6 ก.ย. เวลา 05:51 • ปรัชญา
เห็นด้วยครับ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลย
เพราะความจริงมันโหดร้ายในหลายๆด้าน คนส่วนใหญ่จึงใช้ชีวิตอยู่ในโลกสมมติที่พวกเขาร่วมสร้างกันขึ้นมา
ยกตัวอย่างง่ายๆเรื่องความเท่าเทียม
ความเท่าเทียมมีจริงไหม?
แน่นอนว่าไม่
ตามธรรมชาติแล้วทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้เท่าเทียมกัน เอาแค่มนุษย์ก็ไม่มีใครเท่ากันแล้ว เราไม่ต้องมองเรื่องอื่น เอาแค่เรื่องของตัวเรา เราก็ไม่ได้เท่ากับคนอื่น เราไม่ได้สูงเท่ากันหมด ต่อให้สูงเท่ากัน น้ำหนักก็ไม่เท่ากัน ต่อให้ส่วนสูงหรือน้ำหนักจะเท่ากัน แต่สัดส่วนส่วนอื่นในร่างกายของเราก็ไม่เท่ากัน ต่อให้ทุกสิ่งทุกอย่างของคนทุกคนเท่ากัน หน้าตาของทุกคนเหมือนกัน และต่อให้ความคิดของเราทุกคนเหมือนกันทั้งหมด เราก็ยังคงมีบางอย่างที่แตกต่าง และไม่เท่าเทียมกันอยู่ดี
คนทุกคนต่างกัน คนทุกคนไม่เท่ากัน แต่เราสมมติให้เราเหมือนกัน สมมติให้เราเท่ากัน
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
เราเป็นคนบ้านเดียวกัน
เราเป็นคนจังหวัดเดียวกัน
เราเป็นคนภาคเดียวกัน
เราเป็นคนประเทศเดียวกัน
เราเป็นคนในโลกใบเดียวกัน
เราเป็นคนเหมือนกัน
นั้นเป็นสิ่งสมมติทั้งสิ้น
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่เราก็ไม่ได้เหมือนกันทั้งหมด
เราเป็นคนบ้านเดียวกัน แต่เราก็ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ
เราเป็นคนในโลกใบเดียวกัน แต่เราก็ทำสงครามกันมานับครั้งไม่ถ้วน
เราเป็นคนเหมือนกัน แต่เราก็แตกต่างกัน
ความเป็นจริงแล้ว เราแตกต่างกัน เราไม่เท่าเทียมกัน
ความเท่าเทียมที่เราขนขว้ายกัน มันก็เป็นแค่เรื่องสมมติ
และยังมีอีกหลายเรื่องที่ยึดติดกัน แต่มันไม่ใช่ ”ความจริง“
และเมื่อใดก็ตามที่คุณพยายามจะทำลายมายานั้น พวกเขาก็พร้อมที่จะปกป้องมันอย่างเต็มที่ บางคนอาจจะยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องมายาที่เขาเชื่อ
แต่แค่เพราะว่ามันเป็นสิ่งสมมติ ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นเรื่องไม่ดี
เพราะบางครั้งมายาที่งดงาม ก็อาจจะดีกว่าความจริงที่โหดร้าย
1
โฆษณา