แต่เราก็ไม่รู้จักอารมณ์ รู้ว่าอารมณ์หงุดหงิด โมโหนั่นไม่ดี ติเตียนคนนั้นคนนี้ไม่ดี เราก็ใช้กายวาจาใจ ไปตามอารมณ์นึกคิดนั่น อารมณ์นั้นมันเกิดมาให้เราใช้ เราก็ใช้กันจนเคยชิน สิ่งที่ได้คือ กรรม ที่บันทึกลงไปที่ธาตุทั้งสี่ที่แระกอบเรือนกาย มันไม่ได้สูญหายไปไหนเลย ทั้งกรรมดีกรรมชั่ว จิตของเราบันทึก ลงไปที่ที่ธาตุทั้งสี โดยไม่รู้ตัวเลย ว่าเราเกิดมาแต่ละครั้ง สะสมอะไรไว้กับธาตุทั้งสี่