ดูแล้วเหมือนวัวพันหลักพันไปวนมา
การตัดสินว่าใครดีเลวมีมาตรการอะไร ใช้ศีล
เราต้องดูว่าเขาทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนหรือไม่
ต้องให้คนเลือกคนไม่ดีเข้ามา
ได้รู้แจ้งเห็นจริงด้วยตาตนเอง
ว่าผลกรรมที่เอาคนไม่ดีมาบริหาร
ทุกคนต้องตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน
ทุกข์ยากลำบากกันทั่วหน้า
ให้มันสุดสุดถ้าไม่สุดยังมีหวัง
ความหวังจะให้คนโลภมาแบ่งปัน
ไม่มีอยู่จริง มีแต่ให้เพื่อแลกเปลี่ยน
นี่คือการลงโทษที่เจ็บปวดที่สุด
บางคนพูดว่า
ถ้าเลือกเขาๆจะให้อำนาจ ตำแหน่ง ทรัพย์สมบัติ(ของบ้านเมือง)
”อำนาจคือ บ้า
ความโลภไม่ปรานีใคร“