12 ก.ย. เวลา 03:28 • ความคิดเห็น
ในอดีตพื้นที่ของประเทศยังไม่ได้รวมหลายมณฑลมาไว้แล้วจัดระเบียบแบบในปัจจุบันครับดังนั้นความเป็นศูนย์กลางจึงแตกต่างจากเดิม เพราะจริงๆ แล้วพื้นที่มันน้อยกว่าในปัจจุบันเยอะ แต่พอรวมมณฑลบางมณฑลเข้าไปแผนที่มันจึงเปลี่ยนไป แถมช่วง รศ.112 ยังเกิดการเปลี่ยนแปลงบางประการมากมาย ดังนั้นชัยภูมิจึงไม่เหมือนเดิม สมัยก่อนเวลารบกัน หรือ สร้างเขตชายแดน ทางบก ทางน้ำ การเดินเรือก็สำคัญ ดังนั้นการเลือกเมืองหลวงเราต้องไม่ลืมเรื่องพวกนี้ไว้ด้วย
ความเห็นส่วนตัวก็คือการเพิ่มจำนวนปริมณฑลในลักษณะจังหวัดชั้นนอกเหมือนหัวเมืองชั้นนอกชั้นในในสมัยก่อน ออกไปอีกสี่ถึงห้าจังหวัดครับ เพราะถ้าไปแก้ระเบียบราชการบริหารแผ่นดินจะเป็นเรื่องยากมากๆ ซึ่งหมายความว่าเวลามีการบูรณาการใดๆมันจะง่ายกว่าแต่ไม่ลดความเป็นจังหวัดหรือรวมศูนย์การปกครองได้มั่นคงยิ่งขึ้น
ทีนี้การบริหารพื้นที่ต่างๆหากเป็นรูปแบบที่เป็นอยู่แล้วไม่ใช่ปริมณฑทล ไม่ว่าจะเป็น คมนาคม การกระจายความเจริญ สวัสดิการ ต่างๆ มันจะทำได้ยากกว่าเพราะจำนวนคน ผลตอบแทนสาธารณะ มันดูน้อย ไม่คุ้มค่าการลงทุนซึ่งทำให้หลายๆอย่างขยายตัวไม่ได้เท่าที่ควร
อยู่ กทม. เหมือนเดิมดีที่สุดครับ การย้ายเมืองหลวงไม่ใช่เรื่องเล็ก สนามบิน สถานีรถไฟ แต่การปรับปรุงระบบโครงสร้างการปกครองและการบูรณาการอาจจะต้องแก้ไข?
โฆษณา