กรุ่นกลิ่นดอกไม้ ตอนที่ 55 สานสัมพันธ์ ตอนที่ 2
“พี่พิธ เป็นไงบ้าง สบายดีไหม งานยุ่งไหม เมื่อคืนอยู่เวรใช่ไหม?” พิมลส่งเสียงเจื้อยแจ้วไปถามพี่ชาย
“โห ยัยพิม พี่ไม่ได้ยินเสียงเธอนานมากเลยนะ”
“งานพิมยุ่งมากเลยค่ะพี่พิธ เวลาที่พิมว่างพี่พิธก็ไม่ว่างคุย”
“พี่สบายดี คิดถึงพิมกับแม่แล้ว อยากกินพะโล้โบราณฝีมือแม่แล้วด้วย เมื่อไรเธอจะว่างหรือ?”
“ประมาณกลางเดือนตุลาค่ะพี่พิธ ช่วงวันหยุดยาว พิมแปลนเอาไว้แล้วค่ะ กะว่าจะลาเพิ่มอีกสักวันสองวันด้วย”
“งั้นเหรอ? ได้ยินว่านัดแนะอะไรกันกับหมอนพ”
“อ๋อ พิมนัดกับคุณหมอไว้ว่าเราจะไปดูดอกเทียนนกแก้วบนดอยกันค่ะพี่พิธ”
“อ๋อ ไว้เดี๋ยวพี่จะบอกหมอนพให้นะว่าพิมมาได้กลางเดือนตุลา”
“ค่ะพี่พิธ”
“แม่เป็นไงบ้าง ไม่เหงาเหรอที่ต้องอยู่บ้านคนเดียวบ่อย ๆ”
“ก็มีบ่น ๆ อยู่เหมือนกันค่ะ”
“แค่นี้ก่อนนะพิม พี่มีเคส”
“ค่ะพึ่พิธ”
นานหลายวันแล้วที่สองคนพี่น้องไม่ได้โทรคุยกัน เป็นเพราะเวลาว่างไม่ตรงกัน ต่างคนต่างยุ่งอยู่กับหน้าที่ของตนเอง ได้แต่ฝากข้อความไว้ในไลน์ ใครว่างก็จะชวนคุยถามไถ่ผ่านตัวอักษร พิมลเองก็เหนื่อยหนักกับหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ เธอมีความกดดันอยู่ไม่น้อยเช่นเดียวกันกับพี่ชาย
“เวลาเราว่างคุยพี่พิธก็ไม่ว่าง งั้นคุยกับแม่ดีกว่า”
พิมลพึมพำแล้วเดินตรงเข้ามาในห้องครัวที่ตอนนี้แม่ของเธอกำลังทำผัดผักรวมเมนูโปรดเป็นอาหารมื้อเที่ยงให้กับเธอ
“หอมจังเลยค่ะแม่” เธอส่งเสียงมาแต่ไกล
“หอมก็กินเยอะ ๆ นะพิม ลูก” พิธพิมลตอบกลับโดยที่ไม่ได้หันไปมองเจ้าของเสียงที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ เพราะวุ่นอยู่กับการทำอาหารบนเตา
“แม่กลัวพิมจะผอมเหรอคะ?”
“เปล่า แม่อยากโชว์ฝีมือการทำอาหารต่างหากล่ะ”
ระหว่างที่ช่วยกันจัดสำรับคาวหวาน สองคนแม่ลูกก็พากันพูดคุยหยอกล้อโต้ตอบกันไปมาอย่างมีความสุข
หลายวันแล้วที่พิธพิมลต้องกินข้าวอยู่คนเดียว เนื่องจากบุตรสาวของเธอต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัดพร้อมกับทีมงาน วันนี้เป็นวันหยุดพิเศษของพิมลหลังจากที่เธอทุ่มเททำงานหนักมายาวนานหลายเดือน
“คิดถึงพี่พิธนะคะแม่” พิมลชวนแม่ของเธอคุยระหว่างมื้ออาหาร
“จ้ะ ไว้พิมว่างเมื่อไรแล้วเราค่อยไปกันนะ”
“พี่พิธบอกพิมว่าอยากกินพะโล้ฝีมือแม่แล้วค่ะ”
“พี่เขาก็บอกแม่มาอย่างนั้น แต่พอแม่บอกว่าจะทำแล้วส่งไปให้ พี่เขาก็บอกว่าไม่ต้อง เขาไม่สะดวกอุ่น ไม่สะดวกจัดเก็บจานชาม ไว้แม่ไปเมื่อไรแล้วค่อยกิน”
“อ๋อ เหรอคะ?”
“จ้ะลูก”
“พิมก็อยากไปเที่ยวพักผ่อนบ้างแล้วเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงนี้ยังไม่มีวันที่ว่างยาว ๆ เลย ไว้กลางเดือนตุลาแล้วเราค่อยไปกันนะคะแม่”
“จ้ะ ได้จ้ะ”
สองคนแม่ลูกชวนพากันกิน ชวนพากันคุยจนกระทั่งอิ่มและจัดเก็บจานชามเสร็จเรียบร้อย
“เดี๋ยวพิมขอตัวไปนั่งดูงานสักแป๊บนึงนะคะแม่”
บอกกับพิธพิมลที่กำลังสาละวนอยู่กับหนังสือบนชั้นวางที่ไว้สำหรับให้ลูกค้าหยิบมาอ่านระหว่างที่นั่งกินขนม กินกาแฟแล้วเธอก็เดินตรงเข้าไปในห้องทำงาน
วันนี้พิธพิมลปิดร้านหนึ่งวันเพื่อที่จะได้ใช้เวลาร่วมกันกับบุตรสาวของเธอที่นาน ๆ ทีถึงจะมีวันที่ว่างจริง ๆ หลายเดือนมานี้พิมลก้มหน้าก้มตาอยู่แต่กับเอกสาร อยู่แต่กับการงาน แม้กระทั่งวันนี้ที่เธอบอกว่าเป็นวันหยุดพิเศษ แต่เธอก็ยังอดที่จะนั่งดูงานที่ค้างคาอยู่ไม่ได้ พิมลเธอตั้งใจกับการทำงานในแต่ละคดีเป็นอย่างมาก
“ใครกัน” เธอบ่นพึมพำเมื่อได้ยินเสียงเรียกเข้า
“อ้าว คุณหมอ”
“สวัสดีครับน้องพิม”
“ค่ะคุณหมอ สวัสดีค่ะ”
“น้องพิมสะดวกคุยไหมครับ?”
"คุยได้ค่ะคุณหมอ วันนี้คุณหมอว่างเหรอคะ?"
"พี่เพิ่งออกมาจากห้องผ่าตัดครับ หมอพิธบอกพี่ว่า น้องพิมกับคุณแม่จะมาที่นี่กลางเดือนตุลา และบอกว่าวันนี้น้องพิมว่าง พี่ก็เลยโทรมาคุยครับ"
“อ๋อ ค่ะ ใช่ค่ะคุณหมอ พิมกะว่าจะไปช่วงวันหยุดยาวค่ะ”
“งั้นพี่จะเตรียมจัดเวรไว้นะครับ”
“ค่ะคุณหมอ”
“น้องพิมกับคุณแม่สบายดีนะครับ?”
“ค่ะ พิมกับแม่สบายดีค่ะ คุณหมอล่ะคะ เป็นไงบ้าง สบายดีไหมคะ?”
“สบายดีครับ”
“ไว้ค่อยเจอกันกลางเดือนตุลานะคะ”
“ครับน้องพิม พี่คิดถึงน้องพิมกับคุณแม่นะครับ”
“ค่ะคุณหมอ”
“ไว้ค่อยคุยกันอีกนะครับ พอดีพี่มีเคสด่วนเข้ามาครับ”
"ค่ะคุณหมอ" เธอวางโทรศัพท์แล้วก้มหน้าก้มตาดูเอกสารที่อยู่ตรงหน้าดังเดิม
👉🏻 ตามกันต่อในตอนที่ 56 นะคะ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
