5 ก.ย. เวลา 07:10 • นิยาย เรื่องสั้น

กรุ่นกลิ่นดอกไม้ ตอนที่ 54 สานสัมพันธ์

“สวัสดียามดึกครับคุณ” หมอพิธานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ที่ค้างอยู่เมื่อคืนวานหลังว่างจากการตรวจรักษาด้วยหวังจะสื่อสารเพื่อสานสัมพันธ์กับหญิงสาว
“ค่ะคุณ อยู่เวรเหรอคะ?” กดรับสายแล้วเธอก็ถามกลับพร้อมกับทิ้งร่างระหงที่หอมอบอวลไปด้วยกลิ่นของมวลดอกไม้และพร้อมที่จะนอนหลับพักผ่อนลงบนฟูกอันหนานุ่ม หญิงสาวเพิ่งจะเสร็จสิ้นจากกิจวัตรประจำวันก่อนนอนไปเมื่อสักครู่ วันนี้เธอเผลอนั่งอยู่ในห้องทำงานจนเกือบจะ 4 ทุ่ม
“ครับ คุณง่วงแล้วยังครับ ผมโทรมารบกวนเวลานอนของคุณหรือเปล่า?” หมอหนุ่มถามด้วยรู้สึกเกรงใจอยู่ประมาณหนึ่ง
“อ๋อ ยังค่ะ” เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงอู้อี้นิดหน่อยเพราะความจริงก็รู้สึกง่วงอยู่บ้างเหมือนกัน
"เมื่อคืนวานผมติดผ่าตัดและกว่าจะออกมาก็ดึกดื่น เลยไม่กล้าโทรกลับไปรบกวนคุณครับ" หมอหนุ่มบอกเล่าเหตุการณ์อยู่สักพักใหญ่
"อ๋อ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อคืนวานฉันเองก็รู้สึกเหนื่อย ๆ เลยนอนเร็วค่ะ" เธอพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนหนามาคลุมร่าง
"เหรอครับ งานคงยุ่งสินะครับ?" หมอหนุ่มรีบชวนคุย เพราะเขาเกรงว่าจะมีเคสคนไข้คนเจ็บเข้ามาให้ต้องรักษาอีกในไม่ช้า
"ค่ะ พอดีฉันมีโปรเจกต์ใหม่ให้คิดนิดหน่อยค่ะ คุณล่ะคะช่วงนี้คนไข้เยอะไหม?" เธอตอบรับแล้วถามกลับ
"เยอะอยู่ครับ ทั้งคนเจ็บทั้งคนป่วย ล้นโรงพยาบาลทุกวันครับ"
"หมอ พยาบาล คงจะเหนื่อยกันน่าดูนะคะ"
"เหนื่อยกันมากเลยล่ะครับคุณ ยิ่งหมอเนี่ยมีอยู่แค่สามสี่คน แทบจะไม่ได้พักกันเลยครับ"
"อ๋อ ค่ะ มีเวลาก็นอนหลับพักผ่อนบ้าง อย่าลืมรักษาสุขภาพร่างกายของตัวเองด้วยนะคะคุณ" หญิงสาวพูดด้วยรู้สึกห่วงใยในตัวหมอหนุ่มจากใจจริง
"ครับคุณ ขอบคุณครับ" หมอหนุ่มรีบตอบรับด้วยความดีใจในที แล้วก็นิ่งเงียบไปเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี
"น้องพิมกับคุณน้าจะมาที่นี่เมื่อไรอีกคะ?" หญิงสาวชวนคุยเมื่อเห็นว่าคู่สนทนาเงียบหายไป
"ตอบไม่ได้เลยครับ เพราะว่าช่วงนี้งานยัยพิมเขายุ่งมากครับ ส่วนแม่หากยัยพิมไม่มาด้วยก็คงจะไม่ได้มาหรอกครับ ยัยพิมเขาเป็นห่วงครับ" หมอพิธานพูดถึงน้องสาวของเขาที่ช่วงนี้ยุ่งอยู่แต่กับงานจนแทบจะไม่ได้สื่อสารกับพี่ชายเลย
"อ๋อ ค่ะ" ตอบรับแล้วเธอก็นิ่งเงียบไปชั่วขณะเพราะไม่มีเรื่องที่จะคุยต่อ
"คุณจะนอนแล้วยังครับ?" เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเงียบไปหมอหนุ่มก็ถามกลับด้วยคิดว่าคงจะไปรบกวนเวลานอนหลับพักผ่อนของเธอเข้าให้
"อ๋อ ยังค่ะ คุยได้ค่ะ" เธอตอบกลับพร้อมกับเอื้อมมือไปกดปิดสวิตช์ไฟตรงโต๊ะข้างเตียง
"เหรอครับ ขอบคุณครับ ผมเกรงว่าจะรบกวนคุณ"
"ไม่เป็นไรค่ะ" หญิงสาวตอบกลับพร้อมกับหลับตาพริ้ม
"คุณหมอคะมีคนเจ็บค่ะ"
" ได้ ๆ เดี๋ยวผมตามไปครับ" หมอหนุ่มรีบลุกจากเก้าอี้เมื่อมีพยาบาลเดินเข้ามาแจ้ง
"แค่นี้ก่อนนะครับคุณ พอดีมีคนเจ็บ น่าจะเกิดอุบัติเหตุมาครับ"
"อ๋อ ค่ะ ๆ คุณ" หญิงสาวรีบตอบรับแล้วกดตัดสาย
“นอนก่อนดีกว่า เนี่ยมันจะเที่ยงคืนแล้ว พรุ่งนี้จะได้ตื่นทันเข้าไปในแปลงดอกไม้พร้อมกับคุณพ่อ” เธอพึมพำอยู่ในลำคอพร้อมกับอ้าปากหงาว เหตุเพราะเริ่มจะง่วงนอนหนักมากขึ้น
👉🏻 ตามกันต่อในตอนที่ 55 นะคะ
โฆษณา