มันก็แล้วแต่คนครับ อีกอย่างนึง คำว่ามันก็แล้วแต่คน มีความหมายดังนี้คือ ขึ้นอยู่กับว่าคนคนนั้นเป็นอริยบุคคล(โสดาบัน,สกิทาคามี,อนาคามีและอรหันต์) หรือ เป็นปุถุชน ซึ่งหากเป็นปุถุชน ยังจะแยกออกไปอีกว่าเป็นปุถุชนชั่ว ปุถุชนดี ปุถุชนชั่วบ้างดีบ้าง และปุถุชนไม่ชั่วไม่ดี(อยู่ไปวันวัน) ดังนั้นบุคคลในแต่ละคุณสมบัติจึงมีสภาวะภูมิจิตภูมิธรรมที่ไม่เหมือนกัน คำว่าแล้วแต่คนจึงเป็นคำตอบที่ตอบได้ ไม่จำเป็นต้องไปปรุงแต่งต่อว่าคิดอย่างไรกับคำตอบนั้นนะครับ เพราะมันจะเกิดนิวรณ์(เครื่องขวางความดี)ขึ้นในใจเรา