ขอเริ่มการกลับมาเขียน Blockdit ใหม่
ด้วยสาเหตุหลายประการ ทำให้ห่างหายจากการเขียนไปนานมาก ๆ และเนื่องด้วยสถานการณ์ด้านสุขภาพของทางบ้าน ถึงต้องทำให้กลับมาอยู่ที่ประเทศไทยยาวหน่อย (ยังไม่รู้เลยว่าจะยาวแค่ไหน)
อยากเขียนเรื่องราวหลายอย่าง แต่ก็เกรงใจชื่อเพจ “แคนาดาของหนูอยู่ไกลไกล๊ไกล” เพราะเรื่องอาจจะไม่ใช่เรื่องที่เกิดที่แคนาดา
หน่ะสิ แต่พอมาอ่านชื่อเพจอีกที อ๊ะ ! จริง ๆ ก็ได้อยู่นะ เพราะแคนาดาของหนูอยู่ไกลไกล๊ไกล แต่ตอนนี้อยู่ไทย😅 เลยขอเล่าเรื่องทางประเทศไทยไปก่อนค่ะ (ถ้าโยงเข้าเรื่องที่อยู่แคนาดาได้จะพยายามโยงให้เข้ากับประสบการณ์ชีวิตที่แคนาดาให้ได้ให้มากที่สุด)
ขอเริ่มการกลับมาเขียน Blockdit ใหม่ด้วยการเขียนเป็น “บันทึกประจำวัน” เผื่อชีวิตประจำวันของตัวเอง จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่านบ้าง ถ้าไม่เป็นประโยชน์ งั้นได้ความสนุกสนานก็ยังดี รึถ้าไม่ได้แม้แต่ความสนุกสนาน (กรี๊ด!!!) อันนั้นต้องขออภัยด้วยค่ะ 😆
พร้อมไม่พร้อม ? เริ่ม !!
🌎 บันทึกของฉัน 11 กันยายน 67
วันนี้แม่ต้องเตรียมตัวไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัด เลาะท่อน้ำนมออก สาเหตุมาจากท่อน้ำนมมีความผิดปกติ ผู้เขียนจึงต้องตื่นก่อนเลขหก (ไม่ใช่ 6 โมงเย็น! แต่เป็น 6 โมงเช้า) เพราะว่าต้องรับผิดชอบอาบน้ำยายในช่วงเช้าแทนแม่ ปกติผู้เขียนจะรับผิดชอบอาบน้ำให้ยายเฉพาะช่วงเย็นแต่หลังจากนี้ คงต้องทำหน้าที่ควงกะ เพราะแม่คงต้องพักฟื้นอีกยาว
ส่งมอบยายให้น้าดูแลต่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว 8 โมงก็ออกตัวออกจากบ้านไปโรงพยาบาลชลบุรีกับแม่ จริง ๆ แล้วแม่มีตารางการผ่าตัดพรุ่งนี้ (วันที่ 12 ก.ย. 67) แต่หมอให้มาก่อน 1 วันเพื่อเตรียมตัว
ส่งแม่ลงก่อนแล้วไปหาที่จอด จอดรถได้ก็เดินเข้าตึกไป แม่กำลังรอทำเรื่องผ่าตัดและนอนโรงพยาบาลอยู่ในห้องที่มีคนไข้นั่งรอเต็มทุกกระเบียดนิ้ว (ทุกที่นั่ง) ไม่มีเหลือซักหนึ่งกระเบียดนิ้ว ให้อิชั้นนั่งเลย 😰
เป็นเช่นนั้นจึงต้องเนรเทศตัวเองออกมานั่งรอข้างนอก และเขียนบันทึกไปพลาง ๆ
เมื่อเจอถิ่นฐาน (ซอกตึก) ที่สามารถนั่งได้ เลยทำการปักหลักอยู่ที่นั่น นั่ง ๆ อยู่ก็มีผู้ชายมารดร้ำต้นไม้ใกล้ ๆ ไอ้เราก็อยู่ในหลืบ กลัวว่าเค้าจะรดน้ำมาโดน เดี๋ยว เราจะเบิกบานออกดอกซะก่อน ! (ไม่ใช่ นั่นต้นไม้แล้ว !!!!) เลยต้องชะโงกเอาหน้าสวย ๆ ออกไปให้เค้าเห็น
เค้าตกใจนิดหน่อย คง งง ว่า เฮ้ย ! โผล่มาจากไหนว้า ? แล้วก็เปลี่ยนทิศทาง เบี่ยงสายยางไปทางขวา39.54 องศา ไม่ให้น้ำกระเด็นโดนผู้เขียน น่ารักซะจริง ๆ (จริง ๆ แล้วคงไม่อยากเห็นเราออกดอก 😆 โอ๊ย ! ไม่ใช่นั่นมันต้นไม้ !)
แม่ทำเรื่องนอนโรงพยาบางเสร็จก็โทรตาม
หมดเวลาสังสรรค์กับคนรดน้ำต้นไม้ แล้ว
คุณบุรุษพยาบาลก็นำทางพาไปอีกตึก เพื่อพบพยาบาลและพาเข้าห้องพัก แม่ได้พักที่ตึก เป็นเลิศทางการแพทย์ Excellent ชั้น 8 วิวดี
หลังจากพยาบาลแนะนำ ทุกอย่างในห้องพัก เซ็นเอกสาร ต่าง ๆ เสร็จ ผู้เขียนก็ปวดฉี่ แต่ที่จะเล่าไม่เกี่ยวกับการปวดฉี่ แต่เกี่ยวกับนิ้วเท้า !
ที่เห็นในรูป ไม่ใช่ความสามารถพิเศษใช้นิ้วเท้าทำเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ ว่า LOVE นะ ตัว V ที่ทำได้นั้นเพราะ ตะคริวกินจร้าาาาา
วันนี้ตอนเดินเข้าโรงพยาบาลมา มีคนเจ็บป่วยเต็มไปหมด เห็นคนอื่นเจ็บป่วยเราก็อยากให้เค้าหาย (ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกยังมีสุขภาพที่ดี ขอพระองค์ทรงโปรดเมตตารักษารักษาคนเจ็บป่วยเหล่านั้นด้วยเถิด🙏🏼)
ไม่ว่าจะที่ไหน ๆ ในโลก แคนาดา หรือ ประเทศไทยก็มีคนเจ็บป่วยทุกที่ ความเจ็บป่วยเป็นเรื่องธรรมดา ที่ไม่มีใครชอบความธรรมดานั้นเลย 😓
วันนี้พอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวยาวเกินไป (เอ๊า ! จะจบก็จบ ! ใช่ค่ะ มันคือบันทึกของฉันเอง จบง่าย ๆ แบบนี้แหละ 🤣)
พรุ่งนี้แม่ผ่าตัด เดี๋ยวจะแวะมาจดบันทึกใหม่
ส่วนวันนี้ ขอไปรักษาตะคริวที่นิ้วทรีนก่อนค่ะ 😅 ปวดดดดดด
ขอให้ทุกท่านมีวันที่ดีค่ะสวัสดี😊🙏🏼
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
