3 ก.ย. เวลา 15:20 • นิยาย เรื่องสั้น

รักย้อนอดีตภาค3 Space

.
ตอน 11 ไซเรน(Siren)
.
การพักแรมคืนบนเกาะกลางทะเลคืนนั้น ราชาทรงขอให้เจ้าหนูเล่าเรื่องราวและประวัติความเป็นมาของไซเรน โดยมีภานิชาร่วมฟังด้วยความสนใจ
.
"เชื่อกันว่าบรรดานักเดินเรือเมื่อได้ยินเสียงของไซเรนต่างก็ตกอยู่ในภาวะไร้สติ บังคับเรือไม่ได้ทำให้เรือชนหินโสโครกจนจมน้ำ แล้วพวกไซเรนก็มาจับคนเรือเหล่านี้ไปเป็นอาหาร
.
"ร่ำลือกันว่าพวกนางมีเสียงอันไพเราะเพราะพริ้ง แต่ก็ว่ากันว่ารอบๆเกาะที่พวกนางอยู่เป็นหินโสโครก(reef) คือเป็นแนวพืดหินใต้น้ำที่มีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำ เป็นอันตรายต่อการเดินเรือ
แล้วยังมีหัวกระโหลกและโครงกระดูกมนุษย์เต็มไปหมด บางตำนานก็บอกว่าผู้ที่ได้ยินเสียงนางส่วนมากจะเป็นบ้าแล้วกระโดดทะเลเพื่อว่ายน้ำไปหา ไปเป็นอา
หารของพวกนางเช่นกัน"
.
ราชา "โอดิสซีอุสเคยได้ยินเสียงของไซเรน เขาบอกไหมว่าเสียงพวกนางเป็นอย่างไร"
.
"โอดิสซีอุสบอกเพียงว่าเป็นเสียงที่ไพเราะเพราะพริ้งที่สุดที่เคยได้ยิน ไพเราะจนอยากว่ายน้ำไปหาแม้จะต้องตายก็ยอม ขอเพียงแค่ได้ยินเสียงเพลงของไซเรน"
.
ราชา "ไซเรนมีที่มาอย่างไร"
.
"ตำนานแต่แรกนั้นไซเรนก็เป็นเทพธิดาแสนสวยที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ผู้หญิงทั่ว
ไปนี่แหละ พวกนางเป็นผู้รับใช้ติดตามเทวีองค์หนึ่งนามว่า เพอร์เซโฟนี(เทพธิดาแห่งฤดูใบไม้ผลิ)
.
เพอร์เซโฟนีเป็นธิดาของดิมิเทอร์(เทวีแห่งธัญพืชและการเกษตร)กับเทพซูส จึง
เท่ากับเป็นหลานสาวของฮาเดส น้องสุดท้องผู้ครองโลกหลังความตาย(นรก)
.
แต่ความที่โลกใต้ดินมีแต่ความมืดมิดและน่ากลัว ฮาเดสจึงหาคู่ไม่ได้ไม่มีใครอยากมาอยู่ด้วย วันหนึ่งฮาเดสพบเข้ากับเพอร์เซโฟนี จึงหลงไหลในความงาม และ เสียงเพลงแสนไพเราะของนาง ได้ลักพาตัวนางไปดื้อๆ
.
พวกไซเรนจึงถูกเทวีดิมีเทอร์สาปให้พวกนางเป็นปีศาจอาศัยอยู่ในเกาะเล็ก ๆ กลางทะเล เป็นการลงโทษที่ไม่ดูแลเพอร์เซโฟนีให้ดี ปล่อยให้เทพฮาเดสมาเอาตัวไปได้
.
ราชา "หน้าตาพวกนางเป็นอย่างไร"
.
"ไซเรนมีกายท่อนบนเป็นหญิงสาวสวย และตั้งแต่เอวลงไปเป็นปลาคนไทยเรียกว่าเงือกพ่ะย่ะค่ะ"
.
ราชา "ในทางวิทยาศาสตร์เสียงของนางเป็นเสียงแบบไหนกัน จึงทำให้ชายฉกรรจ์ถึงกับควบคุมตัวเองไม่ได้"
.
"นักวิเคราะห์เชื่อกันว่า 1. เสียงเพลงของไซเรนมีจริงและโหยไห้อาลัยจนทำให้ชาวเรือผู้ที่จากบ้านมานานเข้าใจว่าเป็นเสียงเรียกของลูกเมีย จึงต้องดิ้นรนว่ายน้ำไปหาพวกนาง ดังเช่นกรณีของเหยื่อทุกราย
.
หรือไม่ก็ 2. เสียงแหลมจนเสียดแทงหูทำให้สมองทนไม่ไหว ต้องไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย หรือไม่ก็
3. เพราะคลื่นเสียงของพวกนางเป็นการสะกดจิตแบบหนึ่ง พ่ะย่ะค่ะ"
.
ภานิชา "มีอะไรที่เจ้าไม่รู้บ้างไหม"
.
เจ้าหนู "คิดว่าไม่มี พี่สาว เพราะข้าคือคอมพิวเตอร์ที่มีหน่วยความจำไม่จำกัดเป็นอนันต์ คือไม่มีที่สิ้นสุด(Infinity สัญญลักษณ์คือเลข 8 แนวนอน) แต่....ก็มีสิ่งหนึ่ง
ที่ข้าอยากมีแต่ไม่มี"
.
"อะไรหรือ"
.
"อารมณ์และความรู้สึก ข้าอยากรู้ว่าความรัก ความโกรธ และ ความเกลียด ความกลัว มันเป็นอย่างไร"
.
ภานิชาจึงโอบเด็กน้อยไว้ และจูบเบาๆที่หน้าผาก "เจ้าไม่มีน่ะดีแล้ว มิเช่นนั้นเราคงรอดจากเมดูซ่าไม่ได้"
.
ราชา "แล้วเราจะผ่านพวกนางไซเรนไปได้อย่างไร"
.
"ข้าได้เตรียมที่ปิดหูแบบที่ใช้ในการซ้อมยิงปืนมาแล้ว ขอเพียงอย่านำที่ปิดหูออกก็พอ พ่ะย่ะค่ะ"
.
วันรุ่งขี้น10ทิศกลายร่างเป็นเรือใหญ่แข็งแรง แล้วนำองค์ราชาและภานิชาผ่านไปในทะเลซึ่งแน่นอนว่าต้องผ่านเกาะของไซเรน องค์ราชาก็ทรงปรารถนาจะฟังเพลงของเหล่าไซเรนว่ามีความไพเราะเพียงใด จึงสามารถสะกดจิตให้ผู้คนทำตามในสิ่งที่พวกนางต้องการ
.
องค์ราชาสั่งให้มัดพระองค์ไว้อย่างแน่นหนาที่สุดกับเสากระโดงเรือและไม่ต้องปิดหู ซึ่งในขณะนั้นจู่ ๆ ก็มีพายุเกิดขึ้นโดยไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ภานิชารีบหาที่หลบกำบังพายุส่วนราชายังคงถูกมัดอยู่ที่เดิม
.
หลังจากผ่านพ้นอาณาเขตของไซเรนและพายุแล้ว ภานิชาจึงรีบมาแก้มัดให้พระองค์ ส่วน10ทิศได้หาเกาะเล็กๆกลางทะเลที่ปลอดภ้ยจอดแวะ แล้วกลายร่างเป็นเด็กดังเดิม
.
องค์ราชาใบหน้าซีดเผือดที่ต้องโดนทั้งลมและฝนไปเต็มๆกล่าวกับภานิชาว่า "เราไม่ได้ยินเสียงใดๆเลย นอกจากเสียงของพายุฝน
เป็นไปได้ไหม เสียงไพเราะมากที่ชาวเรือได้ยินแม้จะต้องตายก็ยังหวังจะได้ยินนั้นเป็นจินตนาการของผู้ที่ประสบภัยจากพายุ เป็นความหวังที่จะมีที่หลบภ้ย"
.
ภานิชาจึงหันไปมองเจ้าหนู 10 ทิศ ซึ่งคำตอบก็คือ "ข้าต้องขออภัยพระองค์เป็นอย่างยิ่งที่ข้าลืมข้อสำคัญไปเสียได้
การที่พระองค์ไม่ได้ยินเสียงนางไซเรนนั้น น่าจะเป็นเพราะเมื่อคราวของโอติสซิอุสไม่ได้กระโดดน้ำไปหาที่ตาย
.
ทำให้ไซเรนคิดว่ามนต์เสียงเพลงของพวกนางคงเสื่อมใช้ไม่ได้ผลอีกต่อไป จึงรีบ
ลงไปในทะเลและกลายเป็นหินไปสักพัก
วันร้ายคืนร้ายค่อยโผล่มาอีกสันนิษฐานว่าพวกนางคงทำให้เกิด สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า เพราะทั้งเรือและเครื่องบินไปหายแถวนั้นเมื่อผ่าน"
.
ราชาทำหน้าชอบกล "เราอภัยให้เจ้าหนู ของมันพลาดกันได้ แต่ขอให้เป็นเพียงครั้งเดียวนะ เพราะถ้ามีครั้งต่อไปเกรงว่าเราจะไม่โชคดีเหมือนคราวนี้ แล้วทำไมเจ้าไม่ไปสำรวจว่าข้อสันนิษฐานนี้จริงไหม"
.
"ข้าจะทำได้ก็ต่อเมื่อผู้ที่สร้างข้าสั่งเท่านั้น"
.
ราชา "ใครคือผู้ที่สร้างเจ้า"
.
เจ้าหนูไม่ตอบคำถามกลับพูดว่า "ตอนนี้พวกท่านควรกินอาหารกันก่อน ข้าจะไปหาอาหารมาให้ ระหว่างนี้พวกท่านควรก่อกองไฟเพื่อทำอาหาร และ ป้องกันสัตว์ร้ายด้วย"
.
จบตอน 11 ภาพปกจาก เตือนภัยพิบัติโลก สายฟ้าฟาดที่ทรงพลังและสวยงามในโคโลราโด
โฆษณา