทีเดียว
อยากจะฝึกใจของเราให้หยุดนิ่งในทุกอิริยาบถ
แล้วจะรู้สึกว่า สิ่งที่เรายังไม่รู้มีอีกเยอะ
เวลาในโลกมนุษย์สั้นนัก มีเพียงน้อยนิด
เราจะทำอย่างไรจึงจะเกิดประโยชน์สูงสุด
โอวาทคุณครูไม่ใหญ่
๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๙, ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๑
เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร ๒ (หน้า ๑๗๘ - ๑๗๙)
ภาพดีๆ ๐๗๒, เพจการบ้าน
- 35
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
