5 ก.ย. เวลา 14:12 • นิยาย เรื่องสั้น

รักย้อนอดีตภาค3 Space

.
ตอน 13 คราเคน(Kraken) 2/2(จบ)
.
ถึงเวลาที่มันโผล่ขึ้นมาจริงๆ กลับกลายเป็นอสูรตัวใหญ่ยักษ์ราวภูเขาทำให้องค์ราชาและม้าเพกาสัสกลายเป็นแมลงวันไปเลย แล้วยังหน้าตาน่าเกลียดน่าสยองจนภานิชาหวีดร้องด้วยความหวาดกลัว ยิ่งมันยื่นหน้าเข้ามาใกล้กลิ่นที่เหม็นรุนแรงของมันทำให้หล่อนถึงกับหมดสติ
.
เวลาผ่านไปนานเพียงใดภานิชาไม่อาจรู้ เธอได้สติเมื่อได้ยินเสียงองค์ราชาและพบว่ามานอนอยู่บนหญ้านุ่มๆ "เธอฟื้นแล้วภานิชา เป็นอย่างไรบ้าง"
.
"เจ้าอสูรนั่นน่ากลัวเหลือเกิน เพคะ"
.
ราชา "ไม่มีคนอื่นอยู่ด้วย เราคุยกันตามปกติดีกว่านะ"
.
"เพคะ เอ๊ย ค่ะ ผู้กอง เกิดอะไรขึ้น คะ"
.
ราชา "หลังจากที่เจ้าหนูและผมช่วยกันมัดคุณกับหลักประหารอย่างหลวมๆเผื่อให้คุณหนีแล้ว เจ้าหนูก็เดินไปเป่าเครื่องคล้ายแตรขนาดใหญ่ เพื่อแจ้งเตือนให้ครา
เคนรู้ว่าอาหารมาแล้ว ทั้งๆที่เมื่อเทียบขนาดตัวคุณกับคราเคนแล้ว ผมไม่คิดว่ามัน
จะอิ่มเลยนะ
.
จากนั้นเจ้าหนูก็กลายร่างเป็นม้ามีปีกที่ชื่อ เพกาสัส แล้วให้ผมนั่งบนหลังบินไปซุ่มซ่อนคอยสังเกตุการณ์และคุ้มกันคุณ
รวมทั้งหาโอกาสใช้หัวของเมดูซ่าทำให้คราเคนมองสบตาเพื่อกลายเป็นหิน แต่ผม
ก็ยอมรับว่า ผมคาดไม่ถึงว่าคราเคนจะใหญ่โตน่าเกลียดน่ากลัวขนาดนี้ โดยเฉพาะกลิ่นของมันชวนคลื่นเหียนมากจนหายใจแทบไม่ออก
กว่าจะตั้งสติได้มันก็เกือบถึงตัวคุณแล้วทำให้คุณเกือบได้รับอันตราย ซึ่งผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ ผมจึงรีบส่งเสียงดังๆเพื่อเรียกร้องความสนใจของมันและก็ได้ผล
.
กว่าที่ผมจะจัดการกับมันด้วยหัวของเมดูซ่าได้ ก็จวนเจียนพลาดตกทะเลหลายครั้ง โชคดีที่เพกาสัสคือเจ้าหนูกลายร่างเลยพูดกันรู้เรื่อง และผมเพิ่งเห็นความมหัศจรรย์ของหัวเมดูซ่ากับตาคราวนี้เอง"
.
ด้วยพระสุรเสียงพรั่นพรึง "คุณเชื่อไหม ภานิชา ตอนที่ผมชูหัวเมดูซ่าที่ตายไปแล้ว โดยหันหน้าไปหาคราเคนแล้วหันหลังให้ผม
ดวงตาของนางก็ยังส่องแสงสีเขียวแปลก ๆ งูพิษมากมายบนศีรษะของนางยั้วเยี้ยน่าสยองขวัญแต่ไม่กัดผมที่จับพวกมันอยู่
เมดูซ่าสามารถทำให้คราเคนที่สบสายตากลายเป็นหินทันที แล้วแตกกระจายกลายเป็นหินก้อนมหึมากองเป็นภูเขาขนาดยักษ์ที่ริมหาด"
.
"แล้วเจ้าหนู 10 ทิศไปอยู่เสียที่ไหน ไม่เห็นเลย"
.
องค์ราชาใบหน้าเคร่งเครียด "โลหิตจากเมดูซ่าซึ่งไม่มีวันเหือดแห้งเป็นพิษร้ายแรง มันหยดต้อง10ทิศในร่างของเพกะสัสตอนที่ผมหยิบหัวเมดูซ่าออกมาจากเสื้อคลุมสีแดง"
.
สีหน้าองค์ราชาเศร้าหมอง "โลหิตนี้เป็นเหตุให้เกิดความผิดพลาดทางเทคนิคทำให้เพกะสัสกลับกลายเป็นจักรกลต้นแบบดังเดิมและดิ่งตกทะเลไป"
.
ภานิชา "โธ่ เจ้าหนู จะเป็นอย่างไรบ้างนะ"
.
องค์ราชาขบพระทนต์แน่น พระองค์ก็สะเทือนใจ "ผม....ช่วยอะไรเจ้าหนูไม่ได้เช่นกัน ยังโชคดีที่อยู่ใกล้ชายฝั่ง ผมจึงว่ายน้ำรอดชีวิตมาได้ เมื่อขึ้นมาถึงฝั่งผมก็รีบมาปลดเครื่องพันธนาการของคุณ แต่คุณยังสลบอยู่ผมจึงอุ้มคุณมาที่นี่"
.
"แล้วหัวของเมดูซ่า...."
.
"เจ้าหนู บอกให้ผมเขวี้ยงทิ้งลงทะเลก่อนเกิดเหตุกับเขาเพียงไม่นาน"
.
"แล้วจะทำอย่างไรต่อไปคะ ผู้กอง"
.
"ระหว่างซุ่มรอคราเคนเจ้าหนูบอกไว้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรกับเขา ขอให้คุณและผม
เดินไปตามทางที่เห็นเพื่อข้ามเขาข้างหน้านี้ไปก็จะพบปราสาทหลังใหญ่
เราสามารถพักเหนื่อยและดื่ม-กินอาหารที่นั่นได้ แต่ห้ามนอนพักค้างคืนอย่างเด็ดขาด"
.
"ทำไมหรือ คะ"
.
"ผมก็ไม่รู้ เพราะเจ้าคราเคนมันโผล่มาเสียก่อน"
.
ในที่สุดคนทั้ง 2 ก็เดินทางข้ามเขาจนพ้นป่าทึบและพบเข้ากับปราสาทกว้างใหญ่แสนงดงามสร้างด้วยทองคำ(อีกแล้ว)
มีสวนสวยที่พรรณไม้หอมกรุ่น แลเห็นกระต่ายน้อยสีขาววิ่งอยู่ทั่วไป นกน้อยส่งเสียงร้องเพลงแสนหวาน ผีเสื้อสีสรรแปลกตาบินว่อน หรือ นี่คือโลกในฝัน และ คนทั้ง 2 อยู่ในโลกแห่งความฝัน
.
ดรุณีวัยละอ่อนราวเพิ่งจะแรกรุ่น ยามแย้มยิ้มฟันน้ำนมยังเต็มปากหลายนางแต่งกายในแบบหญิงรับใช้ ยืนเรียงแถวย่อกายต้อนรับ คนที่สูงโดดเด่นกว่าคนอื่นเอ่ยต้อนรับ
"ราชินีของเราต้องขออภัยท่านด้วย ที่มิได้ต้อนรับองค์ราชาดิษยมานพด้วยองค์เอง"
.
"ราชินีของเจ้าคือผู้ใด ทรงทราบได้อย่างไรว่าเราเป็นใคร"
.
"ราชินีของเราไม่เคยบอกนามของพระองค์แก่ผู้ใดมาก่อน พระองค์สร้างสมความดีงามมาตลอดทั้งชีวิต จนพระเจ้ามอบตาทิพย์ให้จึงสามารถเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้
ส่วนตอนนี้ขอเชิญองค์ราชาและหญิงผู้ติดตามดื่มน้ำรวมทั้งรับประทานอาหาร แล้วชำระกายและพักผ่อนยังสถานที่จัดเตรียมไว้ให้ตามอัธยาศัยเถิดเพคะ"
.
องค์ราชาและภานิชาปฏิบัติตามคำแนะนำโดยดี กว่าจะเดินทางมาถึงที่นี่โดยไม่มีเจ้าหนู 10 ทิศ พวกเขาจึงยังไม่มีอาหารตกถึงท้องเลย อีกทั้งยังเหนื่อยจนแทบลากขาต่อไปไม่ไหว
.
หลังจากนั้นหญิงรับใช้ที่ชื่อ เยาวมาลย์ ก็เดินนำองค์ราชาแยกไปทางหนึ่ง ภานิชาโดยการนำของ เยาวลักษณ์ แยกไปอีกทางเพื่ออาบน้ำชำระกาย ทั้ง 2 ต่างสวมเสื้อผ้าชุดใหม่ ระหว่างรอเสื้อผ้าชุดเก่าที่นำไปซัก
.
เวลาในขณะนั้นมืดค่ำลงอย่างรวดเร็ว องค์ราชาเห็นภานิชามีท่าทีที่เหนื่อยอ่อนเป็นอย่างมาก จึงตัดสินพระทัยพักค้าง 1 คืนโดยไม่สนใจคำเตือนของ 10 ทิศ
.
จบตอน 13 ภาพปกจาก สารคดี หุบเขา Oneonta Gorge ที่สวยงามน่าหลงใหลแห่งแม่น้ำโคลัมเบีย รัฐออริกอน สหรัฐอเมริกา
ผนังที่ปกคลุมไปด้วยมอสสีเขียวมรกต และน้ำใสราวกับคริสตัลมอบประสบการณ์การผจญภัยที่ไม่มีใครเทียบได้ให้กับนักสำรวจที่มาสัมผัสหุบเขานี้
โฆษณา