ภาวนาเป็นส่วนหนึ่งของบุญ ไม่ได้เป็นยอดของบุญ เพราะบุญแปลว่า "ชำระกิเลส"
มีศีลแต่ไม่มีภาวนา นั่นคือถือศีลแต่ปากหรือถือแค่ทำให้ครบๆ ไปที่เรียกว่า "ศีลลัพตปรามาส" อีกอย่างการถือศีลต้องถือด้วยใจหรือด้วยจิตวิญญาณกันเลยทีเดียวและต้องทำให้มากในทุกขณะจนเป็นปกติแม้จะสติตกก็ตาม ซึ่งลักษณะการถือศีลเยี่ยงนี้จะเกิดสภาวะธรรมขึ้นมาให้ได้เห็นให้ได้สัมผัสด้วย แม้จะชั่วครั้งชั่วคราวหรือเล็กๆ น้อยๆก็ตาม แต่ก็จะสั่งสมในจิตเราไปตลอดกาลชีวิต นั่นคือสภาวะ "นิพพาน"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
