เห็นด้วยกับคำพูดนั้นครับ แต่จะบอกว่า โลกคือกับดัก มันคือสิ่งสมมติที่มนุษย์ผู้มักอุปาทานหมู่ได้บัญญัติและสร้างสรรค์มันขึ้นมา เราไม่จำเป็นต้องรวยก็อยู่ได้ เราไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่โลกพอใจก็อยู่ได้ ขอแค่เรารักษาความปรกติแห่งศีล รักษาความปกติของใจที่จะไม่ไหลไปกับความโลภโมโทสัน และน้อยคนที่จะเชื่อประโยคที่ผมพูดไป ทั้งๆที่เรามีความพัง ความผุเหี่ยวยับย่นและสูญสลายแตกดับรออยู่ อายุก็สั้น แค่ประมาณ80ปีก็ตาย แต่เรากลับสมมตินู่นนั่นนี่กันขึ้นมายุ่งเหยิงไปหมด ความสุขที่เราคิดๆกันจึงไม่มีอยู่จริงครับ